Rośliny na nasadzenia grupowe

Liatra kłosowa jest amerykańską byliną, która przez całe lato rozwija w ogrodzie niezwykłe kwiatostany w formie długich i gęstych kłosów. W magiczny sposób przyciągają one nie tylko uwagę obserwatorów, ale również całe roje motyli. Kwiaty cięte liatry kłosowej długo utrzymują się w wazonie.

Jodła kaukaska jest bardzo lubianym drzewem na choinkę. Jej regularna, stożkowata korona może również stanowić ozdobę ogrodu. Nazwa gatunkowa upamiętnia fińskiego botanika Alexandra von Nordmann'a, który odkrył tę jodłę na Kaukazie na ternie dzisiejszej Gruzji.

Dzbanecznik jest botanicznym rodzajem egzotycznych roślin, które niedobory składników pokarmowych w glebie nauczyły się uzupełniać, polując na owady. Liczne gatunki dzbanecznika wymagają do rozwoju szczególnych warunków siedliskowych, które trudno im zapewnić w warunkach domowych. Dlatego też najczęściej spotyka się w mieszkaniach najłatwiejsze w uprawie hybrydy i odmiany, a wśród nich najpopularniejszą chyba naturalną hybrydę Nepenthes ventricosa i N. alata, czyli w skrócie "ventrata".

Opuncja figowa jest meksykańskim sukulentem, który w naszych warunkach może być uprawiany tylko jako roślina doniczkowa. Rozwija duże, żółte kwiaty, a potem słodkie i soczyste owoce. Jest jedynym gatunkiem opuncji uprawianym w regionie śródziemnomorskim.

Platan klonolistny jest monumentalnym drzewem liściastym i rozłożystej koronie. Pod względem botanicznym jest krzyżówką platanu wschodniego i platanu zachodniego, która powstała w XVII wieku w Europie. Dorasta do ponad 30 m wysokości, w naszych warunkach jest mrozoodporny w starszym wieku.

Pochodzący z zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych cyprysik upamiętnia swoją nazwą gatunkową szkockiego botanika Petera Lawsona. W swojej ojczyźnie dorasta do ponad 70 m wysokości, u nas osiąga zwykle tylko 15-20 m. Cyprysik Lawsona zyskał popularność w Polsce pod koniec XIX wieku, a obecnie występuje w ogrodach przede wszystkim w formie różnych kultywarów.

Sprowadzone z Ameryki na początku XVII wieku dzikie wino jest cennym pnączem ozdobnym. Efektowny przez cały sezon dywan liści, szczególnie pięknie wygląda jesienią, kiedy przybiera bajeczne barwy czerwieni i purpury. Winobluszcz pięciolistkowy w szybkim tempie potrafi stworzyć szczelną zasłonę ścian, płotów i murów.

Burak cukrowy nie jest gatunkiem botanicznym rośliny, ale nazwą zbiorczą odmian hodowlanych (kultywarów) podgatunku buraka zwyczajnego. Chociaż brzmi to zawile, wyjaśnienie jest proste: w naturze powstał burak korzeniowy jako podgatunek, a ogrodnicy wyselekcjonowali z niego odmiany najbardziej korzystne do produkcji cukru.

Nektarynka jest naturalną odmianą brzoskwini zwyczajnej o gładkiej jak śliwka skórce. Za brak charakterystycznego meszku na owocach odpowiada genetyczna mutacja. Nektarynki znane od wieków w Chinach i Persji od niedawna zyskały popularność również u nas i doczekały się wielu kultywarów.

Wyprostowany krzew o rozłożystych gałęziach. Tradycyjnie sadzony w ogrodach wiejskich i parkach dla zapachu i pięknych kremowobiałych kwiatów.

Trzmielina japońska jest zimozielonym krzewem, który ceniony jest za odporność na przycinanie oraz różnorodność zastosowania. Obok formy botanicznej z zielonymi liśćmi, w ogrodach spotyka się odmiany zielono-kremowe albo zielono-żółte. Pewną wadą tej rośliny jest jej słaba mrozoodporność.

Pachnące kwiaty lawendy francuskiej są zebrane w beczułkowate kłosy z czupryną jaśniejszych listków na szczycie, które pełnią rolę powabni dla owadów. Ze względu na małą mrozoodporność (strefa 9a) ten gatunek lawendy może być u nas uprawiany tylko w pojemnikach albo na rabatach sezonowo.

Ketmia róża chińska należy do najpiękniejszych roślin doniczkowych. Chociaż z różą nie ma nic wspólnego i bliżej jest spokrewniona z malwą albo lipą, jej duże kwiaty rozwijają się od wiosny do późnej jesieni. Domowej ketmii róży chińskiej nie należy mylić z ogrodową ketmią syryjską.

Zimowit jesienny jest jedynym spośród ponad stu gatunków tego rodzaju, występującym w Polsce. Kiedy większość kwiatów letnich kończy już kwitnienie, on dopiero zaczyna rozwijać piękne, różowoliliowe kwiaty. Zimowit jesienny posiada niezwykłą cechę: nigdy nie pokazuje jednocześnie swoich liści i kwiatów.

Parzydło leśne jest bardzo efektowną byliną rodzimego pochodzenia. Duże pierzaste liście i puszyste, wiechowate kwiatostany stanowią szczególną ozdobę ogrodu w miejscach zacienionych. Parzydło leśne jest rośliną dwupienną, przy czym kwiatostany żeńskie są czysto białe, a męskie kremowobiałe.

Ze swoimi pachnącymi kwiatami w jaskrawych kolorach floks wiechowaty należy do najbardziej dekoracyjnych bylin w ogrodzie. Mocne, sztywne łodygi wyrastają z krótkich kłączy, tworząc gęste kępy o wysokości ponad 100 cm. Liczne odmiany tego floksa wyróżniają się wielobarwnymi liśćmi i kolorowymi kwiatami (forma botaniczna ma kwiaty jasnoczerwone).

Róża pomarszczona została sprowadzona do Europy ze wschodniej Azji jako krzew ozdobny i szybko rozprzestrzeniła się, uciekając z ogrodów. Wyhodowano wiele odmian dekoracyjnych pochodzących z tego gatunku. Róża jest odporna na mróz i choroby, kwitnie przez całe lato, a na dodatek jej owoce są jadalne i bogate w witaminę C.

Subtelne, pełne gracji źdźbła tej odmiany miskanta chińskiego, tworzą prawdziwą atrakcję rabaty. Gęste, zielone kępy dorastają do dwóch metrów wysokości. Niezwykłej urody trawa została wyhodowana przez niemieckiego ogrodnika i hodowcę bylin Karla Foerster'a.

Pachnące kwiatostany goździka brodatego stanowią ozdobę europejskich ogrodów już od kilku wieków. Roślina jest ceniona za urocze kwiaty oraz łatwość uprawy. Kwiaty goździka brodatego nadają się również do celów kulinarnych.

Magnolia pośrednia zachwyca wiosną niezwykłą urodą swoich "tulipanowych" kwiatów, a przez cały sezon malowniczym pokrojem. Jest dziełem francuskiego oficera Etienne Soulange-Bodin'a, który zajął się ogrodnictwem i w 1820 roku wyhodował krzyżówkę magnolii nagiej z magnolią purpurową.

Pięciornik krzewiasty jest popularnym krzewem ogrodowym o różnorodnym zastosowaniu — od solitera po formowane żywopłoty. Poza formą botaniczną z żółtymi kwiatami dostępne są liczne odmiany, kwitnące w kolorze białym, różowym, czerwonym i pomarańczowym. Wszystkie odznaczają się niezwykle długim okresem kwitnienia.

Zimozielony, ciepłolubny półkrzew szałwii lekarskiej z obszarów Morza Śródziemnego rozprzestrzenił się po prawie całej Europie. W naszym regionie, ze względu na warunkową zimoodporność, wymaga na zimę odpowiedniej ochrony. Wszystkie części rośliny wydzielają mocny aromat. Szałwia lekarska jest rośliną ozdobną, ale też leczniczą i przyprawową.