Zawilec japoński (zawilec jesienny, anemon jesienny) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Zawilec japoński (łac. Anemone hupehensis var. japonica) znana też jako zawilec jesienny, anemon jesienny

Systematyka

jaskrowate > zawilec > zawilec japoński

Czytaj artykuł na temat zawilca japońskiego

Zawilec japoński znana pod łacińską nazwą anemone hupehensis var. japonica to bylina.

Inne nazwy zawilca japońskiego to między innymi zawilec jesienny, anemon jesienny

Jej miejsce pochodzenia to Chiny i Tajwan, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami zawilca japońskiego są ozdobne kwiaty, pokarm dla owadów i długowieczna. Zawilec jesienny jest trująca.

Anemon jesienny rośnie rocznie od 50 do 100 cm i po 1 roku osiąga wysokość od 50 do 100 cm i szerokość od 40 do 50 cm. Pokrój zawilca japońskiego jest wyprostowany, rozgałęziony i luźny.

Anemon jesienny ma kwiaty w kolorach takich jak różowy, biały, czerwony i kremowy które kwitną w miesiącach sierpień i wrzesień. Liście rośliny są ciemnnozielone i podzielone

Anemon jesienny to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , czerwcu , lipcu , sierpniu i wrześniu . Zawilec jesienny najbardziej lubi stanowisko półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to obojętny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce. anemon jesienny wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd zawilca japońskiego

Pochodzenie:

Chiny, Tajwan

Roczne przyrosty:

50 cm - 100 cm

Maksymalna wysokość:

50 cm - 100 cm

Maksymalna szerokość:

40 cm - 50 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Pokrój zawilca japońskiego:

wyprostowany, rozgałęziony, luźny

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, pokarm dla owadów, długowieczna

Kolor kwiatów:

różowy, biały, czerwony, kremowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

podzielone

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla zawilca japońskiego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień

Rozstaw przy sadzeniu:

15 cm - 25 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki korzeniowe

Stanowisko:

półzacienione

Gleba:

próchniczna, żyzna, wilgotna, piaszczysto-gliniasta

Odczyn pH gleby:

obojętny

Wilgotność podłoża:

wilgotne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, rabaty

Pielęgnacja zawilca japońskiego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

mączniak prawdziwy

Typowe szkodniki:

mszyce

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Późną jesienią wykonuje się przycinanie bylin ok. 10 cm nad ziemią.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Podłoże nie powinno całkowicie przesychać, ponieważ zawilce mogą chorować i nie będą kwitnąć.