12 wyjątkowych kwiatów ogrodowych wieloletnich - oto nasze typy
Barwny ogród, pełen kwiatów, to marzenie wielu osób. Ozdobne rośliny wieloletnie upiększają ogrodowe zakątki i umilają użytkownikom wypoczynek. Byliny nie wymagają pracochłonnej pielęgnacji. Obficie kwitną i nie dają się zagłuszyć chwastom, więc są polecane na działkę, nadają się na klomb lub do obsadzenia oczek wodnych. Oryginalną ozdobą ogrodu są róże, a efektowne rośliny cebulowe, stanowią kolorowy akcent na wiosennych rabatach. Poznaj nazwy 12 wyjątkowych wielosezonowych kwiatów.
Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach wieloletnich.
Wybieramy byliny wielosezonowe – ozdobne rośliny zielne
Byliny – rośliny wieloletnie do ogrodu słonecznego
Rośliny, preferujące miejsca słoneczne i suche, często mają silnie rozwinięty system korzeniowy, dzięki czemu mogą bez problemu pobierać wodę i składniki pokarmowe z głębszych warstw ziemi. Wąskie liście lub kutner, pokrywający roślinę, ograniczają parowanie wody. Pielęgnacja bylin w ogrodzie, na stanowisku mocno nasłonecznionym i suchym, polega na odchwaszczaniu rabaty, zwłaszcza w pierwszym roku rozwoju roślin. Niektóre byliny umiarkowanie zasilamy, rozkładając torf i kompost między nimi. Nadmierne stosowanie nawozów mineralnych spowoduje rozrost liści, kosztem kwitnienia.
Słoneczniczek szorstki (Heliopsis helianthoides) – od lipca do września zdobi rabaty kwiatami, podobnymi do słońca. Koszyczki kwiatowe mogą osiągać 8 cm – 10 cm średnicy. Liście byliny pokrywa szary kutner. Roślina dorasta do 120 cm wysokości. Obficie kwitnie, nawet na bardzo suchych stanowiskach. Słoneczniczek szczególnie atrakcyjnie prezentuje się w ogrodach naturalistycznych. Jest rośliną miododajną, więc nad słonecznymi kwiatami uwijają się motyle i inne owady. Ścięte kwiaty długo są świeże - możemy dekorować nimi mieszkania. Przez całe lato pobieramy sadzonki byliny. Rozmnażanie odbywa się także przez podział. Sadzonki sadzimy w rozstawie około 80 cm.
Aster krzaczasty (Aster dumosus) – to trwała ogrodowa bylina, osiągająca50 cm – 80 cm wysokości. Różowe, lawendowe i niebieskie kwiaty, osadzone na długich szypułkach, kwitną od końca sierpnia do końca października, przydając kolorów jesiennym rabatkom. Długie i wąskie ciemnozielone liście astrów dorastają do 10 cm długości. Efektowne kwiaty ogrodowe wieloletnie nadają się do ogrodu bylinowego, do obsadzania murków, na klomb oraz do uprawy pojemnikowej. Rośliny dobrze rozmnażają się poprzez podziemne rozłogi. Sadzonki pędowe odrywamy od matecznej rośliny, w marcu i w kwietniu. Na 1 m2 sadzimy około 6 astrów. Kwiaty są także oryginalnym dodatkiem do bukietów.
Byliny całoroczne – do cienistych zakątków
Zimozielone byliny pokrywają ogrodowe zakątki, zdobiąc je efektownymi liśćmi, a na wiosnę – uroczymi kwiatami. Dobrze rosną na stanowiskach o żyznej próchnicznej glebie, o lekko kwaśnym odczynie pH. Często stanowią okrywę stanowisk pod drzewami - kwitną wczesną wiosną, zanim na drzewach pojawią się liście, ograniczające niżej rosnącym roślinom dostęp do światła.
Ciemiernik biały (Helleborus niger) – tworzy duże kępy. Z karpy korzeniowej wyrastają na wiosnę skórzaste, błyszczące, soczyście zielone i twarde liście, które utrzymują się do następnej wiosny. Zimą, już na początku łagodnego grudnia, pojawiają się białe lub lekko różowe kwiaty, o średnicy około 7 cm - stąd roślina znana jest również z nazwy - róża bożonarodzeniowa. Ciemiernik tworzy kwiaty pojedynczo, czasem po dwa lub trzy, na szczycie pędów, o wysokości około 30 cm. Atrakcyjne byliny całoroczne rozmnażamy przez wysiew nasion oraz, co 4 lata, przez podział dojrzałych roślin. Sprawdź także ten artykuł o uprawie i pielęgnacji ciemiernika białego.
Funkia (Hosta) – ma dekoracyjne liście,zdobiące zacienione i wilgotne stanowiska. Uwagę przyciągają ich oryginalne kształty – owalne, jajowate, lancetowate lub faliście powyginane. Liście byliny są zielone, żółtozielone, niebieskozielone lub dwukolorowe – z białym i żółtym naznaczeniem. Na prostych łodygach, osiągających około 30 cm – 100 cm wysokości, pojawiają się ozdobne duże kwiaty, przypominające lilie. Roślina kwitnie od czerwca do października. Pachnące kwiaty wybarwiają się na biało, żółto i niebiesko. Funkie nadają się do obsadzania oczek wodnych. Rozmnażamy rośliny przez podział, na wiosnę. Wielosezonowe funkie należy sadzić w rozstawie co 30 cm – 50 cm.
Kwiaty ogrodowe wieloletnie – najciekawsze byliny cebulowe
Popularne rośliny cebulowe mają wszechstronne zastosowanie. Nadają się na działkę, zdobiąc ogrodowe rabaty, trawniki, klomby. Można uprawiać je w donicach i hodować na kwiat cięty. Oto piękne i wartościowe wielosezonowe kwiaty cebulowe:
Narcyz (Narcissus) – urzeka okazałymi kwiatami - białymi lub żółtymi, które zwykle przyjemnie pachną. Charakterystyczną cechą kwiatów jest ich rozwijanie się pod kątem prostym, w stosunki do mocnej prostej łodygi. Narcyzy preferują próchniczne, wilgotne, gliniasto-piaszczyste gleby. Dobrze rosną w miejscach nasłonecznionych. W kwietniu i w maju roślina kwitnie, po czym jej liście zaczynają zamierać. Narcyzy rozmnażamy z cebulek przybyszowych, oddzielanych od cebuli po zakończeniu wegetacji. Cebulki sadzimy w sierpniu i we wrześniu, na głębokość około 10 cm – 15 cm. Ozdobne narcyzy kwitną w drugim lub w trzecim roku. Przesadzamy je co 4 lata.
Lilia złotogłów (Lilium martagon) – w naturalnych siedliskach objęta jest ścisłą ochroną, jednak urodą pięknych kwiatów możemy cieszyć się we własnym ogrodzie. Uprawa nie należy do najłatwiejszych. Roślina wymaga nasadzenia na słonecznym stanowisku, na glebach wilgotnych, żyznych, o zasadowym odczynie pH. Oryginalne drobne kwiaty ogrodowe wieloletnie wyróżniają się zwisającymi purpurowoczerwonymi kwiatostanami. Sześciopłatkowe pachnące kwiaty są mocno wygięte do góry i naznaczone lekkim cętkowaniem. Lilia kwitnie od czerwca do końca lipca, wabiąc zapylające ją motyle. Ozdobą rośliny są także lancetowate liście, ułożone okółkowo na łodydze, osiągającej wysokość 1 m.. Rozmnażanie lilii możliwe jest poprzez cebulki przybyszowe.
Krokus, szafran (Crocus) – to wiosenny rodzaj niewysokich kwiatów, obejmujący około 30 uprawnych gatunków. Krokusy tworzą kwiaty białe, fioletowe, żółte i paskowane. Drobne bulwy sadzi się na rabatkach we wrześniu, na głębokości 4 cm – 10 cm. Roślina preferuje słoneczne stanowiska, o lekkiej, przepuszczalnej i próchnicznej glebie. Kwiaty pięknie prezentują się na trawnikach. W czasie koszenia trawy należy uważać, by nie uszkodzić liści krokusów, co doprowadzi do zamierania roślin. Krokusy sadzone w sierpniu – zakwitną jesienią. Szafran ogrodowy nadaje się do przyspieszania w warunkach domowych.
Szafirek armeński (Muscari armeniacum) – dorasta do 20 cm wysokości. Jest wiosennym kwiatem, zdobiącym ogród w kwietniu. Najbardziej znane są szafirki o niebieskich kwiatach, ale odmiany tworzą również kwiaty białe, różowe, jasnoniebieskie lub żółte. W ogrodzie warto zasadzić szafirki w dolnych partiach rabatek kwiatowych, na skalnikach lub wzdłuż ścieżek. Rośliny najlepiej rosną na glebach żyznych, o obojętnym odczynie pH. Rozmnażamy je przez oddzielenie cebulek przybyszowych, wykopywanych we wrześniu. Sadzimy je na głębokości 8 cm – 10 cm, niedługo po wykopaniu. Na jednym stanowisku szafirki mogą rosnąć przez 5 lat, potem wymagają przesadzenia.
Zdrewniałe rośliny wieloletnie – róże w ogrodzie
Róże są zaliczane do najpiękniejszych roślin, uprawianych w ogrodzie. Są trwałe, przez długie lata dekorują przestrzeń na działce i wokół domu, a ich hodowla nie jest zbyt trudna. Wśród wielkiej liczby odmian najpopularniejsze są róże wielkokwiatowe oraz róże bukietowe. W pobliżu tarasów i miejsc wypoczynkowych warto sadzić wielkokwiatowe mieszańce herbatnie, co umożliwi w pełni docenienie piękna kwiatów. Szlachetne mieszańce herbatnie tworzą duże pachnące kwiaty, pojedynczo osadzone na mocnych sztywnych łodygach. Róże, prowadzone w formie piennej, warto sadzić wzdłuż głównych ogrodowych dróg.
Róże bukietowe tworzą mniejsze kwiaty, ujęte w bukiety. Cechą wyróżniającą roślin jest bogate ulistnienie i silne rozgałęzienia. Kwiaty umożliwiają oryginalną dekorację ogrodu, np. w postaci barwnych nasadzeń na różanych rabatach, czy do obramowania ogrodowych ścieżek. Pielęgnacja róż polega na ich równym cięciu, bez eliminowania pędów najsłabszych. Na każdym pędzie należy pozostawić od 2 do 6 oczek. Mocniej przycinane róże, pomimo późniejszego kwitnienia, wytworzą większe i trwalsze kwiaty.
Wspaniałą ozdobą ogrodu są róże pnące. Ich zaletą jest rozwój w płaszczyźnie pionowej – bogato ukwiecone, zajmują niewiele miejsca. Znajdują zastosowanie przy altanach, do obramowania bram wejściowych do ogrodu, jako piękny żywopłot lub kwietna ściana, oddzielająca różne części działki. Róże pnące mogą dorastać do 150 cm – 4 m wysokości. Sadzimy je w rozstawie 120 cm – 3 m, biorąc pod uwagę siłę ich wzrastania. Rośliny wymagają zimowego okrycia. W ogrodach naturalistycznych sprawdzą się róże parkowe. Możemy utworzyć z ich udziałem uroczą roślinną grupę lub zasadzić je pojedynczo. Wszystkie róże wspaniale prezentują się, wkomponowane pomiędzy drzewa lub w grupę dekoracyjnych krzewów.
Pamiętajmy, że róże na nowym stanowisku muszą wytworzyć silne korzenie, umożliwiające bezproblemowy pobór wody i składników pokarmowych. Dłużej aklimatyzują się do nowych warunków róże pnące. Po posadzeniu, w pierwszym roku, można obłamywać kwiaty, by roślina miała więcej siły i czasu na głębokie ukorzenienie się. Do osłabienia roślin przyczyniają się odrosty, wyrastające z korzeni. Pielęgnacja róż polega na ich usuwaniu.