Rośliny arekowate

Rośliny arekowate - gatunki, występowanie, uprawa, ciekawostki

Rośliny arekowate można spotkać w kolekcji każdego, kto uwielbia rośliny doniczkowe. Niektóre gatunki są naprawdę popularne i bez problemu można je nabyć nawet w dyskoncie. Warto jednak wiedzieć, że rośliny arekowate to także wiele mniej powszechnych, ale równie ciekawych gatunków. Dowiedz się, na które najbardziej warto zwrócić uwagę.

Rośliny arekowate – charakterystyka

Rośliny arekowate, nazywane także po prostu palmami, to rośliny jednoliścienne. Są uważane za jedne z najstarszych roślin na świecie. Wykształciły charakterystyczny pokrój – są to drzewa o zdrewniałym pniu, które wypuszczają duże pióropuszowate liście. Palmy różnią się między sobą, najczęściej ich rodzaje są powiązane z konkretnymi kontynentami. Inaczej wyglądają te z Ameryki, inna jest charakterystyka gatunków azjatycko-australijskich. Wszystkie występują wyłącznie w tropikalnym klimacie. Niektóre jednak wolą wilgotne losy tropikalne, inne rosną na zboczach gór i na sawannach lub na nadmorskich plażach.

Palmy dorastają nawet do 60 metrów w warunkach naturalnych. Mają nierozgałęziony pień nazwany kłodziną, który nie powiększa się wszerz. Widać na nim miejsca po zaschniętych liściach, które opadają w miarę rozwoju rośliny. Niewielka część z ponad 3000 gatunków roślin arekowatych nie ma żadnego pnia, wytwarza pióropusze liści na łodygach rosnących wprost z ziemi. Palmy kwitną, ale nie ma to większych walorów dekoracyjnych. Wytwarzają owoce – pestkowce lub jagody, niektóre, jak na przykład daktyle, są jadalne. Najczęściej uprawia się je w domu jako rośliny doniczkowe i świetnie radzą sobie w temperaturze pokojowej. Oczywiście nie rosną takie wielkie jak w warunkach naturalnych.

Rośliny arekowate – opis gatunków

Rośliny arekowate mają co najmniej kilkanaście gatunków, które powszechnie pojawiają się w domach. Najbardziej popularną z nich jest oczywiście areka Chrysalidocarpus. To rodzaj, który obejmuje kilkadziesiąt gatunków. Większość z nich jest wielołodygowa. Areka ma długie pędy, na szczycie których pojawiają się pióropusze liści. Początkowo jest niewysoka, ale może dorosnąć do 2-3 metrów wysokości.

W uprawie domowe pojawia się także howea, zwana również kenią lub kencją. Doniczkowe howeje trudno jest rozróżnić, chociaż to dwa różne gatunki. W domu jednak ich opis jest identyczny – mają długie liście o ciemnozielonym kolorze. Są to rośliny wielołodygowe, których liście mogą dorastać do 1,5 m! Często pióropusze są na różnych wysokościach, co naprawdę pięknie wygląda. To jedna z najbardziej powszechnych palm domowych.

W doniczkach pięknie rosną także waszyngtonie. Te palmy pochodzą ze Stanów Zjednoczonych, występują na skalistych i suchych terenach. Rośliny te mają łukowato wygięte liście o długości 1,5 m, z których zwisają długie włókna. To sprawia, że w języku angielskim gatunek nazywa się cotton palm – palma bawełniana. Waszyngtonie nie są długowieczne, ale ich pielęgnacja daje dużo satysfakcji. Zwłaszcza że stosunkowo łatwo rozmnażają się z nasion.

Uprawa roślin arekowatych w domu

Rośliny arekowate są cenione za swoje piękne, wyjątkowe liście. W warunkach naturalnych coraz rzadziej występują dziko, uprawia się je na dużą skalę ze względu na wartość użytkową (pozyskiwanie daktyli czy oleju palmowego lub kokosowego). W domu uprawia się mniejsze gatunki. Rośliny uwielbiają jasne, ale nie słoneczne miejsca. Tylko palma daktylowa cieszy się z ostrego słońca. Latem można wynosić doniczki do ogrodu lub na taras, zimą powinny mieć zapewnioną temperaturę kilkunastu stopni.

Większość roślin arekowatych lubi podłoże o kwaśnym odczynie (przedział pH 5-6,5). Lubią mieć przepuszczalną glebę, dlatego na dno doniczki warto wysypać niewielką warstwę drenażu. Rośliny można sadzić w specjalnym podłożu do palm. W sklepach ogrodniczych są także dostępne dedykowane preparaty do zasilania roślin. Wieloskładnikowe nawozy do palm stosuje się co dwa tygodnie przez cały sezon wegetacyjny, od marca do października. W tym czasie trzeba także pamiętać o dość obfitym podlewaniu. Areki i inne palmy podlewa się tak, by podłoże było cały czas wilgotne lub umiarkowanie wilgotne. Zimą należy ograniczyć podlewanie do minimum. W przypadku palm równie groźne jest zalanie, jak i przesuszenie korzeni. Palmy podlewa się odstaną wodą, by odparował z niej cały chlor.