Krzewy cieniolubne

Pęcherznica kalinolistna 'Diabolo', nazywana też czerwoną pęcherznicą, jest bardzo dekoracyjną odmianą o fascynujących kolorach liści. Są one ciemnoczerwone z metalicznym połyskiem, jesienią czerwonobrązowe, a starsze liście, szczególnie w cieniu, mają kolor zielonobrązowy. Z liśćmi efektownie kontrastują kremowobiałe, półkuliste kwiatostany.

Kiścień wawrzynowy to zimozielony, niewysoki krzew rosnący dziko w południowych Apallachach. Grube, ciemnozielone liście przybierają jesienią i zimą odcienie intensywnej czerwieni. Białe, dzwonkowate kwiaty są zebrane w zwisające grona.

Niski, wolno rosnący krzew iglasty został odkryty na dalekim wschodzie Rosji dopiero w 1923 roku. Ze względu na pokrewieństwo z rosnącym w Chinach Platycladus orientalis, zwanym biotą, i niewielkie rozmiary nowej rośliny, badający odkryty gatunek botanik Władimir Komarow nazwał go mikrobiotą. Udegejcy, rdzenni mieszkańcy tamtego regionu, nazywają mikrobiotę "kurumkurinda", co znaczy "poduszka na piargu". Mikrobiota jest rośliną jednopienną.

Wończa różnolistna jest zimozielonym krzewem o wonnych kwiatach, a jej ojczyzną są centralne i południowe wyspy Japonii oraz Tajwan. Przypomina ostrokrzew kolczasty i była nawet początkowo opisana jako Ilex heterophylla, zanim trafiła do rodzaju Osmanthus. Oba krzewy bez kwiatów można łatwo rozróżnić po układzie liści: naprzeciwległym u osmantusa i naprzemianległym u ostrokrzewu.

Wiciokrzew pospolity jest krzewem rodzimego pochodzenia, spotykanym w lasach i zaroślach. Chociaż wielkością kwiatów ustępuje innym gatunkom wiciokrzewu, to jednak stanowi w ogrodzie nie tylko dekorację, ale również źródło pożywienia dla owadów i ptaków. Kuliste, ciemnoczerwone jagody, są chętnie zjadane przez ptaki, ale trujące dla ludzi.

Odmiana laurowiśni wschodniej 'Caucasica’ jest nową odmianą o dużej mrozoodporności i zdrowotności. Kwitnie dopiero po kilku latach, rozwijając grona białych kwiatów na tle ciemnozielonych, dużych liści z wyraźnym połyskiem. 'Caucasica’ zadowala się również zacienionymi stanowiskami, tworząc gęste i szczelne zasłony żywopłotów. Z powodzeniem może też pełnić funkcję solitera.

Irgę szedzką wyhodowano jako hybrydę irgi Dammera (Cotoneaster dammeri) oraz irgi wyrazistej (Cotoneaster conspicuus). Ozdobę tego ścielącego się krzewu stanowią zimozielone liście oraz okresowo białe kwiaty i czerwone owoce. W ogrodzie może tworzyć kobierce w miejscach ocienionych.

Ostrokrzew bukszpanowy jest gęsty, zimozielonym krzewem z Dalekiego Wschodu o błyszczących, drobnych liściach podobnych do liści bukszpanu zwyczajnego. Dobrze znosi zacienienie i z powodzeniem nadaje się na niskie ogrodowe żywopłoty i obwódki w zastępstwie niszczonego przez ćmę bukszpanu. Wadą tego gatunku ostrokrzewu jest słaba odporność na mróz,

Trzmielina płaskoogonkowa jest wysokim krzewem o luźnym pokroju, całkowicie odpornym na spadki temperatur w naszym regionie. Ozdobę stanowią ciemnozielone liście, pięknie przebarwiające się przed zimą oraz dojrzewające jesienią owoce. Są to duże, karminowoczerwone torebki, zawieszone na długich i cienkich szypułkach. Cała roślina jest trująca.