Choroby i szkodniki różaneczników właściwych oraz azalii

Choroby rododendronów

Obserwacja drzew różanych pozwoli na wczesne wykrycie objawów chorobowych. Do chorób różaneczników należą:

  • Fytoftoroza – widzialnymi znakami choroby są ciemne plamy na dole łodygi. Pod warstwą kory zachodzą chorobowe zmiany – tkanka przybiera brązoworudy kolor. Zgnilizna szybko postępuje, doprowadzając do zamierania rośliny. Liście szarzeją i zwijają się. Chorobę wywołują grzybopodobne organizmy, z gatunku Phytophthora rozwijające się w wilgotnych i ciepłych warunkach, w temperaturze powyżej +20 stopni Celsjusza. Tą chorobą roślin takowany jest głównie korzeń, więc ogrodnik nie zauważa groźnych zmian. Roślina przestaje pobierać wystarczającą ilość soli mineralnych i wody. Choroba prowadzi do obumierania całej rośliny. Nie ma skutecznego preparatu, który pozwoliłby ocalić rododendron. Porażoną roślinę należy usunąć i spalić, a w jej miejscu nie sadzić przez kilka lat nowych różaneczników.
  • Fytoftoroza różanecznika, zaraza wierzchołków pędów – chorobę rododendronów wywołują grzybopodobne organizmy, Phytophthora ramorum, atakujące górne pędy rododendronów. Uszkodzone przez chorobę pędy zmieniają kolor na brunatny, a zmiany stopniowo obejmują całą roślinę. Różanecznik więdnie, liście obwisają i brązowieją. Jedynym sposobem jest usunięcie i spalenie chorej rośliny. Przed zasadzeniem nowej sadzonki warto wzbogacić skład gleby o żywą grzybnię mikoryzową, przeznaczoną dla roślin wrzosowatych, co wyeliminuje zagrożenie zakażeniem fytoftorozą.
  • Powłocznik azaliowy – jest chorobą powodującą deformację rośliny. Na liściach pojawiają się twarde narośla, dochodzi do zniekształcenia łodygi i znacznego zahamowania rozwoju pąków. Chorobie sprzyja temperatura powyżej +10 stopni Celsjusza oraz wilgotne powietrze. Za chorobowe zmiany odpowiada grzyb Exobasidium vaccinii. Środkiem zapobiegającym rozprzestrzenianiu się powłocznika jest usuwanie i palenie zaatakowanych części azalii. Aby nie doszło do choroby, należy prowadzić oprysk roślin odpowiednim preparatem naturalnym lub chemicznym.
  • Mączniak prawdziwy – choroba grzybowa, wywołana przezektopasożyty Erysiphales. Grzybnia pojawia się na powierzchni liści i pędów, w postaci białego mączystego nalotu. Porażone części rośliny wycinamy i palimy. Chorobie zapobiega oprysk, wykonany przynajmniej dwa razy w miesiącu. Sprawdź także porady na temat uprawy różaneczników w ogrodzie.
  • Szara pleśń – pojawia się w warunkach wysokiej wilgotności powietrza w ogrodzie, przy wysokiej temperaturze, około +20, +30 stopni Celsjusza. Aby uniknąć choroby, należy zapewnić wokół roślin przestrzeń, co umożliwi swobodną cyrkulację powietrza. Pleśń powoduje obumieranie pąków kwiatowych i deformację kwiatów.  Konieczne jest przeprowadzenie oprysku odpowiednim środkiem grzybobójczym.
  • Choroby fizjologiczne – niedobór lub nadmiar niektórych minerałów może prowadzić do przebarwienia liści różaneczników. Przy niedoborze azotu obserwuje się słaby rozwój rośliny i opadanie liści. Nadmiar potasu, fosforu, wapnia lub magnezu blokuje pobieranie z gleby innych składników pokarmowych, co odbija się na kondycji liści. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć o rododendronach.
Choroby różaneczników są często spowodowane działaniem szkodników. Zwalczanie i leczenie jest możliwe za pomocą specjalistycznych środków ochrony roślin.
Choroby różaneczników i popularne szkodniki - przegląd, porady jak leczyć

Szkodniki na różanecznikach

  • Mączlik różanecznikowy – jest niewielkim owadem, którego larwy od czerwca do lipca żerują na spodzie liści, wydzielając przy tym klejącą spadź. To na niej pojawiają się grzyby, widoczne jako czarna warstwa. Liście żółkną. Po wykryciu mączlika powinniśmy przeprowadzić dwukrotny oprysk preparatem do zwalczania szkodników ozdobnych roślin, w odstępie 2 tygodni. Najważniejsze to znaleźć najlepszy sposób na to, jak pielęgnować różaneczniki w ogrodzie, co pozwoli uniknąć szkodników.
  • Prześwietlik – larwy owada pojawiają się w maju w czerwcu. Żerują na spodniej części liści, pozostawiając tam swoje odchody. Liście rododendrona pokrywają żółte plamy. Zanim zdecydujemy się na zastosowaniu oprysku, warto zdać sobie sprawę, że larwy żerują na spodzie liści, więc opryskanie roślin „od góry” przyniesie znikomy efekt. Poza tym zastosowanie środków chemicznych jest szkodliwe dla owadów pożytecznych, np. pszczół. Rozłożenie pod różanecznikiem jasnej płachty, pozwoli zebrać szkodniki, które opadną z krzewu. A może zainteresuje cię także uprawa pelargonii angielskiej?
  • Kibitnik azaliaczek – jest ćmą, której larwy zjadają liście od dolnej strony. Zniszczony liść marszczy się i traci kolor. Do zwalczania szkodnika przeznaczone są odpowiednie środki owadobójcze.
  • - Opuchlak truskawkowiec – jest czarnym chrząszczem, którego białe larwy ociemnych głowach żerują na korzeniach wielu ogrodowych roślin, w tym rododendronów. Zaatakowana roślina więdnie i zamiera. Szkody powodują zarówno dorosłe osobniki, jak i larwy. Dorosłe opuchlaki żerują nocą, wygryzając liście. Do likwidacji szkodnika przeznaczone są odpowiednie środki, którymi spryskuje się ziemię wokół różanecznika.
  • Skoczek różanecznikowy – to „skaczące” owady, żerujące na roślinach w czerwcu. Przenoszą groźne choroby grzybowe. Obecność skoczka często wiąże się z zamieraniem pąków kwiatowych. Szkodnik zwalczany jest przez stosowanie odpowiednich oprysków.

Przeczytaj też więcej na temat azalii ogrodowej.

Literatura:

  • Ewa, Mariusz Chojnowscy, Azalie, różaneczniki, wrzosy i inne wrzosowate. Katalog roślin i poradnik, Warszawa 2011.
  • Mieczysław Czekalski, Krzewy ozdobne obficie kwitnące. Magnolia, azalia i inne, Warszawa 1984.
  • Encyklopedia ogrodnictwa, Warszawa 1993.
ikona podziel się Przekaż dalej