Susówka dębowa - szkodnik żerujący na dębach

Drzewa liściaste w lasach, parkach i zieleni miejskiej atakowane są przez szkodniki, które powodują usychanie liści. Drzewa nie zamierają i są w stanie się zregenerować, lecz utrata liści prowadzi do ich osłabienia, podatności na patogeny oraz zmniejszoną mrozoodporność. Przykładem jest szrotówek, który atakuje kasztanowce, czy śluzownica lipowa żerująca na lipach. Natomiast dęby ogołaca z liści pchełka dębowa. Niewielka ilość tych owadów nie ma znaczenia. Niebezpieczne są natomiast masowe pojawienie się tych owadów, które w ostatnich dziesięcioleciach zdarzają się coraz częściej. Zwalczanie masowych nalotów tych owadów jest trudne, gdyż żerują one na dużych drzewach, zaś stosowanie oprysków chemicznych zagrażałoby zdrowiu ludzi.

Susówka dębowa (Altica quercetorum) jest chrząszczem z rodziny stonkowatych. Żeruje głównie na dębach i jest w stanie ogołocić je z liści w przypadku masowego nalotu. W normalnych warunkach szkodnik ten nie czyni wielkich szkód. Groźny jest masowy pojaw tego owada, szczególnie w zieleni miejskiej i w szkółkach leśnych. Pchełka dębowa nie powoduje zamierania drzew. Dęby szybko się regenerują. Dęby są długowieczne i radzą sobie ze szkodnikami. Szkodnik ten może jednak zagrozić młodym drzewkom w szkółkach leśnych. Dla dorosłych drzew bardziej niebezpieczne niż sama susówka dębówka są szkodniki wtórne, które atakują osłabione drzewa.

Szkodnik ten zamieszkuje lasy liściaste i parki. W Polsce jest to owad pospolity, spotykany w całym kraju. Jego głównym drzewem żerowania jest dąb, jednak zdarza się mu żerować także na brzozach, olszach czy leszczynach. Susówka dębowa jest chrząszczem należącym do rodziny stonkowatych, o długości do 5 mm. Owad dorosły jest ciemnozielony z metalicznym połyskiem, natomiast larwy są czarne. Co ciekawe, owad ten występuje także pod nazwą pchełka dębowa. Wynika to z faktu, że susówka dębówka ma trzecią parę odnóży przystosowaną do skoków. Owad przenosi się, skacząc z liścia na liść.

Susówka dębówka na roślinach, a także rozpoznanie, zapobieganie i zwalczanie metodami naturalnymi oraz chemicznymi
Susówka dębówka i rozpoznawanie szkodników krok po kroku, czyli jak wyglądają szkodniki i jak przeprowadzić zwalczanie w sposób prawidłowy

Owad dorosły zimuje w glebie, opadłych liściach lub w korze drzew. W maju pojawia się na drzewach i żeruje, tworząc w liściach dużą ilość małych otworów. Samica składa na liściach jaja, z których wylęgają się larwy. Żerują one początkowo gromadnie, później pojedynczo. Wygryzają one miękisz z liści, pozostawiając nietknięte żyłki. W lipcu larwy schodzą do gleby, gdzie się przepoczwarzają. Wylęgające się młode chrząszcze żerują jeszcze na drzewach przez całą jesień. Sprawdź także ten artykuł na temat zwalczania skoczonosa dębowego.

Zwalczanie i odstraszanie susówki dębówki - skutecznie sposoby domowe i chemiczne preparaty

Zwalczanie tego szkodnika prowadzi się tylko w przypadku masowego pojawienia się chrząszczy i larw. Preparaty chemiczne stosowane są tylko w szkółkach leśnych. Natomiast w zieleni miejskiej, w parkach preparaty chemiczne nie są wykorzystywane z uwagi na bezpieczeństwo mieszkańców.

Nie istnieją skuteczne sposoby domowe zwalczające tego owada. W ogrodzie można ręcznie zbierać chrząszcze i larwy na niedużych drzewach. Okazuje się, że pchełka dębowa jest wrażliwa na preparaty biologiczne oparte o bakterie lub nicienie owadobójcze.

ikona podziel się Przekaż dalej