Żywotnik olbrzymi 'Kórnik'

Żywotnik olbrzymi (tuja olbrzymia) - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja

Tuja olbrzymia na dobre zagościła w naszych ogrodach, mimo że nie jest to drzewo bezobsługowe czy bardzo łatwe w uprawie. Swoją popularność zawdzięcza zimozielonym liściom, które szybko tworzą piękny żywopłot, który pozostaje zielony także zimą. Jest to jedna z niewielu zimozielonych roślin ogrodowych odpowiednich dla naszego klimatu. Przyczyną popularności tej rośliny jest także przystępna cena sadzonek. Podpowiemy, jak właściwie dbać o tuję olbrzymią, aby zachowała piękny wygląd i nie zapadała na choroby tui. Doradzimy, jak sadzić i przycinać tuje oraz jakie odmiany wybrać na żywopłot.

Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o iglakach w ogrodzie.

Tuja olbrzymia (Thuja plicata) w naszych ogrodach

Popularność tui w ogrodach i parkach

Tuja olbrzymia (Thuja plicata) na stałe zapisała się w krajobrazie naszych ogrodów. Ma swoich zwolenników i przeciwników. Jedni nie wyobrażają sobie ogrodu czy otoczenia posesji bez strzelistych tui tworzących pojedyncze ozdoby lub gęsty żywopłot. Innym zaś tuje się przejadły, gdyż spotyka się je bardzo często. Tuja olbrzymia zawdzięcza swoją popularność przede wszystkim małym wymaganiom środowiskowym i łatwości uprawy.

Żywotnik olbrzymi (Thuja plicata) pochodzi ze wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej i należy do rodziny cyprysowatych. Drzewo to m wąski i ostry wierzchołek, zaś pokrój drzewa różni się w zależności od odmiany. Ciemnozielone, błyszczące liście nie opadają na zimę i nie mają tendencji do brązowienia zimą.

Zastosowanie tui w ogrodzie

Z uwagi na możliwość cięcia tuja świetnie sprawdza się w żywopłotach zarówno formowanych jak i nieformowanych. Tuje olbrzymie szybko rosną i szybko tworzą gęsty żywopłot, który pozostaje zielony także zimą. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o tujach.

Strzelista jak i rozłożysta tuja doskonale nadaje się jako pojedyncza ozdoba ogrodu czy skalniaka oraz jako drzewo sadzone w kompozycji z innymi krzewami. Mniejsze lub karłowate odmiany świetnie wyglądają jako szpalery. Ciemnozielone tuje świetnie wyglądają jako tło dla kolorowych, kwiatowych rabat.

Warto wiedzieć, że liście żywotnika olbrzymiego są trujące, dlatego też należy zwracać uwagę na dzieci bawiące się w ogrodzie obok żywotnika.

Jak pielęgnować żywotnik olbrzymi?

Tuja olbrzymia (Thuja plicata) - wymagania uprawowe

Mimo popularności w naszych ogrodach nie jest to drzewo bardzo łatwe w uprawie. Tuja toleruje przeciętne podłoże, jednak wymaga wilgotności, którą nie zawsze łatwo jest uzyskać w warunkach miejskich. Tuje posadzone na suchych glebach rosną słabo, zaś ich gałęzie są przerzedzone.

Tuja olbrzymia dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i półcienistych. Jest jednak wrażliwa na mróz. Dlatego też należy sadzić ją w miejscach zacisznych i osłoniętych od mroźnych wiatrów. A może zainteresuje cię także ten artykuł o tujach na żywopłot?

Sadzenie tui w ogrodzie

Cena sadzonek nie jest wygórowana, lecz zależy od odmiany. Sadzonki tui można zakupić już od około 5 zł. Tuja Brabant czy też tuja Szmaragd, idealne na żywopłot, kosztują od 3 zł za sadzonkę. Natomiast cena sadzonek tui Whipcord o pokroju płaczącym zaczynają się od około 14 zł.

Sadzonkę tui zakupioną w pojemniku należy zasadzić w gruncie wraz z ziemią z pojemnika. Nie należy kupować ani przechowywać tui z gołym korzeniem, gdyż taka sadzonka będzie się trudniej przyjmować i może chorować.

Przed posadzeniem sadzonkę należy obficie podlać. Dołek pod sadzonkę warto wyłożyć żyzną ziemią i torfem. Sadzonkę sadzimy na tej samej wysokości jak była posadzona w pojemniku a następnie mocno ubijamy tworząc misę. Misę tę zalewamy wodą, a gdy woda wsiąknie, zasypujemy ziemią z dołka i ściółką z trocin lub węgla drzewnego.

Pielęgnacja i choroby tui

Odpowiednio pielęgnowany żywotnik olbrzymi jest odporny na choroby i nie wymaga stosowania środków ochrony roślin. Pielęgnacja tego drzewa polega głównie na uzupełnianiu ściółki w celu niedopuszczenia do przesuszenia podłoża.

Tuje są wrażliwe na psi mocz, który może powodować zamieranie dolnych gałęzi. Dlatego też tuje w ogrodzie, gdzie jest pies, należy zabezpieczyć osłoną o wysokości około 40 cm.

Najczęściej występujące choroby tui to choroby grzybowe powodujące brązowienie liści. Porażone chorobą grzybową tuje należy opryskać preparatami przeciwgrzybiczymi, zaś porażone gałęzie wyciąć i spalić. Sprawdź także ten artykuł o uprawie tui Szmaragd w ogrodzie.

Inne choroby tui to:

• plamistość liści,
• szara pleśń,
• opieńkowa zgnilizna korzeni.

Choroby te są trudne do usunięcia, dlatego też zaleca się usunąć porażone rośliny.

Najlepszym sposobem na choroby tui jest właściwa pielęgnacja i zapobieganie. Bardzo ważne jest, aby nie moczyć tui w czasie podlewania. Wilgoć na liściach, szczególnie w czasie silnego nasłonecznienia lub popołudniem, sprzyja powstawaniu chorób grzybowych. Aby uniknąć chorób warto starannie usuwać chwasty obok tui i sadzić tuje w odpowiednich odstępach.

Brązowienie i żółknięcie liście nie zawsze oznacza chorobę. Brązowienie liści tui jesienią jest zjawiskiem naturalnym i stanowi przygotowanie do zimy. Żywotnik olbrzymi nie brązowieje i jego liście pozostają błyszczące i ciemnozielone całą zimę.

Brązowe lub żółte plamy na żywotnikach mogą być spowodowane:

• niedoborem magnezu,
• moczem psa,
• niewłaściwym nawożeniem,
• uszkodzeniem przez mróz,
• przesuszeniem lub zalaniem.

Przycinanie tui

Żywotnik olbrzymi nie wymaga przycinania. Przycinanie tui stosuje się tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z żywopłotem formowanym. Przycinanie tui, podobnie jak innych iglaków, przeprowadzamy wiosną i późnym latem. Osobniki młode znoszą przycinanie znacznie lepiej niż starsze.

Tuja Brabant i tuja Szmaragd najlepiej nadające się na żywopłot

Najpopularniejsze odmiany tui

Najbardziej popularne odmiany tui w naszych ogrodach to tuja brabant i tuja szmaragd. Obie te odmiany idealnie nadają się na żywopłot, dlatego też są najczęściej kupowane w szkółkach i sklepach ogrodniczych. Obie odmiany są bardzo odporne na mróz. Mają płytki system korzeniowy, dlatego też wymagają regularnego podlewania. Najlepiej podlewać je systemem kropelkowym. Aby uniknąć przesuszenia fizjologicznego zimą, trzeba wykorzystać momenty odwilży na manualne podlewanie drzewek. Sprawdź także ten artykuł z poradami, jak i kiedy sadzić tuje.

Obie odmiany są wrażliwe na zasolenie gleby i zanieczyszczenie środowiska. Dlatego też gorzej znoszą warunki miejskie.

Tuja Szmaragd

Jest to odmiana nieco niższa, gdyż dorasta do około 2 - 3 metrów. Początkowo rośnie szybko, zaś po kilku latach zwalnia.

Tuja Szmaragd cechuje się stożkowatym i regularnym pokrojem. Ma dobrze wybarwione, błyszczące łuski. Drzewo o takim pokroju tworzy duże przerwy między poszczególnymi osobnikami. Dlatego też trudniej jest uzyskać gęsty żywopłot bez żadnych przerw. Tuję Szmaragd sadzi się w odległości 50 - 80 cm i stosuje cięcie trapezowe. U dołu tuja rośnie gęściej i mniej się ją przycina. Korzystne jest intensywniejsze przycinanie tui Szmaragd u wierzchołka.

Tuja Brabant

Jest to wysoka, szybko rosnąca odmiana, która dorasta do 5 metrów wysokości. Tuja Brabant jest bardziej rozłożysta, dlatego na zimę dobrze jest ją obwiązać sznurkiem, aby śnieg nie zalegał na gałęziach i nie połamał ich.

Tuja Brabant ma pokrój kolumnowy i można ją sadzić w odległości 50 cm. Dzięki temu szybko uzyskujemy gęstą i zwartą ścianę roślin bez prześwitów. Tuja Brabant, posadzona rzadziej, wygląda równie pięknie jako równy szpaler drzew.

Tuja olbrzymia to drzewo tak często spotykane w naszych ogrodach, że niektórym się opatrzyła. Jednak jest to jedna z niewielu roślin, które tworzą zimozielony żywopłot zdobiący posesję także zimą. Drzewo to wymaga starannej pielęgnacji, dzięki której uzyskujemy atrakcyjną ozdobę ogrodu i ochronę przed chorobami. Sprawdź także ten artykuł na temat uprawy tui Brabant.