Róże angielskie

Róża angielska – grupa odmian o ciekawym pokroju

Róże angielskie a inne grupy róż

Na świecie zarejestrowanych jest około 20 tysięcy odmian róż! Aż trudno sobie to wyobrazić. Na dodatek te piękne kwiaty tak się mogą różnić wielkością, pokrojem, liśćmi i wysokością, że botanicy stworzyli specjalną klasyfikację, według której wszystkie odmiany można podzielić na kategorie. Dlatego wyróżnia się właśnie róże wielkokwiatowe, idealne na kwiat cięty, rabatowe, które także sprawdzają się w doniczkach, okrywowe, tworzące kobierce, miniaturowe (chińskie), które osiągają niewielką wysokość i parkowe – krzewiaste o swobodniejszym pokroju. Do tej klasyfikacji całkiem niedawno dołączyły róże Austina, czyli róże angielskie.

Róża angielska stała się tak powszechna, że z każdym rokiem przybywa jej odmian. Zasługuje na uwagę dzięki pięknym, intensywnie pachnącym i ładnie wybarwionym kwiatom. Rozpowszechniła się w Europie południowej i wschodniej, ponieważ dobrze czuje się nawet w nietypowych dla róż warunkach.

Róża angielska – charakterystyka

Róża angielska to nazwa całej grupy współczesnych odmian. Jest to mieszaniec kilku starych, szlachetnych odmian i kilku nowoczesnych. Dzięki temu mają piękne i cudownie pachnące kwiaty, romantyczny pokrój, a zarazem jak nowsze odmiany są zdrowe, odporne na działanie patogenów grzybowych i często powtarzają kwitnienie.

Czasami mówi się, że są to róże Austina – pierwszą osobą, która skrzyżowała odmiany róż i przyczyniła się do stworzenia róży angielskiej jest brytyjski botanik David Austin. To on rozpropagował te niezwykłe kwiaty. Zresztą nie potrzebowały za wielkiego marketingu – ich duże kwiaty są tak piękne, że od razu zachwyciły i ogrodników, i amatorów. Większość odmian to róże parkowe, tworzące ciekawe, malownicze krzewy o swobodnym pokroju. Jednak część odmian uważana jest za pnące. Nie mają pędów czepnych, ale są wiotkie, więc można puścić je na paliki, pergole czy ogrodzenie. Wymagają wiązania.

Róża angielska – odmiany

Angielskie róże parkowe

Róże parkowe to największa grupa odmian angielskich. Bardzo dużo z nich to róże Austina, stworzone przez niego i nazwane na cześć jego rodziny lub osób znanych z show biznesu. Jedne z najpiękniejszych odmian to te różowawe, pastelowe, złożone z wielu licznych płatków na wzniesionych pędach, jak ‘Barbara Austin’ czy ‘Gentle Hermione’.

Bordowe róże angielskie także zasługują na uwagę. Zwłaszcza odmiana ‘Othello’ jest szczególnie piękna – na wzniesionych pędach pojawiają się duże kwiaty, nieco przypominające piwonie o intensywnym, czerwono-bordowym kolorze. Inne bordowe róże to ‘L.D.Braithwaite’, ‘Sophys Rose’, ‘Benjamin Britten’. Najintensywniejszy kolor ma jednak ‘Whiliam Szekspir’, odmiana wytwarzająca ogromną ilość kolców, ale zniewalająca swoim urokiem. Biało-kremowe róże ‘Claire Austin’, ‘Lady of Shallot’ czy lekko brzoskwiniowe ‘Judy Dench’ także zasługują na uwagę. Są bardzo delikatne i ładnie wyglądają w romantycznych ogrodach.

Pnące róże angielskie

A skoro już o romantycznych ogrodach mowa – pnące róże angielskie to najlepszy sposób na stworzenie bajkowej scenerii. Tych odmian jest niestety o wiele mniej, a część z nich można uprawiać zarówno jako odmiany parkowe, jak i puścić jako pnące.

Jedną z takich odmian jest ‘A Shropshire Lad’, która ma delikatne, pastelowe płatki kwiatów. W ten sam sposób można uprawiać ‘Abraham Darby’, intensywnie różową różę, która zachwyca wielkością pełnych, przypominających piwonie kwiatów. Podobny kolor ma także przewieszający się ‘Pat Austin’. Jako pnąca sprawdzi się także kremowo-różowy ‘James Galaway’, róża o wiotkich pędach i intensywnym kwitnieniu. Jeśli interesują cię także inne kwiaty, sprawdź koniecznie ten artykuł o popularnych odmianach róż.

Róża angielska w ogrodzie

Sadzonki róży angielskiej

Sadzonki róż angielskich można kupić tak naprawdę wszędzie. Jeśli jednak zależy ci na szlachetnych odmianach, które wyszły ze szkółki Austina, najlepiej będzie zaopatrywać się w sprzedaży wysyłkowej i sklepach internetowych. Te róże są zastrzeżone do produkcji wyłącznie tam, a licencję na ich rozprowadzanie ma tak naprawdę bardzo niewiele osób. Można je kupić w sprzedaży wysyłkowej – niektórzy oferują katalogi odmian, z których można wybrać te najpiękniejsze. Sadzonki innych hodowców prawdopodobnie dostaniesz bez problemu w każdym sklepie ogrodniczym.

Najczęściej sprzedawane są 2-letnie sadzonki w pojemnikach, które łatwiej przyjmują się na stałe miejsce niż rośliny z nagim korzeniem. Można je sadzić przez cały okres wegetacyjny, warto jednak zrobić to jesienią, ale na tyle wcześnie, by roślina zdążyła przyjąć się przed zimą. Róża potrzebuje ciepłego stanowiska, nasłonecznionego i osłoniętego przed wiatrem. Gleba powinna mieć 6,5-6 pH, zawczasu warto ją urozmaicić i zasilić obornikiem lub nawozem mineralnym wieloskładnikowym. Nawozy naturalne sprawdzają się jednak lepiej, ponieważ zmieniają strukturę podłoża, a to polepsza stan korzeni krzewów.

Pielęgnacja: nawożenie i podlewanie

Róże angielskie potrzebują regularnego podlewania. Nie przepadają za nadmiernie przesuszonym podłożem, więc zwłaszcza latem należy je często podlewać. Jednak w przypadku tych kwiatów najważniejszym elementem pielęgnacji jest nawożenie.

Te niezwykłe krzewy wytwarzają bardzo dużo pełnych, złożonych z licznych płatków kwiatów. Są często dość duże, więc krzew do ich utrzymania potrzebuje zarówno makro-, jak i mikroskładników i to w niemałych ilościach. Podlewanie gnojówką z pokrzyw i zasilanie obornikiem raz w roku na wiosnę to za mało. Dobrym rozwiązaniem będzie stosowanie dedykowanych nawozów do róż, które pomagają utrzymać odpowiednie pH, a przy tym zawierają dużo fosforu i magnezu – składników odpowiedzialnych za piękne kwitnienie i dbają o równowagę azotowo-potasową.

Róża angielska – cięcie krok po kroku

Pielęgnacja wszystkich róż opiera się także na cięciu. W przypadku tych angielskich formowanie nie jest konieczne – to właśnie ich naturalny, lekki pokrój jest najbardziej zachwycający. Dlatego coroczne cięcie nie jest koniecznością, w razie potrzeb można usunąć przemarznięte lub porażone pędy.

Należy pamiętać jedynie o regularnym obcinaniu przekwitniętych kwiatostanów. Ma to znaczenie nie tylko estetyczne, by rośliny były po prostu ładniejsze. Ususzone kwiaty blokują możliwość dalszego rozwoju, a róże angielskie lubią powtarzać kwitnienie jesienią. Często kwiatostany pojawiają się aż do pierwszych przymrozków.