Nazwa rośliny
Zawilec japoński (łac. Anemone hupehensis var. japonica) znana też jako zawilec jesienny, anemon jesienny
Systematyka
jaskrowate > zawilec > zawilec japoński

Zawilec japoński (anemon) - odmiany, wymagania, sadzenie, rozstawa, uprawa, pielęgnacja

Zawilec japoński (anemone hupehensis) to niezwykle dekoracyjna bylina o niewielkich wymaganiach. Ponieważ najlepiej czuje się na stanowiskach półcienistych, można go uprawiać w zacienionych zakątkach ogrodu, czyli tam, gdzie większość roślin nie będzie rosła. Przyjrzyjmy się więc bliżej, jakie wymagania ma ta roślina i jakie warunki należy jej zapewnić, aby obficie kwitła.

Jeśli planujesz uprawę tych kwiatów w ogrodzie, sprawdź, co jeszcze powinieneś wiedzieć o zawilcach.

Zawilec japoński (anemone hupehensis) – piękny zawilec ogrodowy

Zawilec japoński - sadzenie i wymagania glebowe

Zawilec japoński, podobnie jak zawilec wielkokwiatowy, najlepiej sadzić w lekkim półcieniu. Jego uprawa powinna więc odbywać się pod koronami drzew lub w pobliżu większych krzewów. Ponieważ bylina ta tworzy rozległe podziemne kłącza, bardzo szybko rozrasta się, tworząc piękne kobierce dekoracyjnych liści i kwiatów.

Jak sadzić zawilce japońskie? Planując stanowisko dla tej rośliny, pamiętajmy, aby sadzonki były umieszczone w odpowiedniej od siebie odległości. Najlepsza rozstawa między nimi to ok. 30 x 40 cm. Tak posadzone rośliny będą miały wystarczająco miejsca, aby swobodnie mogły się rozrastać.

Sadzonki zawilców najłatwiej pozyskać przez podział karpy. W tym celu oddzielamy młode rośliny od egzemplarza matecznego i sadzimy bezpośrednio do gruntu. Zabieg najlepiej przeprowadzić wiosną, kiedy panują najlepsze warunki do ukorzeniania. A może zainteresują cię także kwiaty wiosenne do ogrodu?

Ten zawilec ogrodowy powinien być uprawiany w żyznej, próchniczej, lekko wilgotnej glebie o obojętnym pH. Ważne, aby stanowisko nie było zbyt podmokłe, gdyż może to doprowadzić do szybkiego gnicia roślin. Miejsce sadzenia zawilców powinno być również osłonięte od wiatru, co jest szczególnie ważne w okresie zimy. Wówczas mroźne podmuchy mogłyby narazić rośliny na wymarznięcie.

Anemon japoński – uprawa i pielęgnacja

Pielęgnacja zawilców japońskich nie jest trudna ani czasochłonna. Wystarczy tylko skupić się na kilku podstawowych rzeczach. Aby rośliny zdrowo wyglądały i obficie kwitły, wymagają nawożenia. Nie musi być ono zbyt obfite. Wystarczy zastosować nawożenie wiosenne i wczesnojesienne. Najlepiej sprawdzą się tu nawozy organiczne np. kompost lub nawóz naturalny.

Latem należy pamiętać o regularnym podlewaniu roślin, ponieważ długotrwałe okresy suszy mogą doprowadzić do więdnięcia liści i słabszego zawiązywania pąków kwiatowych. Podlewanie powinno być umiarkowane, aby nie doprowadzić do zalewania korzeni.

Zawilec japoński nie jest w pełni mrozoodporny, toteż przed nadejściem zimy należy zabezpieczyć go przed mrozem poprzez okrywanie liśćmi lub stroiszem. Warto również stosować regularne ściółkowanie roślin kora ogrodniczą. Zabezpieczy ona kłącza nie tylko przed przemarznięciem, ale również przed utratą wilgoci.

Zawilec japoński – odmiany i zastosowanie

Zawilec japoński – roślina o dekoracyjnych kwiatach i liściach

Anemon japoński rozpoczyna kwitnienie stosunkowo późno w porównaniu z innymi zawilcami, bo dopiero w sierpniu. Jest to jego niewątpliwa zaleta, ponieważ w tym czasie większość roślin ogrodowych już przekwita, a on dopiero ukazuje całą swoją krasę. Kwiaty wyrastają na owłosionych, górą rozgałęzionych pędach, które w zależności od odmiany osiągają wysokość od 40 do nawet 120 cm.

Zawilec ten tworzy również kępy bardzo dekoracyjnych, ciekawie powcinanych liści, które do czasu wytworzenia kwiatów stanowią niewątpliwą żywozieloną dekorację. A może zainteresuje cię także uprawa zawilca zółtego?

Zawilec japoński idealnie sprawdza się do nasadzeń naturalistycznych lub jako uzupełnienie rabat w ogrodach japońskich. Świetnie komponuje się również z roślinnością porastającą brzegi oczek wodnych czy strumyków.

Ze względu na dekoracyjność liści i kwiatów, zawilec japoński stanowi też doskonałe sąsiedztwo dla innych roślin ogrodowych, takich jak funkie, żurawki, bodziszki czy paprocie.  Z uwagi na późne kwitnienie ożywia ogrodowe zakątki barwnymi kwiatami o zróżnicowanej kolorystyce.

Anemon japoński sprawdza się również jako kwiat cięty. Zestawiony z astrami czy cyniami, stanowi niebanalne dopełnienie oryginalnych jesiennych kompozycji bukietowych. A może zainteresuje cię także uprawa hortensji pnącej w ogrodzie?

Najciekawsze odmiany zawilców japońskich

Zawilec japoński tworzy wiele ciekawych i oryginalnych odmian o dekoracyjnych kwiatach. Jedną z najpopularniejszych jest Prinz Heinrich. Odmiana ta dorasta do 90 cm wysokości. Jej ozdobą jest piękny, purpurowoczerwony, pełny kwiat o średnicy ok. 5 cm. Bardzo dekoracyjne są również trójklapowe, lekko ząbkowane liście.

Ciekawym przedstawicielem zawilców japońskich jest także Honorine Jobert, odmiana osiągająca wysokość nawet 150 cm. Roślina, podobnie jak inne zawilce (np. zawilec gajowy czy wielkokwiatowy), wytwarza podziemne rozłogi, rozrastając się na dużej przestrzeni. Pojedynczy kwiat tej odmiany w fazie pąka jest różowy, a po rozkwitnięciu czysto biały.

Inną odmianą, która jako jedna z nielicznych doskonale znosi uprawę w pełnym słońcu, jest September Charm. Roślina charakteryzuje się dużymi różowymi kwiatami z żółtym środkiem.  Ich płatki ułożone są w dwóch okółkach, tworząc półpełny kwiatostan. Pędy kwiatowe osiągają wysokość ok. 120 cm.

Zawilec japoński to piękna i wyjątkowa bylina, którą warto uprawiać. W każdym ogrodzie zapewne znajdzie się zacienione miejsce, gdzie inne rośliny nie czują się najlepiej. Tam właśnie doskonale sprawdzi się zawilec, który stworzy niesamowite dywany zieleni i łany uroczych kwiatów.

Wygląd zawilca japońskiego

Pochodzenie:
Chiny, Tajwan
Roczne przyrosty:
50 cm - 100 cm
Maksymalna wysokość:
50 cm - 100 cm
Maksymalna szerokość:
40 cm - 50 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój zawilca japońskiego:
wyprostowany, rozgałęziony, luźny
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, pokarm dla owadów, długowieczna
Kolor kwiatów:
różowy, biały, czerwony, kremowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
podzielone
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla zawilca japońskiego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień
Rozstaw przy sadzeniu:
15 cm - 25 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki korzeniowe


Stanowisko:
Gleba:
próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
wilgotne
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja zawilca japońskiego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Doskonale znosi przycinanie.
Późną jesienią wykonuje się przycinanie bylin ok. 10 cm nad ziemią.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni.
Podłoże nie powinno całkowicie przesychać, ponieważ zawilce mogą chorować i nie będą kwitnąć.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej