Nazwa rośliny
Zatrwian tatarski (łac. Goniolimon tataricum) znana też jako goniolimon tatarski, zatrwian trwały
Systematyka
ołownicowate > zatrwian tatarski

Wygląd zatrwianu tatarskiego

Pochodzenie:
Kaukaz, Afryka Północna, Europa Wschodnia, Europa Południowo-Wschodnia
Roczne przyrosty:
30 cm - 50 cm
Maksymalna wysokość:
30 cm - 50 cm
Maksymalna szerokość:
30 cm - 40 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
2 lata


Pokrój zatrwianu tatarskiego:
wyprostowany, rozłożysty, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony, w formie rozety
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
biały, różowawy, fioletowobiały
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
łopatkowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla zatrwianu tatarskiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, sierpień, wrzesień
Rozstaw przy sadzeniu:
20 cm - 30 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, rozsada
Dodatkowe informacje:
Nasiona wysiewa się w kwietniu lub maju na rozsadniku. W sierpniu lub wrześniu przesadza się siewki na miejsca docelowe.


Stanowisko:
Gleba:
przepuszczalna, lekka, próchniczna, żyzna, zawierająca wapń
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, w pojemnikach, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja zatrwianu tatarskiego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIkoniec maja
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Doskonale znosi przycinanie.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz do roślin kwitnących. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Dobrze znosi okresowy brak wody.
Po zimie ścina się suchą część nadziemną byliny nisko nad ziemią.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: