Kwiaty ozdobne

Philadelphus 'Snowbelle' jest piękną i cenioną odmianą wyhodowaną w 1961 roku w Kanadzie. Odznacza się wielką obfitością kwiatów, które pojawiają się dopiero pod koniec czerwca i w lipcu. Płatki zewnętrzne są owalne, a wewnętrzne podłużne, przez co kwiaty wydają się jeszcze większe niż w rzeczywistości.

Sansewieria gwinejska 'Golden Hahnii' jest odmianą, która odznacza się bardzo dekoracyjnymi, żółto-zielonymi liśćmi. Tworzy zwarte rozety, szerokich, barwnych liści. Dodatkową atrakcję rośliny stanowią mocno pachnące, kremowobiałe kwiaty.

Lawenda francuska 'Anouk' nie jest rośliną mrozoodporną i w naszych warunkach musi być uprawiana w pojemnikach, które zimę spędzą w ciepłym pomieszczeniu. Pachnące, fioletowe kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu, i mogą ponownie rozwijać się we wrześniu. Kwiatostan tej lawendy jest zwarty, beczułkowaty, ze skrzydlatymi przysadkami.

Abeliofyllum koreańskie 'Roseum', nazywane potocznie różową forsycją, jest odmianą endemicznego gatunku spokrewnionego z wieloma ogrodowymi krzewami, jak lilak, jaśmin albo forsycja. Jest rzadko spotykaną w uprawie, bardzo dekoracyjną rośliną o podobnych do forsycji kwiatach, ale drobniejszych, jasnoróżowych i roztaczających przyjemny zapach migdałów.

Pochodząca z tropikalnej Afryki Południowej gerbera Jamesona jest w naszych warunkach popularną i lubianą rośliną doniczkową. Holenderski botanik Jan Frederik Gronovius nadał roślinom ozdobnym nazywanym "afrykańskimi astrami" nazwę rodzajową na cześć swojego niemieckiego kolegi Traugotta Gerbera. Epitet gatunkowy upamiętnia natomiast botanika szkockiego Williama Jamesona.

Tawuła szara nie jest botanicznym gatunkiem, ale mieszańcem Spiraea cana i Spiraea hypericifolia, a 'Grefsheim' to pochodząca z norweskiej szkółki odmiana z 1949 r. Krzew o malowniczo przewieszonych pędach wiosną całkowicie przykrywają śnieżnobiałe, drobne kwiaty zebrane w baldachogrona. Tawuła szara jest podobna do tawuły wczesnej (Spiraea x arguta), lecz jeszcze bardziej efektowna.

Tawuła wierzbolistna jest krzewem o małych wymaganiach glebowych, odpornym na mróz i znoszącym zacienienie. Ozdobę stanowią drobne, białe do ciemnoróżowych kwiaty zebrane w wiechy na szczytach pędów. Nadaje się na stanowiska pod koronami drzew.

Berberys Darwina jest zimozielonym krzewem pochodzącym z Chile i Argentyny, został tam odkryty w 1835 roku przez Charlesa Darwina. Ozdobę krzewu stanowią ciemnozielone, skórzaste liście, żółte lub pomarańczowe kwiaty obsypujące cały krzew oraz ciemnoniebieskie jagody.

Berberys Thunberga 'Golden Ring' jest bardzo dekoracyjną odmianą o purpurowoczerwonych liściach z wąskim złotym marginesem. Dodatkową ozdobę stanowią żółte kwiaty, a potem koralowe, długo utrzymujące się na krzewie owoce.

Alokazja olbrzymia jest efektowną, egzotyczną byliną, której wielkie, sercowate liście i imponujący wzrost w pełni uzasadniają nazwę i tworzą w mieszkaniu nastrój dżungli. Roślina jest bardzo trwała, przez cały rok wygląda świeżo i zielono, wymaga jednak dla siebie dużo miejsca.

Jeżówka purpurowa 'White Swan' jest mniej znaną odmianą o białych kwiatach. Śnieżnobiałe płatki skierowane do dołu otaczają duży, brązowożółty, kolczasty środek. Zaletą białej jeżówki jest długie i obfite kwitnienie.

Miskant chiński 'Grosse Fontäne' jest rzadko spotykaną odmianą dekoracyjnej trawy o pięknych liściach i kwiatostanach. Długie, przewieszające się liście z białym paskiem pośrodku oraz białe kwiatostany dorastające do 2,5 m wysokości, tworzą efektowną kępę przypominającą dużą fontannę, na co wskazuje nazwa.

Werbena lancetowata jest północnoamerykańską byliną dorastającą do 120 cm wysokości. Jest uprawiana jako roślina ozdobna o fioletowych kwiatach zebranych w wydłużone, kłosowate kwiatostany. Odmiany hodowlane mogą mieć kwiaty różowe albo białe.

Róża wielkokwiatowa 'Duchess of Cornwall' jest niemiecką odmianą o pięknych, pełnych kwiatach barwy łososiowej. W Wielkiej Brytanii nadano jej nazwę na cześć Camilli Parker Bowles z okazji jej ślubu z księciem Walii, po którym przyjęła tytuł księżnej Kornwalii.

Aster nowobelgijski jest północnoamerykańską byliną, która jest uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna. Różnobarwne koszyczki kwiatów zebrane w wiechę stanowią ozdobę jesiennych rabat. Nazwa gatunkowa rośliny powstała prawdopodobnie w XVII wieku przez pomyłkę i niewłaściwe tłumaczenie na łacinę; nigdy nie istniał bowiem żaden region ani miejscowość o nazwie "Nowa Belgia".

W połowie XX wieku amerykańscy hodowcy stworzyli hybrydę Magnolia liliiflora 'Nigra' x Magnolia stellata 'Rosea', krzyżując odmiany dwóch efektownych gatunków. Powstała magnolia niska i odporna na mróz, która dała całą serię odmian o nazwie "the Little Girls'. Jedną z nich jest znana i lubiana magnolia 'Susan'.

Znane w Ameryce Południowej od tysięcy lat bogate w skrobię bulwy ziemniaka stały się w ostatnich wiekach ważnym źródłem pożywienia na całym świecie. Przynależność rośliny do rodziny psiankowatych oznacza, że wszystkie jej części z wyjątkiem bulwy są lekko trujące. Efektowne kwiaty nad świeżą zielenią liści mogą być ozdobą rabaty.

Czy to w ogrodzie skalnym, czy na balkonie, lewizja liścieniowa zwraca uwagę swoimi dużymi kwiatami, często dwubarwnymi, biało-różowymi. Jest byliną tworzącą gęste, regularne rozety sukulentowych liści. Wymaga słonecznego stanowiska i głęboko przepuszczalnego podłoża.

Róża 'Casanova' jest popularną odmianą róży wielkokwiatowej, wyhodowanej w 1964 roku przez irlandzkiego hodowcę. Odznacza się dużymi, pełnymi kwiatami w żółtym kolorze z miodowym albo kremowobursztynowym odcieniem. Jej kwiaty najlepiej prezentują podczas suchej pogody, ponieważ słabo znoszą przemoczenie wodą.

Kłosowiec meksykański jest kępiastą byliną o przyjemnym zapachu i długim okresie kwitnienia późnym latem. Jak większość gatunków z rodziny jasnotowatych, również ten wabi na rabatę liczne gatunki owadów. Doskonale nadaje się na większe rabaty oraz jako składnik kwietnych łąk.

Tulipan Greiga nie jest odmianą hodowlaną, jak większość uprawianych w ogrodach tulipanów, ale gatunkiem botanicznym z górskich obszarów Azji Centralnej. Wiosną rozwija ogniście czerwone, dzwonkowate kwiaty. Dostępne są również jego liczne kultywary. Nazwa gatunkowa upamiętnia Samuela Greigh'a, przewodniczącego Rosyjskiego Towarzystwa Ogrodniczego.

Jeżówka blada to gatunek jeżówki o jasnoróżowych kwiatostanach z ciemniejszą główką w środku. Jest bardzo podobna do popularnej jeżówki purpurowej. Tak jak ona zachwyca swoim kolorem w letnie, upalne dni. Wymaga przepuszczalnej gleby, ale za to doskonale radzi sobie w pełnym słońcu.