Byliny zimozielone

Byliny zimozielone, kwitnące latem – jakie gatunki roślin wybrać do ogrodu?

Byliny zimozielone to wspaniałe rośliny do ogrodu. Wieloletnie byliny pozwalają ozdobić posesję o każdej porze roku, również latem. Ogrodowe krzewy dzielą się na wiele ciekawych gatunków, które można samodzielnie uprawiać. Jedne ozdobne odmiany są proste w pielęgnacji. Inne kwitnące okazy mogą być nieco trudniejsze w hodowli. Które byliny zimozielone kwitnące latem są najciekawsze? Sprawdź polecane gatunki i dowiedz się więcej o pielęgnacji tego typu roślin.

Ozdobne byliny zimozielone – które warto posadzić do ogrodu?

Charakterystyka i uprawa roślin zimozielonych, krok po kroku

Byliny zimozielone słyną z tego, że mogą ozdabiać ogród dosłownie przez cały rok. W zacienione miejsca wnoszą mnóstwo koloru. Dzięki swojej wielkości niejednokrotnie osłaniają też posesję przed wzrokiem wścibskich sąsiadów i przypadkowych gapiów z ulicy. Byliny wspaniale ozdabiają ogród liśćmi. Warto wspomnieć o terminie „zimozielone”, który często obmawiany jest przez miłośników roślin. Czasem na byliny mówi się właśnie w taki sposób, a innym razem określa się rośliny „wiecznie zielonymi”. Z czego wynika ta różnica? Czy słowa są synonimami? Z definicji roślin zimozielonych wynika, że są po prostu ozdobą ogrodu przez cały rok. Dodają koloru, podkreślają przestrzeń i osłaniają przed spojrzeniami. Na pierwszy rzut oka to zupełnie to samo, co „wiecznie zielone”. W rzeczywistości jednak oba terminy nieco się od siebie różnią:

• Zimozielone rośliny – grupa roślin, które swoje liście zachowują poza okresem wegetacyjnym, również na zimę. Liście zachwycają aż do wiosny, a później stare wymieniają się na nowe, znów ciesząc oczy. Co najciekawsze, proces ten zupełnie nie rzuca się w oczy. Jedną z przykładowych roślin tego typu jest irga lub ognik szkarłatny.
  
• Wiecznie zielone – rośliny, których liście służą do asymilacji, a także wymiany powietrza i regulacji wilgotności. Najczęściej utrzymują się od 3 do 11 lat, przy czym trwałość liści zależy od gatunku, a także warunków otoczenia. W przypadku wiecznie zielonych bylin jest zatem możliwe skrócenie zwykłego okresu. Liście niezauważalnie wymieniają się przez cały rok. Przykładową wiecznie zieloną rośliną jest barwinek większy lub kalina sztywnolistna.

Mamy też jeszcze jedną grupę roślin, na które zdecydowanie warto zwrócić uwagę. To rośliny „pół wiecznie zielone”. Tego typu rośliny tracą większą lub mniejszą część liści zimą. Jest to jednak uzależnione od gatunku i pogody. Wiosną, podczas gdy zaczyna się okres wegetacji, nowe liście zaczynają wyrastać i zrzucają całą resztę. Do grupy „pół wiecznie zielonych” zaliczyć można m.in. azalię japońską.

Byliny zimozielone, krok po kroku – pielęgnacja i ważne informacje

Zimowy ogród wielu ludziom kojarzy się ze smutnym widokiem i brakiem kolorów. W większości przypadków zima rzeczywiście jest czasem, gdy natura raczej wycofuje się z normalnej aktywności. Nie jest jednak wcale powiedziane, że jesień w ogrodzie musi być smutna! Jeśli jesienią posadzisz w nim kwitnące latem okazy roślin, widok zieleni będzie cieszył domowników nawet w mroźne dni. Atrakcyjność ogrodu przedłużą kwitnące rośliny wieloletnie, takie jak byliny zimozielone. Dlaczego warto je sadzić i co warto wiedzieć na temat zimozielonych roślin? Oto kilka przydatnych wskazówek:

1. Większość bylin pod koniec sezonu wegetacyjnego chowa się do środka ziemi. W ten sposób oszczędzają energię, aby kłącza, cebule i bulwy mogły przetrwać. Zimozielone okazy wraz z nadejściem wiosny niespiesznie żegnają stare liście. Wiele z nich odpornych jest na mróz. Dzięki temu, że byliny zimozielone zachowują liście przez zimę, mogą służyć jako ozdoba zimowa. Kwitną też latem, więc o każdej porze roku doskonale się prezentują.
2. W niskiej temperaturze potrafią przetrwać zimozielone byliny, takie jak paproć. Wiele odmian paproci, np. języcznik zwyczajny, charakteryzuje się wieloletnią żywotnością. Języcznik ma ciemnozielone, pełne liście. Uwagę zwracają również paprotniki z pierzastymi, lśniącymi bukietami liści. Podobnie do paproci zachowują się niektóre gatunki traw, np. kostrzewy, turzyce i rośliny z rodzaju śmiałków.
3. Jeśli posadzisz byliny kwitnące latem i zachowujące zieleń liści na zimę, twój ogród zawsze będzie prezentować się efektownie. Jednymi z przykładowych bylin tego typu są zawciąg i żagwin. Poza liśćmi latem wypuszczają również przepiękne, ozdobne kwiatostany.
4. Istnieje wiele bylin o szarozielonych liściach. Wśród nich wyróżnia się santolina, szałwia oraz lawenda. Niezwykle dekoracyjnym krzewem jest również bergenia, której liście są zimozielone i skórzaste. Roślina zakwita od kwietnia do maja. Z pewnością na uwagę zasługują różowe, białe i różowoczerwone kwiaty bergenii.
5. Nie zapominaj o podlewaniu roślin zimozielonych, również zimą. Byliny wyparowują wodę przez liście nie tylko latem, ale również zimową porą. Wykorzystuj dni odwilżowe, aby dostarczać roślinom wilgoć przez korzenie. Jeśli zapowiadają się spadki temperatury, a śnieg nie spada, zabezpiecz mniej odporne gatunki np. gałęziami świerków.

Krzewy ogrodowe i najpiękniejsze byliny zimozielone – jakie wybrać?

Na te byliny zimozielone warto zwrócić uwagę!

Wśród zimozielonych bylin znaleźć można wiele ciekawych okazów, które nadają się do hodowania w ogrodzie. Oto kilka przykładów roślin, dzięki którym ogród będzie wyglądał nietuzinkowo o każdej porze roku:

• Barwinek pospolity – niskie rośliny okrywowe, które rosną maksymalnie do 25 cm wysokości. Barwinki uprawia się pod krzewami lub koronami drzew, ponieważ najlepiej czują się w zacienionych miejscach, a także na skalniakach. To świetne rozwiązanie, jeśli szukasz czegoś alternatywnego zamiast trawnika.
  
• Krwawnik pospolity – długo kwitnąca bylina wieloletnia, która cieszy oczy od kwietnia aż do października. Wyróżnia się ciemnozielonymi, mocno powycinanymi liśćmi oraz wyprostowanymi pędami. Każdy zakończony jest wielobarwnymi kwiatostanami. Krwawnik ogrodowy może dorosnąć nawet do 80 cm. Doskonale prezentuje się w grupowych nasadzeniach.
  
• Ciemiernik – roślina przepięknie prezentuje się przez cały rok, zachwycając zielonymi, skórzastymi liśćmi. Zakwita o nietypowej porze, ponieważ późną jesienią, wczesną wiosną albo zimą – pod warunkiem że jest ciepła. Kwiaty ciemierników są białe, zielone, purpurowe albo kremowe. Roślina uwielbia półcieniste miejsca, a także próchniczą i niezbyt wilgotną, ewentualnie przesychającą glebę. Ciężko jednak przewidzieć, czy każda odmiana będzie w pełni mrozoodporna.
  
• Runianka japońska – bylina rośnie maksymalnie do 30 cm wysokości. Ma jasnozielone, skórzaste liście, które ozdabiają runiankę przez cały rok. Bylina preferuje cieniste miejsca. Można ją wykorzystać do obsadzania obwódek, a także zadarniania powierzchni. Poleca się runiankę również do obsadzania miejsc pod koronami drzew.
  
• Trzykrotka Andersona – kępiasta bylina, która potrafi osiągnąć nawet ok. 90 cm wysokości. Pędy trzykrotki są mocno ulistnione. Kwiaty pojawiają się mniej więcej w okolicy maja i kwitną aż do września. Przy pochmurnej pogodzie się zamykają. Bylina jest wieloletnia. Żeby mogła jednak zawsze pięknie się rozwijać, potrzebuje żyznego podłoża. Trzykrotka Andersona najkorzystniej prezentuje się w małych grupach. Po kwitnięciu należy ją przyciąć.
  
• Bluszcz pospolity – zimozielone pnącze, które rośnie nawet do kilkunastu metrów długości. Bluszcz doskonale czuje się w półcieniu. Możesz zastosować bylinę w ogrodzie np. do okrycia murku, ścian lub niektórych pni drzew. Roślina doskonale rośnie w pojemnikach.
  
• Zawciąg nadmorski – poduszkowata bylina zimozielona osiągająca do 10 cm wysokości. Charakteryzuje się trawiastymi, wąskimi liśćmi. Kwiaty byliny zebrane są w kwiatostany na smukłych szypułkach. Zawciąg nadmorski kwitnie od maja do września. Najczęściej przybiera kolor biały lub różowy. Najlepiej uprawiać roślinę w grupowych nasadzeniach. Zawciąg doskonale prezentuje się na słonecznym skalniaku, koniecznie posadzony w delikatnej glebie.
  
• Bergenia sercowata – rośnie od 25 do 40 cm wysokości. Roślina ozdobiona jest różowymi kwiatami, które osadzone są na długim pędzie. Na uwagę zasługują także sercowate, duże liście. Bergenia doskonale czuje się w wilgotnym podłożu. Można obsadzać byliną miejsca pod koronami drzew. Nadaje się również do nasadzeń w okolicy oczka wodnego lub strumyku.
  
• Kocimiętka Faassena – długo kwitnąca bylina, która dorasta do 30 cm wysokości. Wyróżnia się szarozielonymi liśćmi, a także lawendowymi kwiatami. Zakwita od maja do września. Kocimiętka nie ma wysokich wymagań. Bardzo dobrze znosi umiarkowaną suszę. Świetnie prezentuje się w grupowych nasadzeniach.
  
• Gęsiówka kaukaska – rośnie maksymalnie do 20 cm wysokości. Charakteryzuje się zimozielonymi liśćmi oraz białymi, drobnymi kwiatami. Najlepiej przyozdobić byliną skalniaki, obrzeża rabat i szczeliny w murach. Niskie gęsiówki fantastycznie sprawdzają się jako rośliny okrywowe.
  
• Goździk kropkowany – wyróżnia się drobnymi liśćmi oraz kwiatami w karminoczerwonym kolorze. Kwitnie od czerwca do października, dorastając maksymalnie do 15 cm wysokości. Goździk kropkowany ma niewielkie wymagania. Warto jednak posadzić bylinę w słońcu. Doskonale odnajdzie się w nasadzeniach naturalistycznych, ale też w ogrodzie skalnym.
  
• Turzyca włosista – ozdobna bylina, która dorasta maksymalnie do 60 cm wysokości. Liście turzycy mają zielony, oliwkowy lub brązowy kolor. Rośliny świetnie wyglądają przy ścianie lub posadzone na trawniku.
  
• Trytoma groniasta – duża, egzotyczna bylina, która dorasta do 100 cm. Rozwija się od czerwca do września, tworząc pędy kwiatostanowe. Trytoma potrzebuje do wzrostu żyznej gleby i słonecznego stanowiska. Najpiękniej wygląda w grupowych nasadzeniach.
  
• Gajowiec żółty – płożąca bylina, która rośnie na wysokość do 30 cm. Na liściach ma srebrzyste desenie, a kwiaty są żółte. Gdyby nie te cechy charakterystyczne, gajowiec można byłoby pomylić z pokrzywą! Najlepiej czuje się na zasobnym, wilgotnym i próchniczym podłożu. Rozrasta się przez rozłogi. W przeciwieństwie do wielu innych bylin gajowiec nie powinien być narażony na nadmiar słońca, ponieważ mu to szkodzi. Bylina doskonale zimuje np. wśród krzewów.
  
• Ubiorek wiecznie zielony – rośnie do ok. 35 cm wysokości. Charakteryzuje się drobnymi, lancetowatymi liśćmi i białymi kwiatami. Okres kwitnienia ubiorka wiecznie zielonego przypada na kwiecień / maj. Roślina idealnie nadaje się na skalniaki, obwódki i rabaty.
  
• Odętka wirginijska – wyróżnia się wyprostowanymi pędami, które rosną do ok. 70 cm. Liście byliny są ciemnozielone, a kwiaty gęste w kolorach od bieli do ciemnego różu. Roślina rozwija się od czerwca do września. Odętka wirginijska ma niewielkie wymagania. Możesz stosować ją np. na rabatach, a także obsadzać odętkami powierzchnie między krzewami. Roślina świetnie wygląda w grupowych nasadzeniach.

O czym pamiętać zimą, hodując byliny zimozielone w ogrodzie?

Byliny zimozielone nie mogą być sadzone w ogrodzie zbyt późno. Doskonałą porą na sadzenie roślin zimozielonych jest wiosna. W pojemnikach tak naprawdę przenosić je można aż do późnego lata. Trzeba jednak pamiętać, że podłoże powinno być ciepłe. Przed nadejściem zimy rośliny muszą się dobrze ukorzenić. Oczywiście są okazy, które lepiej się czują  posadzone w innym miesiącu. Jednak w większości przypadków byliny zimozielone sadzi się wiosną. O czym pamiętać, zabierając się za hodowlę w ogrodzie? Oto kilka przydatnych wskazówek, które ułatwią uprawę zimozielonych bylin:

1. Dla roślin zimozielonych ważne jest odpowiednie stanowisko. Pamiętaj, że zimowe słońce może nagrzewać liście i pobudzać je do odparowania wody. Zimozielone byliny nie są w stanie uzupełnić wilgoci, którą utraciły. Korzenie, pędy i gleba będą zmarznięte – bez możliwości zadbania o transport wody. W wyniku wszystkich tych procesów liście zaczną usychać. Z czasem zaschną całe pędy, co tylko spotęguje wiatr.
2. Sadź byliny zimozielone tak, aby zimą osłonione były przed słońcem oraz suchym wiatrem. Możesz zakryć korony roślin np. włókniną. Przydatna może też okazać się warstwa ściółki z jesiennych liści, którą ułożysz w pobliżu korzeni. Jeśli jesteś posiadaczem małych roślin zimozielonych, może warto je uchronić, stosując świerkowe gałęzie?
3. Kiedy na dworze panuje odwilż, podlewaj obficie rośliny. Niestety, ale ziemia szybko wysycha. Nie musisz otrząsać niewielkiej warstwy śniegu, gdyż jest naturalną barierą przeciwsłoneczną. Szkody powstające przez mróz są wyłącznie problemem estetycznym. Wiosną można jest po prostu ściąć, aby byliny zimozielone dalej pięknie wyglądały. Gorzej będzie z młodymi, świeżo posadzonymi krzewami, które ucierpią przez mróz. Takie najprawdopodobniej uschną w całości.