Peperomia prostrata jest epifitem z tropikalnej dżungli Ekwadoru. Jako roślina doniczkowa tworzy zwisające, długie pędy, na których są osadzone niewielkie, okrągłe, mięsiste liście. Na ciemnozielonych liściach tej pieprzówki widoczny jest wyraźny, srebrzystozielony rysunek, który przypomina skorupę żółwia.

Oplątwa niebieskawa jest egzotyczną byliną z deszczowych lasów Ekwadoru. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemieckiego botanika Gustava Wallis'a. Wcześniej była zaliczana do rodzaju Tillandsia. Wyróżnia się oryginalnym różowym, kłosowatym kwiatostanem, z którego wyrastają drobne niebieskie kwiatki oraz wąskimi, trawiastymi liśćmi.

Widliczka bezłodygowa jest ciekawą i oryginalną rośliną, która przypomina mech albo paproć i należy do jedynego, bardzo licznego rodzaju z rodziny widliczkowatych. Jej krewni występowali na naszej planecie już przed 300 milionami lat. Selaginella apoda, roślina z imponującą historią rodzinną, pochodzi z mokradeł meksykańskich i jest w naszych warunkach atrakcyjną rośliną doniczkową.

Trzykrotka pasiasta 'Nanouk' jest odmianą o oryginalnie wybarwionych liściach na górnej stronie i intensywnie fioletowych pod spodem. Trzykrotka wytwarza długie pędy i w ciepłym klimacie jest sadzona jako roślina okrywowa. W naszych warunkach, w postaci różnych odmian, jest popularną i lubianą rośliną doniczkową.

W przypadku egzotycznych roślin ozdobnych tworzenie potocznych nazw polskich nie nadąża czasem za ich popularnością, czego przykładem może być efektowna odmiana pnącza Scindapsus treubii 'Moonlight'. Ciemnozielone liście rośliny mają srebrzysty połysk, który przypomina księżycową poświatę - stad nazwa odmiany.

Granat właściwy jest krzewem albo niewielkim drzewem uprawianym na Bliskim Wschodzie w celach kulinarnych i leczniczych już od tysięcy lat. Nazwa rodzajowa wywodzi się z łacińskiego puniceus = "punicki (fenicki)", co sugeruje miejsce pochodzenia, a gatunkowa od granum = "ziarna, nasiona" i odnosi się do wielkiej liczby nasion w owocach. W naszych warunkach granat nadaje się tylko do uprawy doniczkowej.

Żółte albo pomarańczowe koszyczki kwiatów aksamitki wzniesionej rozwijają się niezmordowanie przez całe lato, aż do pierwszych przymrozków. Pochodząca z tropikalnych regionów Ameryki Południowej roślina nie jest odporna nawet na niewielki mróz. Kwiaty aksamitki wzniesionej rozjaśniają rabaty i balkony, a bywają też stosowane jako ozdoba i dodatek do sałatek.

Fryzea lśniąca jest jedną z najczęściej spotykanych w uprawie doniczkowej roślin z rodziny bromeliowatych, tej samej, do których należy popularny ananas. Nazwa rodzajowa upamiętnia holenderskiego botanika Willema Hendrika de Vriese. Po kwitnieniu roślina ginie, jednak wcześniej tworzy nowe odrosty, które po około dwóch latach znowu zakwitną.

Aspidistra wyniosła, ze względu na małe wymagania i dużą żywotność nazywana żelaznym liściem, jest spokrewniona naszą konwalią majową, ale pochodzi aż z Dalekiego Wschodu. Szybko zyskała popularność w całej Europie i cieszy się opinią niezniszczalnej rośliny doniczkowej. Jej ozdobą są wyrastające z kłącza duże liście na długich ogonkach.

W naturalnym środowisku Muehlenbeckia complexa jest krzewem o długich, cienkich pędach, porastającym wydmy oraz tereny przybrzeżne. Obco brzmiąca nazwa rodzajowa upamiętnia alzackiego botanika Gustava Mühlenbeck'a, dlatego jej spolszczenie jest uzasadnione. Ze względu na niewielką odporność na mróz, roślina może być u nas uprawiana tylko w doniczkach lub pojemnikach.

Aloes ościsty jest sukulentową byliną z Afryki Południowej. Epitet gatunkowy aristata znaczy po łacinie "wąsaty" i odnosi się do wydłużonego zakończenia liści, przypominającego wąsy kłosów zboża. Aloes ościsty bywa mylony ze spokrewnioną z nim haworsją. Zakwita w mieszkaniu, rozwijając grona pomarańczowoczerwonych kwiatów.

Peperomia 'Happy Bean' jest bardzo oryginalną rośliną doniczkową peruwiańskiego pochodzenia. Jest to odmiana peperomii Ferreyry, gatunku nazwanego tak na cześć botanika Ramona Ferreyry. Roślina zdobyła popularność dzięki swoim niezwykłym liściom w formie strąków fasolki szparagowej, na co wskazuje też angielska nazwa.

Peperomia kędzierzawa jest jednym z najbardziej dekoracyjnych gatunków swojego rodzaju. Główną ozdobę stanowią mięsiste, mocno pomarszczone liście - ciemnozielone u formy botanicznej i wielobarwne u kultywarów. Uroku dodają roślinie jasne kwiaty w zwartych kwiatostanach na grubych głąbikach.

Zamiokulkas zamiolistny 'Zenzi' jest miniaturową odmianą gatunku. W porównaniu z formą botaniczną ma bardziej zwarty pokrój, mniejszą wysokość oraz grubsze, beczułkowate pędy. Należy do najbardziej odpornych i łatwych w uprawie roślin doniczkowych.

Dracena smocza jest endemitem rzadko spotykanym na Maderze i Wyspach Kanaryjskich. Rośnie w formie drzewa, dorasta w naturalnych warunkach do wysokości 20 m. Ozdobą rośliny są pióropusze liści na końcach pędów. Utleniająca się żywica draceny smoczej przybiera czerwony kolor i jest nazywana smoczą krwią.

Trzykrotka pasiasta jest byliną z deszczowych lasów Gwatemali i Meksyku. W naszych warunkach jest uprawiana jako ozdobna roślina doniczkowa. Nazwa rodzajowa upamiętnia Johna Tradescant’a, ogrodnika króla Anglii i Szkocji Karola I. Srebrzyste pasy na liściach kojarzą się z zebrą, co tłumaczy epitet gatunkowy.

Pośród licznej grupy gatunków i odmian alokazji, Alocasia baginda 'Pink Dragon' wykazuje chyba najbardziej kompaktową formę wzrostu. Jej sercowate liście z charakterystycznym, kontrastowym żyłkowaniem zmieniają z czasem kolor z jasnej zieleni na ciemną. Szczególny efekt tworzą moreloworóżowe łodygi rośliny.

Begonia zimowa jest bezkonkurencyjnie sympatyczną rośliną doniczkową. Rozwija kwiaty niestrudzenie niemal przez cały rok w szerokiej palecie kolorów i form. Jest rośliną wieloletnią i po pierwszym kwitnieniu może być nadal uprawiana. Nie jest gatunkiem botanicznym, ale hybrydą begonii agrykańskich - Begonia socotrana, Begonia veitchii, Begonia boliviensis i Begonia rosaeflora. Podobna do niej begonia bulwiasta jest mieszańcem gatunków południowoamerykańskich.