Europa
Azja
Rozmiary i wygląd języcznika zwyczajnego
wzniesiony
w formie rozety
Jak sadzić języcznik zwyczajny?
próchniczna
żyzna
wilgotna
podział kłącza
zarodniki
czerwiec
czerwiec
Zanokcica języcznik znana pod łacińską nazwą asplenium scolopendrium to bylina.
Inne nazwy języcznika zwyczajnego to między innymi języcznik zwyczajny, język jeleni
Jej miejsce pochodzenia to Afryka Północna, Europa i Azja, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, balkon, taras, ogród leśny i ogród skalny.
Podstawowymi walorami języcznika zwyczajnego są ciekawy pokrój, ozdobne liście i zimozielona. Języcznik zwyczajny jest niejadalna.
Język jeleni rośnie rocznie od 20 do 40 cm i po 5 latach osiąga wysokość od 20 do 40 cm i szerokość od 20 do 30 cm. Pokrój języcznika zwyczajnego jest kępiasty, wzniesiony i w formie rozety.
Liście rośliny są ciemnnozielone i lancetowate
Język jeleni to roślina, którą sadzimy w maju i czerwcu . Języcznik zwyczajny najbardziej lubi stanowisko półzacienione lub zacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to przędziorki. język jeleni wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.