Rośliny wiązowate

Rośliny wiązowate – rodzaje, opis, występowanie, wymagania, uprawa

Rośliny wiązowate są popularne w polskich ogrodach. Ich wymagania nie są skomplikowane, więc sadzenie wiązowatych roślin jest powszechne w Polsce. Uprawia się różne rodzaje wiązów – głównie drzewa dekoracyjne i nietrudne w hodowli. Jak dokładnie wygląda uprawa roślin wiązowatych? Czy konieczne jest cięcie? Sprawdź najważniejsze wymagania tych ciekawych roślin.

Rośliny wiązowate – wymagania, sadzenie i uprawa roślin

Wiąz szypułkowy – co warto wiedzieć o jego hodowli?

Okazałe drzewo rosnące w Polsce. Można spotkać je m.in. w ogrodzie, ale też w parku czy zieleni miejskiej. Najpopularniejszy jest w nasadzeniach pospolitych – to gatunek pospolicie rosnący. Roślina jest duża, ponieważ może urosnąć od 30 do nawet 40 m wysokości. Charakteryzuje się jasną, gładką korą. Liście są odwrotnie jajowate lub eliptyczne. Rosną do ok. 14 cm długości. Kwitnie wiosną, a jego kwiaty są różowe. Roślina jest cieniolubna. Nie ma problemu, aby poradzić sobie z zacienieniem lub półcieniem. Ma jednak duże zapotrzebowanie, jeśli chodzi o glebę – preferuje ziemię żyzną, umiarkowanie wilgotną i zasobną w składniki pokarmowe. Wiąz szypułkowy jest wytrzymały na suszę – wszystko dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu i silnym korzeniom bocznym. Warto podkreślić, że wiąz szypułkowy jest w pełni mrozoodporny. Wiosenne przymrozki nie są dla niego żadnym zagrożeniem.

Najlepiej sadzić wiąz jesienią lub wiosną. Sadzenie latem również jest możliwe, jednak wówczas należy podlewać roślinę obficie przez minimum kilka tygodni. W przypadku braku deszczu należy sporadycznie podlewać rośliny wiązowate. Starsze powinny poradzić sobie bez dodatkowego nawadniania. Bardzo ważnym zabiegiem jest ściółkowanie roślin np. korą, która ograniczy parowanie wody z podłoża. Poza tym zmniejsza też zachwaszczenie. Sporadycznie wykonywać można cięcie roślin – poprzez dokładne usuwanie chorych i uszkodzonych pędów.

Wiąz holenderski – uprawa, wymagania i zastosowanie

Przepiękne drzewo, które doskonale sprawdzi się nawet w niewielkich ogrodach. Rośnie niewielkie w porównaniu do innych okazów, bo na zaledwie 6-10 m wysokości. Poza tym jego wzrost również nie należy do najszybszych. Pędy pną się w górę, nadając wiązowi kolumnowy pokrój. Liście są szerokoeliptyczne i mają wystrzępione brzegi. Wiosną robią się jasnozielone, a jesienią zmieniają kolor na złocisty. Drzewo kwitnie w maju, obradzając w różowe kwiatki. Wśród najpopularniejszych odmian wiązów holenderskich na uwagę z pewnością zasługuje Wredei oraz Jacqueline Hillier. Oba hodować można w ogrodzie.

Jeśli chodzi o wymagania i uprawę wiązów holenderskich, zaleca się posadzić je w lekko osłoniętym miejscu. Wystawione na bezpośrednie promienie mogą rosnąć bardzo powoli, a także mieć słabszy kolor. Rośliny doskonale czują się w słabszej glebie, jednak podłoże dla nich powinno być próchnicze, żyzne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne – wówczas będą znacznie lepiej się rozwijać. Drzewa są uodpornione na mróz, ale jedynie starsze egzemplarze. Zaleca się wobec tego okrywać kilkuletnie okazy przed zimą. Warto wysadzać je wiosną – wówczas lepiej przygotują się przed mrozem. Młode wiązy holenderskie należy nawadniać zarówno po posadzeniu, jak i podczas suszy. Starsze egzemplarze są dość wytrzymałe na niedobór wody. Raz na kilka lat warto zastosować obornik.

Nie poleca się przycinania rośliny. Wiązy holenderskie regenerują się bardzo powoli. W dodatku w ten sposób można doprowadzić do infekcji drzewa, gdy pojawią się otwarte rany. Usuwać należy wyłącznie uszkodzone, zaschnięte i chore pędy. Najgroźniejszą chorobą drzew jest holenderska choroba wiązu. Gdy się pojawia, gałęzie zamierają, a liście bledną – później robią się brunatne. Postępująca choroba prowadzi do zamierania drzew, głównie młodych okazów. Z chorobą należy walczyć profilaktycznie – ciężko ją zwalczyć, gdy już się pojawi. Co w sytuacji, gdy choroba w ogrodzie już się pojawiła? Należy pozbyć się drzew z zainfekowanego miejsca.

Najciekawsze rośliny wiązowate – dekoracyjne okazy i ich uprawa

Wiąz syberyjski – ciekawa roślina ogrodowa

Pochodzi z Azji Wschodniej, gdzie naturalnie porasta doliny rzek. Uprawia się go też jednak w Europie, m.in. w Polsce. Wiąz syberyjski jest niewielkim drzewem, które rośnie maksymalnie do 4 m wysokości. Ma za to dość szeroką koronę, a jego roczny przyrost to nawet 1,5 m. Najbardziej dekoracyjne są liście rośliny w ciemnozielonym kolorze – jesienią zmieniają go na żółty, a zimą odpadają. Należy zadbać o słoneczne stanowisko dla drzew, a także glebę o odczynie 4,5-7,5 pH. Może być sucha, ale też wilgotna. Wiązy syberyjskie wykazują dużą odporność na czynniki zewnętrzne – są mrozoodporne, a także niestraszne im zanieczyszczenia miejskie czy susza. Odporne są również na przycinanie czy choroby typowe dla roślin wiązowatych.

Wiązy syberyjskie rozmnaża się przez sadzonki. Można hodować je w przydomowym ogrodzie, choć doskonale poradzą sobie również w zieleni miejskiej. Niektórzy decydują się posadzić niskie drzewa w formie żywopłotu, aby ochronić się przed ruchem ulicznym i związanym z nim hałasem. Polacy lubią wiązy syberyjskie, głównie ze względu na niewielkie wymagania pielęgnacyjne. W dodatku roślinę można rozmnożyć samodzielnie, co daje duże pole do popisu amatorom ogrodnictwa.

Wiąz górski – wymagania, uprawa i zastosowanie

Wiąz górski znany jest również pod nazwą brzost lub wiąz szorstki. Drzewo liściaste spotkać można w górach i na wyżynach niemal w całej Polsce. Dawniej było jednak znacznie więcej tych roślin w naszym kraju – populacja zmalała w ostatnich latach. Wiąz górski jest potężny. Rośnie od 20 do nawet 40 m wysokości, tworząc cylindryczną, wysoką koronę. Liście drzew są szorstkie w dotyku i naprawdę spore – ich średnica wynosi od 10 do 15 cm. Co jeszcze warto wiedzieć na temat roślin? Oto kilka najważniejszych informacji:

• Wiązy górskie zakwitają wczesną wiosną. Zanim pojawią się na nich liście, wypuszczają małe, brązowe kwiaty. Często przylatują do nich pszczoły.
  
• Drzewa świetnie czują się na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Preferują gliniaste podłoże – ewentualnie iglaste o dużej ilości składników pokarmowych i wilgotności.
  
• Wiązy górskie są wytrzymałe na mróz i nie wymagają dużych zabiegów pielęgnacyjnych. Wraz z końcem zimy można jedynie przycinać chore, uszkodzone lub niepotrzebne pędy roślin.
  
• Drzewa można sadzić zarówno w ogrodzie, jak i w parku. Posadzone jako solitery również stworzą ciekawą dekorację. Jako odmiana ozdobna może nie osiągną tak imponujących rozmiarów, jak wiązy górskie w terenie, jednak wciąż będą imponująco się prezentować.
  
• Najciekawszą odmianą wiązów górskich jest Pendula. Może urosnąć do 5 m wysokości.

Rośliny wiązowate są popularne w polskich ogrodach. Jak dokładnie wygląda ich uprawa? Czy konieczne jest ich cięcie? Sprawdź najważniejsze wymagania roślin wiązowatych.