Choroby świerków, sosny i jałowca - rodzaje, przyczyny, zwalczanie, porady

Choroby drzew iglastych – najgroźniejsze choroby iglaków

Choroby sosny – oznaki porażenia

Rdza wejmutkowo-porzeczkowa – (Cronartium ribicola) poraża sosnę wejmutkę. Zarodnie grzyba pokrywają korę charakterystycznymi pęcherzykami. Ze zgrubień wysypuje się żółtawy proszek. Na takim etapie choroby, drzewa już nie uratujemy. Należy je wyciąć i spalić. Możemy uniknąć choroby sosny wejmutki, sadząc drzewa w odległości przynajmniej 0,5 km od krzewów czerwonej i czarnej porzeczki.

Osutka sosny – odpowiedzialny za masowe opadanie igieł na wiosnę jest grzyb Lophodermium. Atakuje młodsze drzewa, poniżej piątego roku życia. Oznaki, w postaci żółknących igieł, z ciemnymi rozszerzającymi się plamkami, obserwuje się we wrześniu. W czasie przyszłorocznej wiosny – igły opadną. Osutkę jesienną wywołują grzyby Scietphoma pythiophila oraz Cyclaneusma minus, wywołujący, oprócz osutki sosny - choroby świerków i choroby jałowca. Walka ze schorzeniem jest niezwykle trudna. Oprócz działań ograniczających rozprzestrzenianie się choroby, np. regularnego niszczenia opadłych igieł, stosujemy opryski chemicznymi środkami grzybobójczymi.

Zamieranie pędów sosny – choroba atakuje różne gatunki sosen. Na terenie Europy odpowiedzialny za jej wystąpienie jest grzyb Gremmeniella abietina. Choroba rozwija się w czasie wilgotnej aury, przy niskiej temperaturze, nawet bliskiej 0 stopni Celsjusza. Groźny grzyb poraża pączki, młode pędy, gałęzie i igły. Początkowe oznaki schorzenia (kropelkowy wyciek żywicy) są niezauważalne. W wyniku infekcji następuje zamieranie pędów sosny lub świerków. Na chorobę stosowane są zabiegi środkami chemicznymi.

Choroby świerków i jałowca – opis chorób grzybowych

Gruzłek świerkowy – Nectria cucurbitula pojawia się głównie na młodych drzewach, często kupowanych z leśnych szkółek. Ofiarą tej choroby świerków, rzadziej sosen, jodeł i modrzewi, padają rośliny nadmarznięte i osłabione. Oznakami dolegliwości są gruzełki, o ciemnoczerwonym lub pomarańczowym zabarwieniu, pokrywające obumierającą korę. Możemy uratować porażone drzewo jedynie w początkowym stadium choroby. Pień i gałęzie świerków opryskujemy środkami grzybobójczymi.

Rdza złotawa świerka – sprawcą choroby igieł jest grzyb Chrysomyxa abietis. Na tegorocznych igłach obserwuje się lśniące paski. Chorobowe zmiany widoczne są z daleka, bowiem poprzeczne żółte paski są szerokie i nadają całemu drzewu złociste zabarwienie. Na wiosnę przyszłego roku choroba postępuje – na porażonych igłach występują czerwone plamy, z czasem żółknące. Igły zamierają i opadają. Porażeniu ulegają młodsze drzewa, w wieku 10-20 lat. Walka z chorobą polega na wycinaniu zmienionych chorobowo gałęzi – w pierwszej fazie oraz na stosowaniu chemicznych środków ochrony. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o świerkach.

Opadzina igieł świerka srebrnego - choroby świerka srebrnego, zwanego także świerkiem kłującym, zagrażają młodym pędom i igłom. Świerk srebrny jest dekoracyjnym drzewem, tolerującym zanieczyszczenia powietrza i mroźną aurę. Odporny jest także na susze, w większym stopniu niż inne gatunki świerka. Niebezpieczne choroby świerka srebrnego atakują igły. Opadzina igieł objawia się żółknięciem igieł, które z czasem brązowieją i masowo opadają. Do zwalczania dolegliwości stosowany jest oprysk środkami grzybobójczymi.

Do niebezpiecznej choroby jałowca należy rdza jałowca – wywołana działaniem grzyba Gymnosporangium. Choroba poraża różne gatunki dekoracyjnych krzewów. Pierwszymi oznakami schorzenia jest biały osad, pokrywający igły i pędy oraz wrzecionowate zgrubienia, z których wyrastają galaretowate brudnożółte wyrośla. Rdza jałowca szpeci roślinę i bardzo ją osłabia. Możemy zapobiec porażeniu, sadząc krzewy z daleka od chorych jabłoni, grusz i jarzębin. W zwalczaniu niebezpiecznej choroby jałowca sprawdzają się środki grzybobójcze.

Szkodniki iglaków – obraz uszkodzeń i sposób zwalczania szkodników

Przędziorki – żółte lub czerwonawedrobne pajęczaki, żerują na igłach drzew i krzewów, wysysając z nich sok. Lustracja drzew przez lupę, pozwala dostrzec delikatną pajęczynę, otaczającą igły. Szkodniki pojawiają się masowo w czasie gorącego i suchego lata, w miejscach zacisznych, osłoniętych od wiatru i deszczu. Do szczególnie niebezpiecznych należą szkodniki sosny i świerka – przędziorki sosnowe (Oligonychus ununguis). Inwazji roztoczy można przeciwdziałać, polewając rośliny w czasie suszy wodą oraz opryskując drzewa odpowiednimi środkami. Oprysk wykonuje się na przełomie maja i czerwca oraz w drugiej połowie lipca i w sierpniu.

Mszyce – są utrapieniem wielu roślin uprawnych i dekoracyjnych, np.:

• mszyce zrostek jodłowy i ochojnik pędowy żerują na jodłach, powodując zwijanie się igieł oraz deformację pędów,
• ochojnik zielony smrekun – żeruje na świerkach i modrzewiach, powodując deformacje młodych pędów,
• mszyca świerkowo-zielona - atakuje świerki i inne iglaki, powodując łysienie roślin od środka drzewa.

Pojawiające się masowo mszyce, zwalczamy odpowiednimi preparatami na szkodniki.

Gąsienice brudnice mniszki oraz larwy osnuj – to groźne szkodniki sosny, powodujące wielkie uszkodzenia sosny limby, sosny pospolitej oraz kosodrzewiny. Szkodniki żerują na igłach sosny. Dorosłe szkodniki z rodziny osnujowatych – błonkówki Acantholyda - wylatują w maju i składają jaj na pędach sosny. Larwy osnuj żerują w czerwcu, dokonując spustoszenia wśród igieł. Walka metodą mechaniczną polega na strząsaniu gąsienic, w początkowej fazie żerowania i ich niszczeniu. W późniejszym okresie należy stosować opryski środkami chemicznymi.