Nazwa rośliny
Zimowit jesienny (łac. Colchicum autumnale)
Systematyka
zimowitowate > zimowit > zimowit jesienny

Zimowit jesienny - wymagania, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, porady

Zimowit jesienny to kwiat, który cieszy się ogromnym powodzeniem ze względu na swoje kolory w okresie, gdy zaczyna się kwitnienie. Jego cebule dostępne są do zakupu w praktycznie wszystkich sklepach ogrodniczych. Aby uprawa zimowita się powiodła, powinniśmy dowiedzieć się, jakie ma on wymagania i jak wygląda jego sadzenie, przesadzanie i pielęgnacja. Tylko wtedy cebulki zimowita rozpoczną swoje kwitnięcie w odpowiednim momencie i w prawidłowy sposób.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach jesiennych.

Zimowit jesienny - skąd pochodzi

Zimowit jesienny, tak jak i zimowit wiosenny, to roślina, która należy do rodziny zimowitowatych - Colchicaceae. Do rodziny tej zaliczane są rośliny jednoliścienne, które znajdują się w 15 rodzajach i aż 255 gatunkach roślin. Występują one na wszystkich kontynentach, nie licząc jedynie tropikalnego i umiarkowanego klimatu Ameryki Południowej. Do zimowitowatych zaliczane są byliny, rośliny lądowe i zielne.

Do rodzaju zimowit - Colchicum należą rośliny bulwiaste, które występują na różnych obszarach. Można je spotkać na terenie północnej Afryki, w Azji Środkowej, na południowej Europie, a także w Polsce, szczególnie w obszarach Podkarpacia. Do rodzaju tego zaliczanych jest około 65 gatunków, w tym zimowit jesienny i zimowit wiosenny. Rośliny te zakwitają jesienią, kiedy ich liście już zaschną, albo też przed rozwinięciem liści na wiosnę. Ważne jest to, że zimowity mają w sobie substancje trujące.

Łacińska nazwa zimowita jesiennego to Colchicum autumnale. Uprawa zimowitów w Polsce nie jest trudna, głównie ze względu na to, że są one gatunkami krajowymi. Naturalnie spotykane są w Europie, a na terenie Polski najczęściej rosną w niższych pasmach górskich, ale również w przylegających do nich pasmach wyżyn. Kwiat należący do roślin cebulowych spotykany jest na Dolnym Śląsku, w Wielkopolsce, ale również na południowej części niżu. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie astrów marcinków?

Kwiaty te bardzo upodobały sobie widne lasy mieszane, wilgotne łąki i rzadkie zarośla. W Polsce najwyższym punktem ich występowania jest Polana Chochołowska położona w Tatrach. Swoje miejsce znajdują one również w terenach o klimacie oceanicznym. Kupując cebule, możemy być niemal pewni, że zimowit jesienny bezproblemowo będzie kontynuował swój rozwój w ogrodzie.

Cechy charakterystyczne Colchicum autumnale

Zimowity jesienne wyglądają praktycznie tak samo, jak zimowity wiosenne. Wysokość Colchicum autumnale sięga od 20 do 30 cm wysokości. Pędy tych kwiatów są bardzo charakterystyczną częścią, dlatego, że w bardzo dużym stopniu są zmodyfikowane i minimalnie tylko wychodzą ponad ziemię.

Częścią podziemną jest natomiast cebula, czyli bulwa, z której na jesień wyrasta zawsze jeden pęczek malutkich, białych korzeni. Cała pochwa jest przykryta dwoma pochwami liściowymi, a pod nimi znajdują się zawiązki liści. Jedna bulwa może mieć od trzech do czterech zawiązków liści.

Same liście wyrastają z bulwy wczesną wiosną. Roślina może wytworzyć trzy lub cztery liście, w zależności od tego, ile zawiązek ma sama bulwa. Liście są tępo zakończone i w większej części wąskie. Ich szerokość sięga do około 2-4 cm. Charakterystyczne dla tego gatunku roślin jest to, że w okresie letnim, jego liście zasychają. Sprawdź także ten artykuł o uprawie aksamitki w ogrodzie.

Najważniejszą częścią rośliny są jej ozdobne kwiaty. Kwitnienie rozpoczynają one w sierpniu, a kończą w październiku. Kwiaty gatunku, którym jest zimowit jesienny mają stosunkowo niewielkie kwiatki w porównaniu do innych zimowitów. Korona ma sześć jajowato odgiętych działek. Z pewnością najistotniejsze przy wyborze są kolory. Zimowit jesienny może występować w kolorach białych, różowych, fioletowych i różnorodnych ich odcieniach.

Powinniśmy także wiedzieć, że zimowity jesienne wytwarzają owoce w postaci trójkomorowych zalążni. Zalążnie te rozwijają się pod ziemią i wiosną, razem z liśćmi wyrastają na powierzchnię. Owoc ten można bardzo łatwo rozpoznać, ponieważ jest to podłużnie jajowata, osiągająca 3-4 cm długości torebka, która obtoczona jest liśćmi. Wewnątrz niej znajdują się kuliste, ciemnobrunatne i delikatnie pomarszczone nasiona.

Uprawa zimowita - sadzenie, przesadzanie i pielęgnacja

Przed zakupem cebulek zimowita jesiennego, musimy dowiedzieć się w pierwszej kolejności, jakie wymagania ma ta roślina odnośnie do sadzenia, przesadzania, pielęgnacji i całej uprawy. Jest to bardzo ważne, ponieważ tylko w ten sposób zapewnimy jej odpowiednie miejsce i warunki do rozwoju. A może zainteresuje cię także ten artykuł o chryzantemach w ogrodzie?

Zacznijmy więc od wymagań, które nie są aż takie trudne do zapewnienia. Colchicum autumnale powinien być sadzony na świeżych, przepuszczalnych glebach, które w okresie wiosennym będą dość wilgotne. Latem znosi on natomiast susze, choć warto go podlewać wieczorami przy dużych upałach. Gleby powinny być również wapienne, gliniasto-ilaste lub też gliniasto-piaszczyste. Ważne, by były też zasobne w składniki pokarmowe. Kolejnym punktem jest nasłonecznione lub lekko ocienione stanowisko, natomiast w drodze wyjątku zimowit jesienny zniesie również cień.

Rośliny te sadzi się do gruntu w różnej odległości od siebie, która zależna jest od wielkości cebul. Duże cebule sadzimy co około 20 cm, natomiast te małe co 10 cm. Jeśli chcemy, aby zimowity w naszym ogrodzie rozprzestrzeniły się, możemy z powodzeniem sami je rozmnażać. Rozmnażanie wykonuje się poprzez wysiew nasion od razu po ich zbiorze, ale można też skorzystać z rozmnażania z bulw przybyszowych w VI-VII. To właśnie na jesień w podstawie bulwy matecznej wyrasta bruzda, w której powoli wyrastają dwie lub trzy bulwy potomne. Bulwy potomne pobierają substancje odżywcze ze starej bulwy. Wtedy ona stopniowo zamiera, aż do lata przyszłego roku.

Zimowit jesienny to bardzo urodziwa roślina cebulowa, która jest typową rośliną kwitnącą jesienią. Warto wiedzieć, że jest on zapylany przez trzmiele i pszczoły. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest sadzenie grup zimowitów niż pojedynczych roślin, bo wtedy nie uzyskujemy tak atrakcyjnego efektu. Zimowit jesienny sprawdzi się doskonale na ogrodach skalnych, ale również w ogrodach przydomowych i parkach. Czasami jest również stosowany jako kwiat cięty. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach wieloletnich.

Wygląd zimowita jesiennego

Pochodzenie:
Europa Południowa, Europa Środkowa
Roczne przyrosty:
20 cm - 30 cm
Maksymalna wysokość:
20 cm - 30 cm
Maksymalna szerokość:
5 cm - 15 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój zimowita jesiennego:
kępiasty, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty
Kolor kwiatów:
biały, liliowy, różowoliliowy
Wielkość i forma kwiatów:
lejkowate
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
lancetowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla zimowita jesiennego

Termin sadzenia:
lipiec, sierpień
Rozstaw przy sadzeniu:
15 cm - 20 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, podział bulw


Stanowisko:
Gleba:
przeciętna ogrodowa, gliniasta, przepuszczalna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja zimowita jesiennego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Przesadzanie zimowita można połączyć z rozmnażaniem przez podział bulw.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, do kwiatów cebulowych, do roślin kwitnących. Nawozić raz na 2 tygodnie.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Podlewanie jest potrzebne tylko w długich okresach suszy.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej