Archontophoenix cunninghamiana jest jedną z nielicznych palm, które szybko zyskały popularność w Europie jako rośliny doniczkowe. W swojej australijskiej ojczyźnie, gdzie występuje endemicznie, dorasta do 20-25 m, jednak w naszych warunkach osiąga nie więcej niż 4 m. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckiego árkhōn =„wódz, władca” w połączeniu z rodzajem palmy Phoenix, natomiast epitet gatunkowy upamiętnia angielskiego botanika Allana Cunningham'a.

Alocasia cucullata, podobnie jak inne uprawiane u nas gatunki alokazji, jest byliną o bardzo dekoracyjnych liściach. Blaszki liściowe są duże, sercowate, błyszczące z subtelnym rysunkiem zielonych żyłek i umocowane na długich, smukłych łodygach. Nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskiego słowa cucullatus = "kaptur", prawdopodobnie nawiązując do kształtu liścia.

W przypadku begonii Masona podobnie jak wielu innych jej krewniaczek główną ozdobę rośliny tworzą nie kwiaty, ale oryginalne, bardzo dekoracyjne liście. Soczyście zielone blaszki liściowe posiadają brązowy, nieregularny wzór, który przypomina Krzyż Żelazny, używany również na flagach wypraw krzyżowych w średniowieczu. Epitet gatunkowy rośliny upamiętnia brytyjskiego ogrodnika Maurice'a Masona.

Filodendron podwójniepierzasty jest egzotyczną pięknością, która wnosi do mieszkania urlopowy nastrój tropików. Od 2018 roku ten gatunek jest zaliczany do odrębnego rodzaju Thaumatophyllum, co oczywiście w niczym nie umniejsza jego walorów dekoracyjnych. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckich słów thaûma = "cud” i phúllon = "liść”.

Filodendron podwójniepierzasty 'Atom' jest odmianą, której pokrój może się kojarzyć z zielonym grzybem atomowym. Ozdobę rośliny stanowią duże liście o efektownie pofalowanych krawędziach. Jak wszystkie rośliny z rodziny obrazkowatych, filodendron 'Atom' również wykazuje właściwości lekko trujące.

Pochodząca z deszczowych lasów Australii szeflera parasolowata rośnie w swojej ojczyźnie jako drzewo dorastające do 10-15 m. W naszych warunkach jest dekoracyjną rośliną doniczkową, która osiąga co najwyżej 3 m wysokości. Główną ozdobę stanowią duże, dłoniaste liście, złożone z kilku do kilkunastu listków. Często jest mylona z bardziej delikatną szeflerą drzewkowatą.

Zadomowiona w brazylijskich tropikalnych lasach maranta białożyłkowa posiada kilka naturalnych odmian, a wśród nich Maranta leuconeura var. kerchoveana ze szmaragdowymi liśćmi z ciemniejszymi brunatnymi plamami, przypominającymi odciski łapki królika. Odmiana 'Variegata' jest wyjątkową mutacją tej rośliny, która zachwyca dodatkowo nieregularnie rozsianymi kremowymi plamami.

Syngonium 'Milk Confetti' jest odmianą o pięknie wybarwionych liściach, na co trafnie wskazuje jej nazwa. Tworzy ona mianowicie bardzo jasne, miętowozielone liście, które są nakrapiane drobnymi, nieregularnymi i przypadkowo rozłożonymi, różowymi plamkami - niczym różowym confetti. Każdy liść jest niepowtarzalny i posiada oryginalne zabarwienie.

Zroślicha uszkowata jest jednym z ponad 30 gatunków tropikalnego pnącza z rodzaju Syngonium o bardzo dekoracyjnych liściach. Ten gatunek wyróżnia się rzadko spotykaną formą liścia z dwoma listkami, które mogą się kojarzyć z uszami osła. W naszych warunkach syngonium może być uprawiane tylko w pomieszczeniach.

Maranta 'Fascinator Tricolor' jest odmianą maranty białożyłkowej o szczególnie dekoracyjnych liściach. Jak wskazuje nazwa, jej liście są trójkolorowe: widać na nich jasną zieleń, ciemną zieleń i róż. Maranta jest rośliną z deszczowych, tropikalnych lasów Brazylii i dlatego w mieszkaniu trzeba jej zapewnić odpowiednie warunki.

Pilea Cadiera, nazwana tak na cześć francuskiego misjonarza, autora wielu prac o Wietnamie, Léopolda Michela Cadière, jest w naszych warunkach efektowną i popularną rośliną doniczkową. Jej ozdobę stanowią pięknie ubarwione, wzorzyste liście, a srebrzysty kolor ornamentu może się kojarzyć z kolorem aluminium.

W cienistych lasach, na glebach kwaśnych i podmokłych, skrzyp leśny tworzy podziemne rozłogi, z których wyrastają miniaturowe choinki. Wiotkie, delikatne, jasnozielone, wielokrotnie rozgałęzione gałązki są ustawione poziomo i lekko wyginają się na końcach, tworząc wyraźne warstwy. Wiosną obok pędów asymilacyjnych wyrastają pędy zarodnikowe, które z czasem również rozwijają gałązki.

Kordylina krzewiasta jest jednym z ponad 20 gatunków swojego rodzaju, jednak w uprawie doniczkowej oprócz niej spotyka się jeszcze kordylinę australijską. Jest słabo rozgałęzionym krzewem, który w swojej ojczyźnie dorasta do 3 m wysokości, a w uprawie doniczkowej zwykle 1-2 m. Ozdobę stanowią pasiaste liście, szczególnie kolorowe u odmian hodowlanych.

Polyscias krzewiasty, nazywany aralią Ming, chociaż nie należy do tego rodzaju botanicznego, jest pochodzącym z Indii wiecznie zielonym krzewem. W krajach azjatyckich jest rośliną leczniczą i przyprawową, u nas uprawiany w doniczkach ze względu na bardzo dekoracyjne liście.

Anturium powabne odznacza się niezwykle dekoracyjnymi liśćmi; są one sercowate, osadzone na długich ogonkach, mają aksamitną powierzchnią, na której widoczna jest efektowna, bladozielona siatka nerwów, tworząca mozaikę. Kolbiaste kwiatostany są mało atrakcyjne w porównaniu z liśćmi tego gatunku anturium.

Grubosz widłakowaty jest południowoafrykańskim gatunkiem o cienkich pędach z gęsto osadzonymi małymi, mięsistymi listkami, co może przypominać gałązki widłaka. Pędy początkowo wzniesione, z czasem zaczynają się pokładać. Między listkami mogą się pojawiać niepozorne, żółtozielone kwiatki.

Ctenanthe burle-marxii jest brazylijską byliną spokrewnioną z bardziej znaną u nas kalateą albo marantą. Epitet gatunkowy upamiętnia brazylijskiego botanika Roberto Burle Marx'a. Roślina posiada niezwykle dekoracyjne liście z unikatowymi wzorami z zielonych i srebrzystych pasków.

Sansevieria metallica jest kłączową, tropikalną byliną o długich, mieczowatych liściach, które u odmiany 'Silver Siam' są dodatkowo ozdobione pionowymi, nieregularnymi, rozmywającymi się, srebrzystymi paskami. Epitet gatunkowy rośliny nawiązuje do metalicznego połysku jej liści.