Berberys ‘Maria’ – opis, wymagania uprawowe, cena sadzonek

Krzewy liściaste odmiany Berberis Thunbergii 'Maria' wyróżniają się smukłym wyprostowanym pokrojem oraz zmieniającym się ubarwieniem listowia. Młode żółte liście na czerwonych pędach stanowią niezwykły widok wiosennego ogrodu. W maju i czerwcu pojawiają się nieduże białe kwiaty. Liście z karminowym obrzeżeniem zmieniają z czasem kolor na pomarańczowoczerwony. Na zimę liście opadają. Jesienny berberys Thunberga ‘Maria’ wytwarza duża ilość dużych jadalnych czerwonych owoców, pozostających na krzewie do wiosny. Jeśli szukasz inspiracji, sprawdź informacje o bukszpanie na żywopłot zebrane w tym artykule.

Berberys kolumnowy Thunberga jest rośliną łatwą w uprawie. Wymagania berberysu dotyczą odpowiedniego nasłonecznienia. Krzewy są światłolubne, dobrze znoszą nasłonecznienie, co sprzyja wybarwieniu liści na intensywnie żółty kolor. Są również odporne na niskie temperatury. Berberys ‘Maria’ najlepiej rośnie na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, bogatych w substancje odżywcze. Jest tolerancyjny względem odczynu gleby, rosnąc na ziemi kwaśnej, lekko kwaśnej, o pH obojętnym i lekko zasadowym. Jeśli zainteresował cię ten temat, sprawdź w tym miejscu więcej informacji o berberysach.

Pielęgnacja rośliny polega na przycinaniu pędów. Berberis thunbergii ‘Maria’ podatny jest na formowanie, a cięcie sprzyja rozkrzewieniu się i zagęszczeniu gałązek. Nie musimy podlewać krzewów, ograniczając się do okazjonalnego nawodnienia. Większej uwagi należy roślinie poświęcić w czasie suszy. Berberys Thunberga należy od czasu do czasu zasilać. Po zasadzeniu młodych roślin w dołku z żyzną ziemią, nawozimy je co 3-4 lata, gdy zauważymy, że berberys ma problemy z dorodnym rozwojem. Najlepsze rezultaty uzyskamy, używając kompostu, nawozów mineralnych oraz nawozów o przedłużonym działaniu, a także zawierających zwiększone dawki potasu i magnezu. Berberys Thunberga to wybór wart rozważenia.

Berberys Maria to jedna z piękniejszych roślin. Jest to bardzo atrakcyjna roślina o ładnych, intensywnie zielonych listkach, wymagania nie są wysokie, najważniejsze jest cięcie.
Berberys 'Maria' Thunberga - opis, uprawa, pielęgnacja, cięcie, choroby, wymagania

Sadzonki tej wspaniałej rośliny, o liściach z karminowym obrzeżeniem, dostępne są w centrach ogrodniczych oraz sklepach internetowych. Cena sadzonki w pojemnikach kształtuje się od około 8 zł do 16 zł. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także najpopularniejsze odmiany berberysów zebrane w tym artykule.

Polecane nawozy - zobacz ceny!

Berberys ‘Maria’ Thunberga – choroby i szkodniki


Berberys Thunberga jest rośliną odporną na występowanie chorób. Rzadko atakowane są przez szkodniki. Do dolegliwości chorobowych, mogących przydarzyć się roślinie, należą choroby grzybowe:

  • mączniak prawdziwy – choroba grzybowa objawia się pojawieniem się na liściach mączystego nalotu. Biały nalot z czasem zaczyna ciemnieć, a porażona roślina przestaje rosnąć i stopniowo zamiera. Wysoka temperatura i wilgotność powietrza, przy niedostatecznej cyrkulacji oraz gęstemu nasadzeniu roślin sprzyjają rozwojowi schorzenia. Uszkodzone części berberysów należy usunąć i spalić, a krzewy opryskać preparatami grzybobójczymi. Sprawdź także inspiracje na krzewy ozdobne zebrane w tym miejscu.
  • rdza – objawem grzybowej choroby są rdzawe plamy na liściach. Zarodniki skupiają się w zgrubieniach. Zaatakowane liście zaczynają żółknąć i opadają. Porażone liście i pędy należy usunąć i spalić, a roślinę opryskać preparatami grzybobójczymi, ekologicznymi lub chemicznymi.

Najczęstszym szkodnikiem żerującym na krzewach są mszyce. Niewielkie owady roznoszą choroby wirusowe i żywią się sokami roślin. Szkodniki zwalczamy, opryskując wieczorem berberysy środkami owadobójczymi, co pozwoli uchronić pszczoły. Naturalnymi wrogami mszyc są biedronki, pająki, gąsieniczniki oraz ptaki. Berberis Thunbergii 'Maria' to wybór do ogrodu wart rozważenia. Jeśli szukasz więcej inspiracji, przeczytaj o tawule gęstokwiatowej w tym artykule.

Literatura:

  1. D. Remesowa, Z. Osvald, Leksykon krzewów liściastych, Warszawa 2004.
  2. Park Arboretum w Prószkowie, Opole 2001.
  3. W. Grochowski, Jadalne owoce leśne, Warszawa 1988.
Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny?
Oceń
Dla 92.5% czytelników artykuł okazał się być pomocny