Zawilec żółty

Zawilec żółty (anemone ranunculoides) - opis, sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Odmiana anemone ranunculoides zaliczana jest do dziko rosnących bylin. Gatunek zawilca żółtego pochodzi z rodziny jaskrowatych. To piękne kwiaty występujące w całej Europie i w Azji (okolice Kaukazu). Zawilec żółty jest rzadszym gatunkiem niż zawilec gajowy. W Polsce można go spotkać jedynie na terenach nizinnych.

Jeśli planujesz uprawę tych kwiatów w ogrodzie, sprawdź, co jeszcze powinieneś wiedzieć o zawilcach.

Zawilec żółty jako popularny kwiat wiosenny

Roślina posiada bardzo szeroko rozrośnięty system korzeniowy i dorasta maksymalnie do 10 – 20 cm. Łodygi są wiotkie i pojedyncze, ale za to dosyć dobrze rozgałęzione. Każda z nich ma tylko jeden lub dwa kwitnące kwiaty o 5 – 6 płatkach. Zawilce rosną w dużych grupach, tworząc przepiękne żółte kobierce.

Zawilec żółty z całą pewnością może być uważany za kwiat wiosenny. Okres kwitnienia tego gatunku przypada od marca aż do maja. Co ciekawe, kwiaty anemone ranunculoides w ciągu dnia podążają za słońcem, natomiast nocną porą oraz w czasie deszczu zamykają się.

Bylina nie do końca jest bezpieczna dla człowieka. Kwiaty wytwarzają trujący glikozyd, który działa drażniąco na skórę i błony śluzowe człowieka. Jego trujące działanie wpływa także na zwierzęta. Co ciekawe, gdy wysuszymy ścięte kwiaty, zupełnie tracą one swoje trujące właściwości. Podawane wówczas zwierzętom, np. w postaci siana, są w zupełności bezpieczne. A może zainteresują cię także kwiaty wiosenne do ogrodu?

Anemone ranunculoides - sadzenie i uprawa

Zawilec żółty najlepiej rośnie na wilgotnych, nieco próchnicznych glebach, o lekko zasadowym lub obojętnym odczynie. Lubi półcień oraz w pełni słoneczne stanowiska. Idealnym miejscem na posadzenie byliny są ogródki leśne, rabaty lub skarpy.

Kwiaty są odporne na mróz, co przemawia na ich korzyść. W okresie zimowym łodyga wraz z gałązkami i kwiatem zamiera, a pąki zimują w glebie. Jednak tolerancja na mróz jest niewielka. Tylko do -6 stopni. Kwiat można rozmnażać z nasion lub poprzez podział kłączy.

Zawilec żółty to roślina wieloletnia, która z powodzeniem wkomponuje się w aranżację każdego ogrodu. Gatunek ranunculoides jest mieszańcem. Strukturą bardzo przypomina zawilec pospolity (zawilec gajowy - anemone nemorosa). Jedyną różnicę stanowi kolor kwiatów obu bylin. A może zainteresuje cię także sasanka w ogrodzie?

Zawilec żółty, zawilec gajowy, zawilec pospolity - pielęgnacja roślin

Zawilec pospolity o żółtych kwiatach bardzo często jest tępiony z przydomowych ogrodów. Wiele osób uznaje go za uporczywy chwast i stara się go wyplenić. Decydując się jednak na uprawę tego gatunku, warto zachować ostrożność. Roślina jest trująca i może okazać się szkodliwa dla człowieka. Spożycie byliny powoduje mdłości i biegunkę. Sprawdź także, jak wygląda uprawa zawilca japońskiego.

Sama pielęgnacja zawilca jest niezwykle prosta. Kwiatom wystarczy umiarkowany półcień i wilgotna gleba. Podlewanie rośliny, powinno być również umiarkowane. Należy unikać zalewania rośliny, co może doprowadzić do gnicia korzeni i kłączy. Owocem byliny jest niewielki orzeszek, z którego możemy uzyskać nasiona.

Zawilec żółty nie należy do wymagających roślin. Jest bardzo odporny na spadki temperatury, dlatego śmiało można zastosować go w komponowaniu ogrodu. Jest to roślina wieloletnia, dlatego przez długi czas kwiaty będą się świetnie prezentowały, zdobiąc nasz ogródek lub skalniak.

Zawilec żółty, ze względu na swoją kolorystykę, pięknie komponuje się na rabatach kwiatowych i w nasadzeniach naturalistycznych. Warto uprawiać go w swoich ogrodach, dzięki czemu wprowadzimy świeży powiew wiosny do własnego obejścia. A może zainteresuje cię także zawilec wielkokwiatowy?