Rośliny nanerczowate

Rośliny nanerczowate – opis, występowanie, rodzaje, sadzenie, uprawa

Rośliny nanerczowate to drzewa i krzewy liściaste, które od dawna znane są w naszym kraju. Ich występowanie zauważyć można w niektórych polskich ogrodach. Jak wygląda uprawa roślin? Jakie stanowisko powinno się im zapewnić, aby prawidłowo rosły? Czy rośliny nanerczowate mają wysokie wymagania? Przeczytaj.

Rośliny nanerczowate – drzewa i krzewy liściaste w Polsce

Sumak octowiec – wygląd, zastosowanie, właściwości i odmiany

Wymieniając rośliny nanerczowate, nie sposób nie wspomnieć o sumaku octowcu. To jeden z najatrakcyjniejszych krzewów w naszym kraju. Niesamowicie się przebarwia na jesień, a także błyskawicznie rozrasta. Niektórzy jednak uważają go za zbyt ekspansywnego, przez co nie decydują się na uprawę rośliny. Sumak octowiec jest dość charakterystyczny i mało wymagający. Rośnie maksymalnie do 7 m wysokości. Pędy sumaka pokryte są brązowym meszkiem. Liście mają ciemnozielony kolor i długość do 50 cm. Wyglądają świetnie zarówno latem, jak i jesienią. W 10 lat urośnie do 4 m wysokości – później wzrost zwalnia.

Jeśli chodzi o właściwości i zastosowanie rośliny, w naszym kraju sadzi się sumaki ze względu na niestandardowy wygląd. Sadząc roślinę w ogrodzie, można również liczyć na zmniejszenie się ilości komarów – bardzo nie lubi jego zapachu. Sumak jest rośliną miododajną. W wielu krajach (np. arabskich) używa się jej w celach kulinarnych, ale i leczniczych. Sumak daje jadalne owoce, z których da się przyrządzić syrop i ocet. Zbiera się je na przełomie sierpnia / września. Nie wolno zwlekać ze zbiorami, aby deszcz nie wypłukał z owoców aromatu. Owoce powinny dobrze wyschnąć – później można je zebrać do worków i przechowywać przez dłuższy czas (nawet kilka lat).

Sumak octowiec ma niewielkie wymagania glebowe. Poradzi sobie niemal wszędzie – byle miał słońce do rozwoju. Owoce sumaka octowca rosną powoli, więc roślina fantastycznie pasuje do małych ogrodów. Można posadzić ją blisko małych krzewów albo bylin. Warto pamiętać, że ogrodowe odmiany wytwarzają też mniej korzeni niż czysty gatunek – nie są więc tak ekspansywne. Wśród polecanych odmian wyróżnia się Dissecta. Rośnie maksymalnie do 4 m wysokości, nawet gdy posadzisz roślinę w dużym pojemniku. Mamy też ciekawą odmianę Tiger Eyes, będącą znacznie niższą – rośnie do 2 m wysokości. Doskonale prezentuje się w dużej donicy, ale za to w małym ogrodzie.

Uprawa, przycinanie i rozmnażanie sumaków octowców

Jak już wspominaliśmy, sumaki octowce dobrze czują się niemal w każdej glebie. Dobrze im zarówno na piaszczystej, jak i przepuszczalnej ziemi. Nie może być jednak zbyt wilgotna. Najlepsze dla nich jest miejsce słoneczne – sumak poradzi sobie z upałem. Roślina wykazuje dużą odporność na mróz, szkodniki i choroby.Jeśli chodzi o przycinanie, sumak octowiec zwykle go nie wymaga. Doskonale zaprezentuje się w formie drzewka o jednym albo kilku pniach. Gdy korona nie ma zaczynać się nad ziemią, zmusić trzeba będzie sumaka do wypiętrzania się. Można to zrobić, wycinając boczne gałęzie na wybranej wysokości. Młoda roślina wypuszcza po kilka pędów, a ty chcesz mieć je na jednym pniu? Wybierz najsilniejszy pęd i przywiąż do palika – niech rośnie równo w górę. Resztę pędów wytnij nad ziemią.

Sumak octowiec powinien być przycinany wiosną. Należy uformować odpowiedni kształt korony. Co roku powinno się również usuwać nadłamane gałązki. Pozbywaj się krzyżujących się ze sobą gałęzi, które nadmiernie zagęszczają koronę drzewa. Należy pamiętać, że sumak octowiec to ekspansywna roślina. Poza tym wytwarza liczne odrosty korzeniowe i należy do płytko korzeniących się krzewów. Gdy nie będziesz go kontrolować, sumak może zająć większą część ogrodu – rozrastając się dosłownie jak chwast. Raniąc korzenie szpadlem, błyskawicznie pojawią się odrosty korzeniowe.  Dzięki temu rozmnażanie przez odrosty będzie skuteczne i łatwe.

Roślinę możesz rozmnożyć również z sadzonek korzeniowych. Należy je pobrać z rozwiniętych korzeni w okolicy lutego. Najpierw potnij na kawałki, a później wysadź do mieszanki piaskowo-torfowej. Sadzonki muszą mieć zapewnione ciepłe miejsce – najlepiej o temperaturze 20 st. C. Sumaka należy wysadzić w stałe miejsce na przełomie marca / kwietnia. Jeśli masz w ogrodzie zbyt dużą ilość roślin, na dobre pozbędziesz się ich poprzez wykarczowanie. Niestety, nie jest to łatwy proces. Czasami octowiec odbija, więc trzeba kilkukrotnie powtarzać zabieg. Jeśli nie chcesz całkiem usuwać go z ogrodu, po prostu nad nim zapanuj – podkopując i wyrywając odrosty. Nie wycinaj ich sekatorem, bo zaczną szybko odrastać i tworzyć nowe korzenie. Wystarczy systematycznie kosić na trawniku, aby odrosty octowców nie urosły wyższe niż kilka centymetrów. Gdy są miękkie i świeże, lepiej się je kosi.

Najciekawsze rośliny nanerczowate – występowanie, wymagania i stanowisko

Perukowiec podolski – wszystko, co warto wiedzieć o roślinie

Perukowiec podolski jest rośliną nanerczowatą powszechnie występującą w naszym kraju. Spotkać ją można na działkach i w przydomowym ogrodzie. To wysoki krzew o luźnym pokroju. Może urosnąć na wysokość od 3 do maksymalnie 5 m. Roślina wyróżnia się czerwonobrązowymi pędami i żółtym drewnem. Liście krzewu są zielone i cienkie – pokrywa je niebieski nalot. Kwiaty zebrane są w luźne wiechy i mają biały kolor. Latem pojawiają się na nich różowe i purpurowe włoski, dzięki czemu owocostan robi się puszysty. Niektórym przez to do złudzenia przypomina peruki. Właśnie stąd zresztą wzięła się nazwa rośliny.

Perukowiec doskonale znosi większość warunków, jeśli chodzi o podłoże. Nie przeszkadza mu nawet piaszczyste, jednak zdecydowanie najlepszą glebą dla rośliny jest piaszczysto-gliniaste. Obowiązkowo powinna się tam znaleźć wapń. Perukowiec zniesie zasoloną ziemię i suszę. Bardzo dobrze czuje się na stanowisku ciepłym oraz słonecznym. Warto więc sadzić go w miejscach np. przy altanie, ścianie budynku lub w centrum trawnika. Uprawa perukowca w ogrodzie nie powinna sprawiać większych problemów. Roślina rzadko bywa chora i wykazuje dużą odporność na mróz. Co warto wiedzieć o rozmnażaniu perukowca podolskiego?

• Gatunek rozmnaża się z nasion. Inne odmiany perukowca podolskiego można z kolei rozmnażać przez sadzonki zielne.
  
• Sadzonki można pobrać z młodych pędów, np. podczas wzrostu rośliny. Pojedyncza powinna mieć ok. 10 cm. Z dolnej części usuń liście, po czym zanurz koniec w ukorzeniaczu.
  
• Sadzonki wysadź do mieszanki torfu z piaskiem i perlitem. Przykryj pojemnik folią perforowaną – w ten sposób utrzymasz w nim stałą wilgotność.
  
• Jeśli chcesz rozmnożyć perukowca z nasion, powinieneś zrobić to w okolicy października. Nasiona należy oczyścić, wysuszyć i przechowywać w stosunkowo niskiej temperaturze (0-5 st. C) – najlepiej w wilgotnym piasku. Wiosną wysiej je w inspekcie, w mieszance kompostu z piaskiem i torfem.

Najciekawsze odmiany perukowca podolskiego – które warto hodować w ogrodzie?

W naszym kraju można spotkać perukowca podolskiego w kilku odmianach. Najczęściej różnią się kolorem liści, a także wysokością. Wśród najciekawszych wyróżniamy odmianę Lilla, która ma purpurowe liście i powoli rośnie (maksymalnie do 1,5 m wysokości). Jest też odmiana Golden Spirit rosnąca do 2,5 m wysokości ze złotymi liśćmi. Nie można zapomnieć o Velvet Cloack, czyli silnie rosnącej odmianie o wysokości 4 m. Liście są bordowo-fioletowe, ale rozwijają się w maju. Późną jesienią zmieniają kolor na pomarańczowy. Zwróć też uwagę na zachwycającą odmianę Young Lady o żółto-pomarańczowych liściach. Może kwitnąć nawet do września.

Kolejną ciekawą odmianą perukowca podolskiego jest Smokey Joe. Kwiaty mają różowoczerwony kolor i są dość puszyste. Roślina może urosnąć maksymalnie do 2,5 m wysokości. Mamy też czerwonolistną odmianę Rubrifolius Group, która rośnie do 3 m wysokości. Kolejną ciekawą rośliną jest Kanari – odmiana o dekoracyjnych liściach, również rosnąca do 3 m wysokości. Jej liście, gdy są młode, wybarwiają się na cytrynowo. Ostatnią polecaną odmianą jest Royal Purple. Wśród wszystkich perukowców właśnie tę spotkać można w ogrodzie najczęściej. Podobnie do poprzednich Royal Purple może osiągnąć maksymalnie 3 wysokości. Liście rośliny są ciemnopurpurowe, a jesienią wybarwiają się na jaskrawy kolor.

Rośliny nanerczowate to drzewa i krzewy liściaste. Jakie stanowisko powinno się im zapewnić, aby prawidłowo rosły? Sprawdź najważniejsze wymagania roślin nanerczowatych.