Krzewy na skarpę

Krzewy na skarpę – jakie rośliny ozdobne wybrać do obsadzenia skarpy?

Krzewy na skarpę to doskonały pomysł, aby ją wzmocnić i ozdobić. Rośliny do obsadzenia skarpy w ogrodzie mogą być szybko rosnące, płożące i ozdobne. Jakie wybrać, aby skarpa wyglądała naprawdę wyjątkowo? Czy suche i słoneczne stanowisko będzie najlepsze dla krzewów przeznaczonych na skarpę? Sprawdź najważniejsze informacje na ten temat.

Jakie wybrać krzewy na skarpę? Ciekawe rośliny do ogrodu, które warto znać

Co sadzić na skarpie? Rośliny ozdobne, krok po kroku

Wiele osób zastanawia się, jakie krzewy na skarpę najlepiej posadzić w ogrodzie. Zanim dokonasz właściwego wyboru, zastanów się nad wzrostem roślin. Obawiając się rozrostu krzewów, najlepiej postawić na rośliny o zwartym pokroju i niskim wzroście. Na skarpy doskonale pasują zadarniające, czyli płożące rośliny. Właśnie takie mają wiele cech sprawdzających się przy tego typu nasadzeniach. Mają m.in. zwartą strukturę czy zdolność do samodzielnego zagęszczania. Odporne są również na zmienne warunki pogodowe, dlatego idealnie nadają się na skarpę. Błyskawicznie się rozrastają, co pozwala w dość krótkim czasie zyskać nietuzinkowe podłoże. Wśród najczęściej polecanych roślin na skarpy wyróżniają się krzewy, ale też iglaki, pnącza i liczne byliny.

Jednymi z popularnych roślin na skarpy są wymienione wyżej iglaki. Właśnie one mają bowiem doskonale rozwinięte systemy korzeniowe. Dzięki nim można wiązać glebę w taki sposób, że zabezpieczona zostaje przed erozją. Należy jednak pamiętać, aby nie przesadzać z ilością roślin. Posadź trzy, maksymalnie cztery na skarpie. To w zupełności powinno wystarczyć. Wiedz jednak, że iglaki nie są jedynymi roślinami, które nadają się do tego typu nasadzeń. Na skarpie fantastycznie prezentują się m.in. wrzosowiska. Jakie rośliny często zaobserwować można w polskich ogrodach, rosnące na skarpie? Mamy na przykład jałowce płożące, które są świetnymi roślinami okrywowymi. Ich wymagania są niewielkie. Wspaniale wyglądają na jałowym i suchym podłożu. Jednak nie tylko suche, ale również ciepłe i słoneczne stanowisko będą im służyć. W dodatku jałowce są mrozoodporne i dzielą się na wiele ciekawych kolorów: złote, niebieskie i szarozielone.

Wśród często polecanych roślin na skarpę wymieniana jest również kosodrzewina. Zwróć uwagę na kuliste odmiany karłowe, a także płożące. Niewielka sosna górska z pewnością zalicza się do wolno rosnących roślin. W dodatku jest mrozoodporna i niewymagająca specjalnej pielęgnacji. Zanim zabierzesz się jednak za sadzenie krzewów na skarpę, wykop porządne dołki pod rośliny we wzniesieniu. Rośliny powinny rosnąć w odpowiedni sposób. Muszą zostać przygotowane tak, aby bryła korzeniowa została umieszczona pionowo. Nie każdą skarpę można jednak obsadzać roślinami, ponieważ obsadzana nimi powierzchnia nie może mieć zbyt dużego spadku. Aby krzewy na skarpie mogły poprawnie i pięknie się rozwijać, spadek nie może przekraczać 60%. Jeśli chcesz umacniać skarpy roślinami, połącz ich sadzenie ze ściółkowaniem. Jednocześnie musisz też pamiętać, że raczej nie ściółkuje się skarp o silnym nachyleniu.

Sadzenie krzewów na skarpie – co się sprawdza?

Bardzo ważna jest przemyślana, dobrze dobrana rozstawa roślin na skarpie. Dzięki temu w sezonie mają miejsce do rozrastania się, aby pięknie wyglądały. Pamiętaj o tym, że nie zachowując odpowiedniej rozstawy przy sadzeniu krzewów, w przyszłości mogą rosnąć w silnym zagęszczeniu. Automatycznie wiązać się to będzie nie tylko ze zniekształceniem pokroju roślin, ale też pojawieniem się licznych chorób (m.in. grzybowych). Właśnie dlatego najlepiej trzymać się zasady, że mocno rosnące gatunki powinno się sadzić w ilości 1-3 sztuki / m2. Słabiej rosnące można z kolei sadzić w ilości nawet do 5 sztuk / m2. Jeśli chcesz obsadzić skarpę kilkoma gatunkami roślin, które różnią się wielkością i pokrojem, większe krzewy powinny rosnąć w górnej części. Dzięki temu kompozycja na skarpie będzie bardzo wyrazista i jednocześnie przejrzysta. Krzewy będą mieć też pełny dostęp do promieni słonecznych, które są im potrzebne do wzrostu.

Wśród popularnych krzewów na skarpy na szczególne wyróżnienie zasługują irgi. Naturalnie rosną w Azji. W Polsce z kolei większość odmian znana jest wyłącznie z uprawy. Irgi są roślinami mało wymagającymi, a także dość prostymi w uprawie. Poleca się ich sadzenie w słonecznych i ciepłych miejscach, ponieważ właśnie w takich najlepiej owocują oraz kwitną. Doskonałym stanowiskiem dla irgi jest wapienne, przepuszczalne i żyzne podłoże. Jeśli nie masz takiej gleby w ogrodzie, nie przejmuj się – i tak miejsce powinno być tolerowane przez krzewy. Irgi nie wymagają ani szczególnej pielęgnacji, ani nawożenia. Wydaje się więc to odpowiednia roślina zwłaszcza dla osób, które mają niewielkie doświadczenie w ogrodnictwie. Oto kilka odmian irgi, którymi warto się zainteresować:

• Irga pozioma – rośnie do 50 cm i wyróżnia się owalnymi, małymi liśćmi, które jesienią przybierają czerwony kolor. Kwiaty irgi poziomej pojawiają się we wrześniu i są w białym odcieniu. Roślina doskonale pasuje na skalniak. Można też z jej pomocą stworzyć niski żywopłot. To świetna roślina płożąca. Trzeba jednak okrywać irgę poziomą na zimę, ponieważ może przemarzać.
  
• Irga błyszcząca – wysoki krzew na skarpę, który dorasta do 2 m wysokości. Ma duże, eliptyczne i błyszczące liście. Wyróżnia się małymi, różowymi kwiatkami. Oprócz skarp wspaniale prezentuje się jako żywopłot lub w formie naturalnej ściany. Jest znacznie bardziej wytrzymała na chłód niż irga pozioma.
  
• Irga wczesna – płożący, niski krzew, który rośnie maksymalnie do 50 cm wysokości. Ma jajowate, ciemnozielone i błyszczące liście oraz różowe, duże kwiaty. W sierpniu dojrzewają kuliste, czerwone owoce irgi.
  
• Irga Dammera – rośnie do 50 cm wysokości. Ma błyszczące, zimozielone liście w eliptycznym kształcie. Należy jednak pamiętać o tym, że odmiana może przemarzać w chłodniejszych częściach Polski. Dlatego przed posadzeniem na skalniak irga Dammera wymaga odpowiedniego okrycia.

Najciekawsze krzewy na skarpę – dowiedz się, jak je pielęgnować!

Jałowce i berberysy – dzięki nim skarpa będzie wyglądać pięknie

Wśród roślin polecanych na skarpę wyróżnia się jałowiec płożący. Świetnie rośnie w słonecznym miejscu. Do życia potrzebuje minimum 6 godzin ekspozycji na bezpośrednie słońce, aby poprawnie się rozwijać. W cieniu może rosnąć słabiej, nie rozrastając się dostatecznie szybko i mając znacznie mniej intensywny kolor igieł. Jałowce najlepiej czują się w piaszczystej, lekko kwaśnej i ubogiej w składniki pokarmowe glebie. Co ciekawe, inne rośliny miałyby ogromny problem, żeby w ogóle przetrwać w takiej ziemi. Płożące jałowce poradzą sobie nawet w skrajnie ekstremalnych sytuacjach – również w niesprzyjającym środowisku. Właśnie dlatego wiele osób określa krzewy jako „pionierskie”. Jałowce fantastycznie radzą sobie z zanieczyszczeniami powietrza. Są też odporne na suszę i mróz. Właśnie dlatego niektórzy używają tych krzewów do nasadzeń miejskich. Jedynym problemem dla jałowców może być wilgotna gleba. Niestety, ale może doprowadzić do gnicia korzeni. Co jeszcze warto wiedzieć na temat sadzenia i pielęgnacji jałowców płożących?

1. Jałowce nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Jeśli posadzisz roślinę w przepuszczalnym podłożu, nie będzie mieć kłopotu z zaadaptowaniem się do nowych warunków. Nie będzie też wymagała wymagającej i angażującej opieki.
2. Dla jałowców najlepsze będzie podłoże do iglaków. Właśnie w takim zawarty jest bowiem nawóz długodziałający. Powinno to wystarczyć na pierwsze lata po posadzeniu. Podczas uprawy jałowców płożących wspaniale sprawdza się ściółka z kory sosnowej. Utrzymuje bowiem prawidłową wilgotność podłoża. Właśnie kora sosnowa dostarcza również korzystnej próchnicy roślinom, dobrze na nie oddziałując.
3. Jałowiec płożący nie wymaga nawożenia. Jeśli podsypiesz go jednak niewielką ilością uniwersalnego nawozu do iglaków, na pewno mu to nie zaszkodzi.
4. Nie trzeba okrywać jałowców na zimę. Jednak do wyjątków zaliczają się krzewy, które sadzimy w donicy. Jeśli hodujesz właśnie takiego jałowca, powinieneś bezwzględnie zabezpieczyć go przed mrozem.

Do polecanych na skarpę roślin zaliczają się również berberysy. Dlaczego warto posadzić te rośliny? Otóż znakomicie znoszą przycinanie, więc w małych ogrodach można ograniczać i świadomie kontrolować wzrost krzewu. Najbardziej polecany do ogrodu jest berberys Thunberga. Najpiękniej prezentuje się jesienią, kiedy w ogrodzie pojawiają się jego czerwone i pomarańczowe liście. Po opadnięciu liści bardzo długo pozostają na krzewie czerwone jagody. Warto pamiętać, że berberysy najlepiej rosną na lekkich glebach, które dodatkowo są przepuszczalne. Odmiana Thunberga doskonale rośnie na wilgotnym podłożu. Toleruje też jednak ziemię piaszczystą i suchą. Co ciekawe, nie przeszkadzają mu ostre zimy. Może przemarzać, jednak szybko będzie się regenerować. Doskonale rośnie w słońcu, ale w niewielkim zacienieniu również sobie poradzi. Berberys Thunberga doskonale prezentuje się nie tylko w dużych, ale i w małych ogrodach. Najpiękniej wygląda na skarpie i skalniakach. Możesz również posadzić berberys w formie pojedynczego okazu.

Róża pomarszczona i róże okrywowe – najciekawsze informacje

Róża pomarszczona to bardzo mało wymagający krzew. Jest niezwykle tolerancyjna, dlatego polecana do ogrodu dla amatorów. Doskonale odnajduje się w umiarkowanie wilgotnej, przepuszczalnej i żyznej glebie. Dobrze czuje się w kwaśnym odczynie pH, a także posadzona w półcieniu na suchym, piaszczystym podłożu. Róże pomarszczone nie przepadają za podmokłymi glebami, które mają zasadowy lub kwaśny odczyn pH. Poradzą sobie jednak z zasoleniem ziemi czy zanieczyszczonym powietrzem. Trzeba pamiętać, że roślina mocno rozrasta się dzięki odrostom korzeniowym. Można jednak ograniczyć wzrost róż pomarszczonych przy użyciu tzw. barier korzeniowych.

Nawożenie róż okrywowych wystarczy wykonać tylko raz w sezonie. Po pierwszym roku stosować można nawozy mineralne wieloskładnikowe. Dobrym pomysłem są również nawozy organiczne (np. obornik i kompost). Jeśli chodzi o podlewanie, staraj się nie moczyć liści i kwiatów. Podlewaj róże obficie, ale nie przelewaj – inaczej grozi im porażenie chorobami grzybowymi. Nie musisz przycinać róż okrywowych. Jeśli jednak się na to zdecydujesz, krzewy różane zniosą nawet radykalne cięcie. Ważnym zabiegiem jest ściółkowanie róż. Możesz wykorzystać do tego korę ogrodową. Taka ściółka zminimalizuje utratę wilgoci z podłoża, a także ograniczy wyrastanie chwastów.