Zawilec wieńcowy (zawilec koronowy) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Zawilec wieńcowy (łac. Anemone coronaria) znana też jako zawilec koronowy

Systematyka

jaskrowate > zawilec > zawilec wieńcowy

Czytaj artykuł na temat zawilca wieńcowego

Zawilec wieńcowy znana pod łacińską nazwą anemone coronaria to bylina.

Inne nazwy zawilca wieńcowego to między innymi zawilec koronowy

Jej miejsce pochodzenia to obszar śródziemnomorski i Bliski Wschód, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy i ogród skalny.

Podstawowymi walorami zawilca wieńcowego są ozdobne kwiaty i pokarm dla owadów. Zawilec koronowy jest niejadalna.

Zawilec koronowy rośnie rocznie od 20 do 30 cm i po 1 roku osiąga wysokość od 20 do 30 cm i szerokość od 15 do 20 cm. Pokrój zawilca wieńcowego jest wyprostowany.

Zawilec koronowy ma kwiaty w kolorach takich jak różowy, biały, czerwony, niebieski i fioletowy które kwitną w miesiącach kwiecień, maj i czerwiec. Liście rośliny są zielone i podzielone

Zawilec koronowy to roślina, którą sadzimy w kwietniu i maju . Zawilec koronowy najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub jasne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to lekko zasadowy. Roślina jest średnio wrażliwa na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to karczownik i nornica. zawilec koronowy wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd zawilca wieńcowego

Pochodzenie:

obszar śródziemnomorski, Bliski Wschód

Roczne przyrosty:

20 cm - 30 cm

Maksymalna wysokość:

20 cm - 30 cm

Maksymalna szerokość:

15 cm - 20 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Pokrój zawilca wieńcowego:

wyprostowany

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

różowy, biały, czerwony, niebieski, fioletowy

Wielkość i forma kwiatów:

pojedyncze

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

podzielone

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla zawilca wieńcowego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj

Rozstaw przy sadzeniu:

15 cm - 25 cm

Sposób rozmnażania:

podział, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, jasne

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna

Odczyn pH gleby:

lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

roślina ciepłolubna, zimowanie w domu, nie znosi temperatur panujących w Polsce zimą

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród skalny

Nadaje się na:

nasadzenie grupowe, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja zawilca wieńcowego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

średnio wrażliwa

Typowe choroby:

rdza, mączniak rzekomy

Typowe szkodniki:

karczownik, nornica

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Po przekwitnieniu zawilce przechodzą w stan spoczynku, a część nadziemna zamiera. Ponieważ zawilec wieńcowy wykazuje ograniczoną odporność na mróz oraz duża wrażliwość na nadmiar wody, dobrze jest wykopać roślinę i przechować w przewiewnym, ciemnym miejscu do następnej wiosny. W cieplejszych regionach można wsadzić kłącze do ziemi jesienią, przykrywając je grubą warstwą ściółki.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Niewielkie zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Roślina nie znosi zastoju wody. Można podlewać w okresie suszy.