Nazwa rośliny
Zawilec wieńcowy (łac. Anemone coronaria) znana też jako zawilec koronowy
Systematyka
jaskrowate > zawilec > zawilec wieńcowy

Zawilec wieńcowy (anemon) - sadzenie, uprawa, pielęgnacja, porady

Zawilec wieńcowy to niezwykle dekoracyjna roślina pochodząca z terenów śródziemnomorskich. Doskonale sprawdza się jako uzupełnienie rabat kwiatowych w ogrodzie, a także do kompozycji bukietowych. Poznajmy bliżej tę piękną roślinę.

Jeśli planujesz uprawę tych kwiatów w ogrodzie, sprawdź, co jeszcze powinieneś wiedzieć o zawilcach.

Zawilec wieńcowy (anemone coronaria) - sadzenie w ogrodzie

Sadzenie zawilca wieńcowego powinno odbywać się wczesną wiosną (kwiecień). Jest to najdogodniejszy termin, ze względu na ich stosunkowo słaba mrozoodporność. Bulwy posadzone jesienią mogłyby nie przetrwać zimy.

Przed posadzeniem, bulwy zawilców należy namoczyć w wodzie przez kilka godzin. Ma to na celu pobudzenie ich do szybszego rozwoju. Tak przygotowane zawilce sadzimy na głębokość ok. 5-8 cm w rozstawie 20 x 20 cm. Pod koniec maja zakwitną.

Sadzenie jesienne zawilców wieńcowych jest możliwe w cieplejszych rejonach kraju. Po posadzeniu należy zabezpieczyć bulwy warstwą liści jeszcze przed nadejściem mrozów. W chłodniejszych rejonach Polski bulwy zawiadowców najlepiej wykopać na zimę i przechować do wiosny w suchym miejscu. A może zainteresują cię także kwiaty wiosenne do ogrodu?

Zawilec wieńcowy (anemone coronaria) – uprawa

Zawilec wieńcowy (anemone coronaria) do prawidłowego rozwoju potrzebuje żyznej, bogatej w próchnicę gleby. Jeśli nasza gleba nie jest zbyt urodzajna, należy wzbogacić ją dodatkiem kompostu lub odkwaszonego torfu. Ważne, żeby była ona przepuszczalna, ponieważ jak wszystkie anemony, zawilec ten nie toleruje stanowisk zbyt podmokłych. Najlepszym miejscem do uprawy tej rośliny jest słońce lub lekki półcień. A może zainteresuje cię także uprawa zawilca japońskiego?

Uprawa zawilców wieńcowych (anemone coronaria) może rozpocząć się od posadzenia bulw lub wysiewu nasion zebranych z dorosłych egzemplarzy jesienią, lub zakupionych w sklepie ogrodniczym. Zawilce siejemy wczesną wiosną do doniczek i trzymamy w ciepłym miejscu. Uzyskane w ten sposób siewki, po wytworzeniu 3-4 liści wysadzamy do gruntu. Jesienią wytworzą już młode bulwy, które będzie można wykopać na zimę i wiosną cieszyć się własnymi roślinami.

Zawilec wieńcowy nie jest rośliną zbyt kapryśną, toteż nie wymaga również częstego nawożenia. Posadzony do ziemi z dodatkiem kompostu, nie musi być w ogóle nawożony. Jeśli ziemia jest słabsza, wystarczy wiosną zastosować jedną dawkę pełnoskładnikowego nawozu. A może zainteresuje cię także hortensja pnąca?

Zawilce wieńcowe -piękne rośliny na kwiat cięty i nie tylko

Anemony te uprawiane są głównie ze względu na niezwykle dekoracyjne kwiaty. Mogą mieć one bardzo zróżnicowaną kolorystykę, począwszy od białej, poprzez różową, czerwoną, fioletowa, aż do niebieskiej. Kwiaty, w zależności od odmiany, są pojedyncze, półpełne lub pełne. Posiadają one charakterystyczny okółek stworzony z pierzastych drobnych listków, znajdujący się na pędzie kwiatowym, poniżej jego korony. Sprawdź także, jak powinna przebiegać uprawa narcyza.

Wiele odmian tej rośliny hodowanych jest na kwiat cięty. W tym celu ich uprawa prowadzona jest w szklarniach, gdzie panują optymalne warunki do obfitego kwitnienia. Jednak zawilec wieńcowy z powodzeniem może zdobić również nasze rabaty kwiatowe i stanowić doskonałe sąsiedztwo dla innych bylin czy roślin jednorocznych. Ich urocze, duże, dochodzące do 8 cm średnicy kwiaty oraz piękne pierzaste liście dodadzą uroku każdemu zakątkowi w ogrodzie.

Jeśli chcemy wykorzystać własne anemony na kwiat cięty i stworzyć z nich niebanalny bukiet, warto ścinać je w fazie pękającego pąka. Wówczas roślina dłużej zachowa swą świeżość, nawet do 10 dni.

Zawilec wieńcowy to niezwykły kwiat. Bez względu na to, czy będzie on uprawiany na kwiat cięty, czy jako roślina ogrodowa, swym urokiem zachwyci każdego. Sięgajmy więc po różne odmiany tej rośliny, aby wzbogacać kwiatowe aranżacje w naszych ogrodach. A może zainteresuje cię także zawilec wielkokwiatowy?

Wygląd zawilca wieńcowego

Pochodzenie:
obszar śródziemnomorski, Bliski Wschód
Roczne przyrosty:
20 cm - 30 cm
Maksymalna wysokość:
20 cm - 30 cm
Maksymalna szerokość:
15 cm - 20 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój zawilca wieńcowego:
wyprostowany
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, pokarm dla owadów
Kolor kwiatów:
różowy, biały, czerwony, niebieski, fioletowy
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
podzielone
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla zawilca wieńcowego

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
15 cm - 25 cm
Sposób rozmnażania:
podział, nasiona


Stanowisko:
Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane


Dogodne miejsca uprawy:
Nadaje się na:
nasadzenie grupowe, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja zawilca wieńcowego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
średnio wrażliwa
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Po przekwitnieniu zawilce przechodzą w stan spoczynku, a część nadziemna zamiera. Ponieważ zawilec wieńcowy wykazuje ograniczoną odporność na mróz oraz duża wrażliwość na nadmiar wody, dobrze jest wykopać roślinę i przechować w przewiewnym, ciemnym miejscu do następnej wiosny. W cieplejszych regionach można wsadzić kłącze do ziemi jesienią, przykrywając je grubą warstwą ściółki.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Niewielkie zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Roślina nie znosi zastoju wody. Można podlewać w okresie suszy.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej