Rośliny wiązowate

Wiąz polny jest nizinnym gatunkiem występującym na całym terenie Polski. Wyrasta na okazałe drzewo, tworząc liczne odrosty od korzeni i pnia. Ozdobę stanowią asymetryczne w nasadzie liście, które długo pozostają zielone i późno opadają.

Wiąz górski 'Camperdownii' jest niewielkim drzewem o malowniczej, parasolowatej koronie. Został znaleziony około roku 1835-1840 w lasach hrabiego Camperdown w Szkocji. Młode drzewo zostało przesadzone do ogrodów pałacowych, a zaszczepienie pędu na podkładce wiązu górskiego, dało początek znanej odmianie.

Wiąz holenderski jest naturalną hybrydą wiązu górskiego Ulmus glabra i wiązu polnego Ulmus minor, a 'Wredei' jest pochodzącą z Niemiec odmianą tego mieszańca. Jest drzewem o wąskiej koronie, które w ogrodzie już od wiosny zwraca uwagę zmienną barwą swoich liści. Młode liście wiązu 'Wredei' są jasnożółte, a starsze żółte i żółtozielone

Wiąz syberyjski bywa nazywany wiązem Turkiestanu, co wskazuje na jego pochodzenie, mandżurskim albo karłowym. Jest średniej wielkości drzewem i w naszych warunkach niezbyt długowiecznym. Doskonale znosi przycinanie w każdym wieku i nadaje się idealnie na żywopłoty. Wszystkie potoczne i poboczne nazwy drzewa łączy jedna botaniczna: Ulmus pumila.

Wiąz szypułkowy jest rodzimym gatunkiem długowiecznego drzewa, które osiąga z wiekiem znaczną wysokość i rozpiętość korony. W roli drzewa dekoracyjnego nadaje się raczej do dużych ogrodów. Charakterystyczne deskowate rozszerzenie podstawy pnia zapewnia drzewu dużą odporność na wywrócenie przez wiatr.