Rośliny rdestowate

Rośliny rdestowate - charakterystyka, gatunki, zdjęcia, występowanie

Rośliny rdestowate są bylinami, wśród których wymienia wiele gatunków uprawnych na terenie Polski. Chociaż większość z nich porasta głównie łąki. Warto sprawdzić, jakie wymienia się najczęściej spotykane rodzaje i gatunki roślin zaliczających się do rodziny rdestowatych. Ponadto dobrze jest się przekonać, jak wygląda uprawa niektórych odmian, a także jakie jest ich główne zastosowanie.

Rośliny rdestowate - charakterystyka

Rośliny rdestowate głównie występują w klimacie umiarkowanym, chociaż niektóre rodzaje zasiedlają także tropiki. Takie gatunki spotykane są najczęściej na Madagaskarze, w południowej części Afryki, czy też na terenie Nowej Zelandii. Najczęściej są to rośliny zielne, do których zaliczają się zarówno gatunki jednoroczne, a także wieloletnie. Chociaż występują także gatunki rdestowatych, które rosną jako krzewy, a nawet drzewa.

Zazwyczaj przedstawiciele rodziny rdestowatych cechują się liśćmi skupionymi w rozecie. Większość gatunków nie kwitnie zbyt okazale. Raczej w okresie kwitnienia można spotkać niepozorne kwiaty, które często są owadopylne. Kwiaty zazwyczaj przybierają białą lub żółtą barwę. Po przekwitnięciu pojawia się owoc w postaci orzeszka.

Popularne rodzaje roślin rdestowatych

Rozbieżność pomiędzy konkretnymi rodzajami roślin zaliczających się do rodziny rdestowatych jest naprawdę duża. Dlatego warto wymienić najpopularniejsze z nich, aby przekonać się, czym dokładnie się charakteryzują, a także w jakim miejscu można je spotkać. Przyjrzymy się zarówno rodzajom rodzimym, jak i również tym, które zasiedlają tropiki.

Popularne rodzaje roślin rdestowatych:

• Rdest  (Polygonum L.) - rodzaj roślin, który obejmuje ponad 200 gatunków. Rdest może występować zarówno jako bylina, ale znacznie częściej jako jednoroczna roślina zielna. Wśród popularnych gatunków wymienia się m.in. rdest ptasi, rdest żyworodny, czy też rdest plamisty.
• Gryka (Fagopyrum Mill.) - jest to rodzaj obejmujący 28 gatunków. Grykę można spotkać nie tylko na terenie Polski, ale także na terenie Azji, a szczególnie w Chinach i Pakistanie. Gryka wykorzystywana jest jako roślina uprawna, dzięki której pozyskuje się popularną kaszę gryczaną.
• Kokkoloba (Coccoloba) - rośliny rdestowate zasiedlające tropiki, a szczególnie południową część Ameryki Północnej oraz Amerykę Południową. Rodzaj ten obejmuje ok. 175 gatunków, które najczęściej rosną w formie krzewów i drzew. Kokkoloba wyróżniają się jadalnymi owocami. Ponadto wykorzystuje się je do wyrobu win oraz galaretek. Wśród wszystkich gatunków wyróżnia się także drzewa ozdobne dorastające nawet do 10 metrów wysokości.
• Pokoślin (Eriogonum Michx.) - kolejny rodzaj roślin rdestowatych porastających głównie tropiki. Obejmuje on ponad 50 gatunków, wśród których wymieniany jest między innymi pokoślin baldaszkowaty. Przedstawiciele tej rośliny darniowej występują głównie na terenie Ameryki Północnej.

Uprawa roślin rdestowatych

Wśród wszystkich gatunków zaliczających się do rodziny rdestowatych, wymienia się także przedstawicieli, których możliwa jest własna uprawa. Do takich gatunków zalicza się przede wszystkim gryka zwyczajna, którą hoduje się w celu pozyskania kaszy gryczanej. Jej zaletą jest to, że doskonale radzi sobie nawet na słabych gatunkowo glebach. Niestety nie jest odporna na wahania temperatury, a szczególnie na przymrozki. Ciekawostką jest to, iż ziele gryki wykorzystywane jest w lecznictwie naturalnym. Gryka świetnie sprawdza się przy leczeniu żylaków, a także różnego rodzaju krwawień.

Inną rośliną, którą można uprawiać, jest rdest Auberta. Szybko rosnące pnącze, które dorasta nawet do 12 metrów długości. Kwiaty pojawiają się od sierpnia do października. W tym czasie rdest Auberta jest pokryty drobnymi kwiatami zebranymi w prawie półmetrowe wiechy. Kolejnym gatunkiem pochodzącym z rodziny rdestowatych, którą można uprawiać w swoim ogrodzie, jest rabarbar kędzierzawy. Bylina w stanie naturalnym występuje głównie na terenie Rosji, Chin, a także Mongolii. Jest to bylina, której za część jadalną uznaje się ogonek liściowy. Ze względu na wysoki poziom kwasów w liściach, nie należy ich spożywać.