Rośliny szczawikowate

Rośliny szczawikowate – rodzaje, opis, zdjęcia, wymagania, uprawa

Rośliny szczawikowate nie należą do najpopularniejszych w naszym kraju. Uprawa roślin nie należy też jednak do najtrudniejszych, dlatego niektórzy się na nią decydują. Jakie stanowisko w ogrodzie powinny mieć rośliny szczawikowate? Czy można uprawiać je w doniczce, czy tylko bezpośrednio w ziemi? Sprawdź najważniejsze informacje na ten temat.

Rośliny szczawikowate – jakie stanowisko zapewnić im w doniczce?

Szczawik rożkowaty – czy to najgorsze chwasty w ogrodzie?

Rośliny szczawikowate nie są zbyt popularne w naszym kraju. Zalicza się do nich w zasadzie same szczawiki, które przez wielu ogrodników uznawane są po prostu za chwasty. Warto zaznaczyć, że szczawik rożkowaty to roślina niemająca zbyt dużych wymagań w stosunku do rodzaju gleby. To niesamowicie trwały chwast, który przez swoją przypadłość jest naprawdę uciążliwy. Należy podkreślić, że szczawik rożkowaty jest sukulentem, który nie cierpi np. na niedobór składników odżywczych czy wody. Nawet gdy długo się go nie podlewa, potrafi sobie świetnie z tym poradzić. Dlaczego mimo wszystko niektórzy decydują się hodować szczawik? Ponieważ przemawia do nich dekoracyjność rośliny. Kępka zielonych liści potrafi urzec niejedną osobę.

Szczawik rożkowaty wyróżnia się trójkątnymi liśćmi, które wielu ogrodnikom do złudzenia przypominają koniczynę. Roślina często rozrasta się na boki, więc błyskawicznie zajmuje wolne miejsca w ogrodzie. Może urosnąć do kilku centymetrów wysokości. Chwast jest płożący i naprawdę długo kwitnie. Kwiaty szczawiku rożkowatego są żółte i drobne. Niektórzy decydują się uprawiać je na rabatach w ogrodzie albo na balkonach w bloku – można je hodować w doniczce. Szczawiki rożkowate wytwarzają nasiona, które są mrozoodporne i przez wiele lat nie tracą zdolności do kiełkowania. Właśnie to sprawiło, że rośliny kojarzone są głównie jako chwasty. Co warto wiedzieć na temat szkodliwości szczawików rożkowatych? Czy rzeczywiście są tak niebezpieczne?

• Szczawiki rożkowate bywają naprawdę ekspansywne. Szybko się rozrastają, przez co zajmują niemal każde wolne miejsce na rabacie. Często tworzą również rozległy i szeroki system korzeniowy. To ogromna konkurencja dla sąsiednich roślin – przez ekspansywne szczawiki nie mają szansy pobierać składników odżywczych i wody.
• Rośliny szybko się rozprzestrzeniają, co powoduje, że można mieć z nimi ogromne kłopoty. Nie tak łatwo można się pozbyć szczawików rożkowatych, gdy już się je wpuści do ogrodu. Mimo że przemarzają, nasiona w ziemi wciąż mogą wykiełkować – jak już wiesz, nie tracą zdolności do kiełkowania nawet przez kilka lat.
  
• Szczawiki rożkowate są dość niebezpieczne dla roślin ozdobnych, ale też warzyw. Szybkie pozbycie się ich z ogrodu czasami bywa bardzo trudne. Mechanicznie nie zawsze się udaje. Należy więc uzbroić się w cierpliwość i systematycznie usuwać chwasty – liczy się przede wszystkim regularność. Mimo że ciągle będą się odradzać, regularnie wyrywane nie zdążą zawiązywać nasion. Można również spróbować oprysku punktowego, jeśli metoda mechaniczna nie wychodzi. Oprysk pozwoli wyeliminować z ogrodu chwasty – może nie całkowicie, ale na pewno na jakiś czas.

Jak wyhodować szczawik trójkątny? Przydatne porady

Szczawik trójkątny nazywany bywa również purpurowym. W naturalnym środowisku niewielka bylina rośnie w Brazylii. Możliwa jest uprawa rośliny w doniczce, a także w ogrodzie. Kwiaty szczawiku są delikatne i białe. Ze względu na specyficzne liście rośliny określa się ją także „koniczyną szczęścia”. Trójkątne liście mogą osiągnąć maksymalnie do 25 cm wysokości. Do niezwykle ozdobnych należą też kwiaty – pojawiają się na szczawiku w okolicy czerwca i potrafią utrzymywać się nawet przez 6 miesięcy. Hodując roślinę w domu, należy zapewnić jej dużą ilość rozproszonego światła. Nie wystawiaj jej jednak na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ może to zaszkodzić roślinie. Dobrym miejscem jest parapet.

Aby szczawik trójkątny mógł się prawidłowo rozwijać, powinno się mu zapewnić optymalną temperaturę od 18 do 22 st. C. Jeśli roślina będzie mieć za mało światła lub zbyt wysoką temperaturę, kwiaty najprawdopodobniej nie pojawią się na szczawiku. Latem można ustawić roślinę na balkonie czy wynieść do ogrodu, jeśli uprawiasz ją w doniczce. Nie wystawiaj jej oczywiście na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jesienią i zimą roślina powinna odpocząć – najlepiej w możliwie chłodnym miejscu. Najlepsza ziemia dla szczawika trójkątnego będzie przepuszczalna i żyzna. Odczyn pH musi być obojętny lub lekko kwaśny. Możesz również wykorzystać uniwersalną ziemię, dodając np. perlit lub piasek.

Szczawik trójkątny powinien mieć nieco wilgotną ziemię, jednak powinno się go podlewać z umiarem – koniecznie wodą przegotowaną, odstaną i w temperaturze pokojowej. Wszystko dlatego, że potrafi gromadzić wodę w korzeniach – więc przed podlewaniem wierzchnia warstwa podłoża powinna przeschnąć. Niedozwolone jest przelewanie podłoża, ponieważ roślina tego nie toleruje. Niestety, w przypadku zbyt dużej ilości wody bulwy mogą zgnić, a szczawik zostać narażony na pojawienie się szkodników lub groźnej choroby. Warto zadbać też o umiarkowaną wilgotność powietrza. Jeśli tylko możesz, zatroszcz się o prawidłowy mikroklimat dla rośliny – zwłaszcza gdy jest zbyt gorąco i sucho.

Rośliny szczawikowate w ogrodzie – co warto o nich wiedzieć?

Szczawik czterolistny – uprawa, wymagania i zastosowanie

Roślina nazwana bywa również szczawikiem jadalnym i koniczyną czerwoną. Szczawik naturalnie rośnie w Meksyku i Ameryce Północnej. Może urosnąć od 20 do 30 cm wysokości. Niezwykle charakterystyczne są jego ozdobne, dwukolorowe liście ze skręconymi ogonkami. Kiedy tylko zachodzi słońce, liście się zamykają. Kwiaty szczawików są różowe lub bordowe, osadzone na długich szypułkach. Zebrane są w kwiatostany typu baldach. Po dniu obumierają, pozwalając się otworzyć następnym kwiatom. Kwitną na przełomie czerwca / lipca. Jeśli chcesz je hodować, powinieneś zapewnić roślinom ciepłe i słoneczne stanowisko – może być też półcień. Gleba pod rośliny powinna być żyzna i przepuszczalna. Należy umiarkowanie podlewać ziemię. Nie można doprowadzić jednak do przelewania lub przesuszania rośliny – może to jej zaszkodzić.

Szczawik czterolistny nie jest uodporniony na mróz. Temperatura poniżej 2 st. C. może doprowadzić go do śmierci, więc jesienią warto przenieść szczawik do ciepłego pomieszczenia. Nie jest to jednak koniecznością – choć zaleca się, aby roślina przeszła okres zimowy w spoczynku. Szczawiki co kilka lat powinno się rozsadzać, ponieważ kępy roślin mocno się zagęszczają. Uprawia się je zarówno w donicach na tarasie, jak i w ogrodzie – wówczas można sadzić szczawiki czterolistne na obwódkach rabat. Najlepiej prezentują się pod wyższymi okazami roślin. Co ciekawe, zarówno części podziemne, jak i liście szczawików czterolistnych są jadalne. Znajduje się w nich jednak duża ilość kwasu szczawiowego, więc nie powinno się przesadzać z ilością zjadanych roślin. Wśród najbardziej polecanych odmian szczawików czterolistnych wyróżnia się Lucky Clover oraz Iron Cross.

Jak uprawiać szczawik zajęczy? Najważniejsze informacje

Szczawik zajęczy jest niewielką byliną pochodzącą z rodziny szczawikowatych, która w naturalnym środowisku porasta lasy Ameryki Północnej i Południowej. Roślinę można też znaleźć w Azji i Europie – w tym w Polsce, gdzie rośnie jako okaz ozdobny. Maksymalnie urośnie do ok. 15 cm wysokości. Kłącza szczawików są podziemne i cienkie. Liście z kolei trójdzielne i przypominające liście koniczyny. Szczawiki zajęcze kwitną wczesną wiosną. Ich kwiaty są promieniste i osadzone na nagich, elastycznych ogonkach. Najczęściej przybierają kolor fioletowy lub biały. Gdy przekwitną, zmieniają się w owocostany. Szczawiki zajęcze dość mocno rozrastają się w owocostany z nasionami. Te po dojrzeniu nagle pękają i rozrzucają nasiona na odległość nawet 2 m. Szczawik zajęczy jest ekspansywną rośliną, więc nie sprawdzi się w każdym ogrodzie.

Jeśli chodzi o wymagania i uprawę szczawików zajęczych, powinno się im zapewnić półcieniste lub całkiem zacienione stanowisko. Gleba musi być przepuszczalna, żyzna i próchnicza – najlepiej o kwaśnym odczynie pH. Roślina wykazuje dużą odporność na mróz, więc bez problemu urośnie na terenie całej Polski. W środowisku naturalnym porasta zarośla, bory i świetliste lasy. Byliny rozmnażać można przez wysiew nasion lub odrosty korzeniowe. W ogrodach jednak pojawiają się coraz rzadziej – w dalszym ciągu uchodzą za inwazyjne rośliny. Dlatego najlepszym pomysłem będzie posadzenie ich w ogrodzie leśnym, ewentualnie naturalistycznym. Szczawiki zajęcze są roślinami nie tylko ozdobnymi, ale i jadalnymi. Znajduje się w nich sporo minerałów, kwasów organicznych i witamin – zwłaszcza witamina C. Listki roślin szczawikowatych wykorzystuje się do przygotowywania m.in. surówek, sałatek i zup.

Rośliny szczawikowate nie należą do najpopularniejszych w naszym kraju. Jakie stanowisko powinny mieć w ogrodzie? Sprawdź najważniejsze informacje o roślinach szczawikowatych.