Kwitnące sukulenty

Kwitnące sukulenty – kwitnące na czerwono i różowo. Jakie gatunki wybrać?

Kwitnące sukulenty doniczkowe to fantastyczne rośliny, które coraz częściej pojawiają się w naszych domach. Ludzie wybierają ozdobne sukulenty, ponieważ okazują się prostsze w pielęgnacji niż klasyczne kwiaty. Ich podlewanie nie jest trudnym zadaniem, a roślina często potrafi samodzielnie radzić sobie w wielu sytuacjach. Jakie domowe gatunki kwitną na różowo i czerwono? Czy dobrze nasłonecznione stanowisko, regularne nawadnianie i przepuszczalne podłoże wystarczy, aby sukulenty dobrze się rozwijały? Sprawdź najważniejsze informacje.

Doniczkowe, kwitnące sukulenty – poznaj najciekawsze gatunki ozdobne

Kilka ważnych informacji o sukulentach, które warto znać

Sukulenty to potężna grupa roślin. Należą do niej różne odmiany, które często kolosalnie różnią się od siebie. Z pewnością jednak łączy je magazynowanie wody w łodygach i liściach. Czasami zdarza się, że sukulenty gromadzą też wodę w korzeniach – jednak są to pojedyncze egzemplarze. Dzięki takim umiejętnościom sukulenty potrafią poradzić sobie w suchych i naprawdę ciężkich warunkach. Dokładnie w takich, gdzie naturalnie rosną. Mimo że do grupy roślin dzielą się różne gatunki, botanicy przyjęli, że „sukulenty” może być terminem umownym dla nich wszystkich. Bez względu na różnice między sukulentami, ważny jest jeden fakt. Zapomnisz podlać sukulenty? Nie szkodzi! Nic nie powinno im się stać, ponieważ rośliny przystosowane są do życia w trudnym środowisku. Co jeszcze warto wiedzieć na temat sukulentów? Oto kilka istotnych informacji:

1. Niezależnie od podziałów sukulentom na pewno nic nie będzie, zwłaszcza gdy je przesuszysz. Zapominając podlać rośliny, nie wyrządzisz im krzywdy. Co ciekawe, sukulenty wręcz potrzebują delikatnie wyschniętego podłoża, aby dobrze się rozwijały. Właśnie z takiego środowiska pochodzą bowiem naturalnie. Jednocześnie nie można oczywiście cały czas doprowadzać do celowego przesuszania ziemi.
2. Sukulenty muszą mieć przepuszczalną ziemię. Tylko dzięki temu będą się prawidłowo rozwijać. Warto zadbać również o dziurki w dnie doniczki. Dzięki nim woda będzie mogła swobodnie wypływać.
3. Sukulenty rosną w trudnych warunkach uprawnych. W naturalnym środowisku spotkać je można w Ameryce Północnej i Południowej. Sukulenty rozwijają się również na pustyni w Afryce Południowej. Czasami trafić można na nie w Australii i Azji, a nawet w Europie. Warto dodać, że niekiedy sukulenty rosną też… w Polsce! Nie są jednak specjalnie popularne czy rozchwytywane przez ludzi. Polacy niechętnie zbierają, a co dopiero je uprawiają. Zdecydowanie preferują zagraniczne rośliny.
4. Do najbardziej popularnych gatunków kwitnących sukulentów zaliczają się: kaktusowate, agawowate, wilczomleczowate, przypołudnikowate i gruboszowate. Warto przy okazji zaznaczyć, że grupą roślin „kaktusy” określa się tylko przedstawicieli rodziny kaktusowatych. Nie mówi się „kaktusy” o wszystkich sukulentach świata.

Kwitnące sukulenty na różowo i czerwono – jakie odmiany można pielęgnować?

Wśród różowych odmian sukulentów warto wyróżnić kilka najciekawszych. Nie ma ich zbyt wiele, jednak istniejące zasługują na wyszczególnienie. Mamy na przykład roślinę znaną jako sedum rubrotinctum „Aurora”, która pochodzi z Meksyku. To niezwykle wytrzymała roślina, odporna na zmienne warunki pogodowe. Właśnie dlatego wiele osób mówi o niej „żelazna roślina”. Liście „Aurory” są drobne i zielone, a ich końcówki wybarwione na różowo. Wyjątkowym sukulentem jest Echeveria lauii o błękitno-białych liściach. Wyglądają zupełnie tak, jakby ktoś je… przypudrował. Najpiękniej się prezentują, gdy pędy zostają upstrzone różowymi kwiatami. Kolejna ciekawa odmiana to Graptoveria „Debbie” tworząca zwarte rozety o pudrowo-różowym zabarwieniu. To bardzo łatwa w uprawie roślina. Sukulentem z Meksyku jest np. Pachyphytum Oviferum „Pink Moonstone”, który porasta strome skalne ściany. Wśród różowych sukulentów mamy pochodzącą z Afryki roślinę Crassula pellucida marginalis „Variegata”. Jej liście są w kolorze różowym, a także… sercowate!

Jeśli chodzi o czerwone sukulenty, tutaj mamy nieco mniejsze pole do manewru. Z pewnością wyróżnić można jednak kultowy czerwony sukulent, mianowicie rojnik „Red Beauty”. To niewielka bylina, którą większość ogrodników nazywa dla uproszczenia sukulentem – sadzonka ma bowiem zaledwie ok. 5 cm wysokości. Rojnik spotkać można na całym świecie, zwłaszcza w terenach górskich. Sukulent osiąga maksymalnie 10 cm wysokości, bardziej rozrastając się wszerz niż wzwyż (dzięki nowym główkom). Liście rojników są mięsiste, grube, twarde i wybarwione na czerwony kolor. Jednak na taki kolor barwią się wyłączne odmiany zielone – z reguły rojniki są bowiem różowo-białe. Roślina kwitnie długo i może cieszyć oczy swoim nietuzinkowym wyglądem nawet przez całe lato. Sukulenty nie muszą mieć zapewnionych nieskazitelnych warunków, aby dobrze się rozwinęły i pięknie zakwitły. Stworzone są po to, aby rozwijały się w słońcu. Można posadzić je nawet w najbardziej nasłonecznionym miejscu, aby sukulent mógł się rozwijać. Rojniki zniosą dosłownie każdy rodzaj gleby. Jednak na podmokłym terenie mogą mieć już problem z rozrastaniem. Sukulenty są mrozoodporne i nie trzeba okrywać ich na zimę, nawet gdy są małe. Nie trzeba ich nawozić, opryskiwać i wykonywać skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych.

Polecane kwitnące sukulenty – domowe kwiaty do słoika… i nie tylko!

Faucaria i rebucja – co warto wiedzieć na temat tych dwóch roślin?

Faucaria jest kwiecistym sukulentem, który zalicza się do rodziny sukulentów przypołudnikowatych. Jak już wiesz, nie każdy sukulent to kaktus. Roślina ma charakterystyczne liście, które są ząbkowane. Niektórym przypominają… paszczę groźnego drapieżnika! W dodatku liście są kolczaste, co dość mocno kontrastuje z delikatnymi i bardzo subtelnymi kwiatami faucarii. Kolce są jednak miękkie i nie mają służyć obronie, a wyłącznie odstraszaniu potencjalnych wrogów. To ciekawa roślina pod tym względem, która jest gatunkiem bezbronnym – lecz upodabniającym się bardzo groźnego. Sukulent rośnie w suchych regionach Afryki Południowej. To wieloletnia roślina o niewielkim wzroście. Faucaria kwitnie w miesiącach letnich, wypuszczając maksymalnie 5 kwiatów. Co ciekawe, otwierają się wyłącznie, gdy zaświeci słońce. W pochmurne dni kwiaty są zamknięte. Każdy pojedynczy kwiat przeżyje maksymalnie do 10 dni. Należy pielęgnować faucarię w warunkach domowych. Na szczęście jest to bardzo proste zadanie. Tak naprawdę o roślinie pamiętać wystarczy jedynie dwa razy w miesiącu. W pozostałe sukulent powinien świetnie dać sobie radę sam. Jeśli zimą wytworzyć się mają pączki kwiatowe, lepiej przenieść faucarię do chłodniejszego pomieszczenia. Chcesz podlać roślinę? Rób to umiarkowanie, niewielkimi porcjami wody. Wodę lej wyłącznie na ziemię, unikając moczenia liści – mogłyby niestety zgnić. W okresie spoczynku nie zaleca się podlewania sukulentu.

Ciekawym sukulentem jest również rebucja, która wyróżnia się licznymi kwiatami. Roślinę zalicza się do sukulentów łodygowych, które pochodzą z Argentyny, Kolumbii oraz Peru. Może tworzyć kuliste, delikatnie spłaszczone pędy. Rośliny wyróżniają się kolcami, które są mocne i krótkie. Ich kolor jest żółty albo srebrny. Co ciekawe, kwiaty rebucji z wyglądu przypominają nieco… wydłużone trąbki! Najczęściej kwitną na różowo. Równie popularne są też jednak purpurowe, kremowe i szkarłatne okazy. Rebucje kwitną od kwietnia do czerwca. Podobnie do rebucji otwierają się wyłącznie w słoneczne dni – na noc zostają zamknięte. Kwiaty nie mają specjalnie wysokich wymagań. Nawet gdy na jakiś czas zostawisz je same, będą pięknie się rozwijać i nie będą zbyt wiele potrzebować. Co do preferencji, najbardziej lubią słoneczne stanowiska. Trzeba jednak często wietrzyć rebucje podczas silnych upałów, aby nikt się nie zatruł. Mimo że sukulent rośnie wysoko w górach, niestraszne są dla niego skoki temperatury. Zwykle rośnie w przedziale od 5 do 25 st. C. Rebucję podlewa się małą ilością wody, pilnując, aby roślina między kolejnymi podlewaniami na pewno wyschła. Niestety, jej nadmiar w podłożu może spowodować gnicie rebucji. W okresie kwitnienia warto też zasilić sukulent specjalnym nawozem, łącząc nawożenie z podlewaniem.

Huernia i selenicereus, czyli kolorowe sukulenty do każdego domu

Huernia jest mało wymagającym sukulentem należącym do rodziny trojeściowatych. Roślinę po raz pierwszy odkryto w rejonie Przylądka Dobrej Nadziei. Najbardziej zachwycające są nietuzinkowo uformowane pędy sukulentów, a także efektowne kwiaty. Huernia obradza maksymalnie w kilka długich pędów, a jej wysokość to do 30 cm. Pędy mogą być płożące lub wzniesione. Na roślinie okresowo pojawiają się pąki kwiatowe, które uformować mogą się w kwiaty. Jedne przypominają tubę gramofonu, inne koronę – w zależności od gatunku. Mięsiste, połyskliwe kwiaty mogą być koloru białego, różowego lub żółtego. Czasami pojawiają się też szkarłatne kwiaty. Wiele jest jednobarwnych, inne upstrzone plamkami w kontrastowym kolorze. Co ciekawe, sukulenty zapylane są przez muchy. Wydzielają więc zapach niekoniecznie przyjemny dla ludzi. Kwiaty huerni żyją jedynie przez kilka dni, dlatego okres kwitnienia sukulentów wynosi do 3 miesięcy. Huernia potrzebuje do życia gorącego powietrza i jasnego słońca. Latem musi przebywać w temperaturze ok. 26 st. C, a zimą roślina powinna odpocząć przed kolejnym kwitnieniem. Nie podlewaj sukulentu zbyt obficie, nie lubi tego. Nadmiar wilgoci może poważnie zaszkodzić huerniom. Podłoże można zwilżyć ciepłą wodą, ale dopiero po pełnym wyschnięciu. W okresie kwitnienia zasilić można rośliny roztworem nawozu. Najlepiej, aby miało to miejsce maksymalnie dwa razy w miesiącu.

Selenicereus to kolejny sukulent, na temat którego warto pomówić. Wśród botaników krąży jego inna nazwa, mianowicie „Królowa nocy”. Skąd taka nazwa? Otóż przed zachodem słońca ogromny biały kwiat się otwiera, wydzielając waniliowo-miodowy zapach. Po spektakularnym otwarciu kwiat więdnie… w kilka godzin. Sukulent rozwija się w tropikalnych lasach, a także u wybrzeży Ameryki Centralnej, Południowej i na Karaibach. Naturalnie rośnie zarówno na skałach, jak i w drzewach. Pędy selenicereusa są zwisające lub płożące. Najczęściej są cienkie, długie i żebrowane. Wszystkie wyposażone są w miękkie kolce i powietrzne korzenie. Pączki kwiatowe na pędach pojawiają się w kwietniu. Selenicereus jest prosty w uprawie. Musi jednak stać w słonecznym miejscu, aby dobrze się rozwinął. Nie ma problemu z wystawianiem go na pełne działanie słońca – nawet potężne upały nie są straszne roślinie. Warto jednak pamiętać o tym, aby zimą obniżyć sukulentowi temperaturę do ok. 15-17 st. C. Jeśli tego nie zrobisz, pędy staną się cienkie i długie. Gdy wiosną pojawią się pąki, staraj się opryskiwać sukulent letnią wodą. Nie podlewaj selenicereusa zbyt obficie, ponieważ grozi to zgniciem pędów i korzeni. W okresie między kwitnieniem powinno się zasilać sukulent specjalnym nawozem do kaktusów. Pamiętaj wówczas, aby stosować go maksymalnie dwa razy w miesiącu.

Jak uprawiać i pielęgnować kwitnące sukulenty? Najważniejsze, przydatne wskazówki

Sukulenty mają różne wymagania. Wszystkie uzależnione są jednak od gatunku roślin. Zwykle zapotrzebowania sukulentów różnią się w kwestii światła, a także temperatury. Niektóre uwielbiają temperaturę pokojową, inne zimowy odpoczynek. Część sukulentów preferuje jasne stanowiska, inne wolą spokojne rośnięcie w cieniu. Zanim zaopatrzysz się w wybrane sukulenty, koniecznie zorientuj się, z jakim gatunkiem masz właśnie do czynienia. Na tej podstawie będziesz w stanie wywnioskować, jakie warunki rozwojowe zapewnić sukulentom. Oto kilka ważnych informacji, jakie warto wiedzieć na temat uprawy i pielęgnacji sukulentów:

1. Nie podlewaj sukulentów ani zbyt mocno, ani zbyt obficie. Sukulenty powinno się nawadniać dopiero po przeschnięciu podłoża. Ten specyficzny gatunek roślin znacznie lepiej znosi przesuszenie niż przelanie. Są oczywiście wyjątki od tej reguły (np. grudnik), ale sukulenty w większości preferują suche podłoże. Na pewno nie zniosą wiecznie mokrej, a nawet wilgotnej ziemi. W ciepłe miesiące podlewaj rośliny niewielką ilością wody co ok. 2 tygodnie. Zimą rób to znacznie rzadziej.
2. Jeśli zadbasz o sukulenty takie jak grudniki, mogą obsypać się ogromną ilością barwnych kwiatów. Rośliny te znane są również jako zygokaktusy albo szlumbergery. Warto zwrócić na nie uwagę, ponieważ mają nietypowy, mocno różowy kolor. Doskonale podkreślą aranżację niejednego ogrodu.
3. Nie zapomnij o podłożu dla sukulentów. Ziemia powinna być przepuszczalna. Możesz również zaopatrzyć się w specjalne podłoże (dedykowane sukulentom i kaktusom), będące mieszanką kilku materiałów organicznych. Tego typu podłoże jest tanie i łatwo je dostać. Masz tylko uniwersalną ziemię? Jeśli chcesz z niej skorzystać, zmieszaj ziemię z piaskiem. Wykorzystać też możesz keramzyt, żwir lub perlit.
4. Jednymi z najmodniejszych są sukulenty w szkle. Nie mają odpływu, zatem warto się upewnić, że warstwa drenażu jest wystarczająco gruba. Musi mieć przynajmniej kilka centymetrów, gdyż w innym przypadku roślina może nie przetrwać w dobrej kondycji zbyt wielu dni. Nie zapominaj również o bardzo uważnym podlewaniu roślin. Zanim zabierzesz się za nawadnianie, oceń stan podłoża. W szkle ziemia może znacznie wolniej przesychać niż np. w klasycznej doniczce.