Cibora papirusowa - uprawa, pielęgnacja, podlewanie, ciekawostki
Z tropików przywędrowała do nas wyjątkowa cibora papirusowa, niezwykła roślina o długich pędach i bardzo ciekawym układem liści. Funkcjonuje także pod nazwą trzcina papirusowa albo po prostu – papirus. Właśnie z niej starożytni Egipcjanie pozyskiwali materiały do pisania i malowania. Świetnie sprawdza się w uprawie doniczkowej i jest bardzo ozdobna. Skuś się na jej hodowlę, zwłaszcza, jeśli masz dużo miejsca w salonie.
Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach domowych.
Papirus cibora – kilka słów o gatunku
Ten wyjątkowy kwiat doniczkowy ma bardzo ciekawy pokrój. Cibora papirusowa wytwarza bardzo długie łodygi, które powiększają się przez cały czas wzrostu. Jest to roślina długowieczna, więc z biegiem czasu może zajmować coraz więcej miejsca. Młode pędy są bardziej wiotkie i mogą wymagać palikowania, ale starsze są strzeliście wzniesione. Na ich szczycie pojawiają się pierzaste liście, dość długie i bardzo ozdobne. Papirus cibora wyróżnia się szybkim tempem rozwoju. Każdego roku przybywa 5-6 nowych liści. Roślina czasami kwitnie – niezbyt atrakcyjny, ciemnobrązowy kwiat wyrasta ponad liście. Utrzymuje się z reguły całe lato.
Łodygi to trzcina papirusowa – surowiec, z którego pozyskuje się papirus. W naturze są znacznie większe, w uprawie doniczkowej rzadko mają kilka cm średnicy. Cibora papirusowa wymaga dość specyficznych warunków uprawy – w naturze rośnie na bagnach i w pobliżu strumieni. Nie można zapomnieć także, że pochodzi z tropików.
Cibora papirusowa – wymagania
W związku z tym kwiat doniczkowy będzie potrzebować naprawdę wysokiej temperatury. W ciągu sezonu powinna wynosić ona około 25 stopni Celsjusza, a zimą nie może być niższa niż 12 stopni. Dzięki temu możesz ją trzymać w chłodniejszym pokoju. Cibora papirusowa powinna być uprawiana w jasnym pokoju. Bezpośrednie nasłonecznienie jej nie służy, jednakże dobrze będzie czuła się przy oknach północnych i wschodnich.
Uprawa wymaga dość wilgotnego podłoża, dlatego doniczkę wstawia się na głęboki spodek wypełniony wodą. Podłoże można zmieszać z torfem, który będzie lepiej utrzymywał wilgoć w glebie. Poza tym dobrze sprawdzi się standardowe podłoże do kwiatów doniczkowych, chociaż cibora będzie się dobrze czuła w gliniastej glebie. Roślina nie może stać w pobliżu kaloryfera, ponieważ to za bardzo przesusza glebę.
Pielęgnacja cibory – podlewanie
Kwiat nie jest szczególnie wymagający, jednak należy pamiętać o regularnym podlewaniu. Mokre podłoże mu niestraszne, można go nawet przelać. Znacznie gorsza dla jego kondycji jest susza, która może powodować zasychanie liści. Jedno przesuszenie może spowodować, że liście zżółkną w ciągu jednej doby. W takim wypadku należy ściąć nisko pędy – bardzo szybko odrosną, jeszcze wspanialsze. Podlewać można nawet 3 razy w tygodniu. Doniczkę można wstawić do miski w wodą. Ciborze dobrze robi deszczówka. Możesz ją zbierać do podlewania lub po prostu wystawiać latem na deszcz.
Należy pamiętać także o zraszaniu. Zabieg zraszania można przeprowadzać raz dziennie. Najlepiej sprawdzi się miękka, odstana woda. Zraszanie pozwoli utrzymać ciągle odpowiednią wilgotność powietrza. Trzeba o tym pamiętać zarówno latem, kiedy jest upał, jak i zimą, gdy działa ogrzewanie.
Cibora papirusowa – inne zabiegi pielęgnacyjne
Cibora papirusowa wymaga także nawożenia. Nawóz mineralny do roślin doniczkowych należy rozprowadzić w wodzie i podawać w małych ilościach co dwa tygodnie przez cały sezon. Na zimę nawożenie można zmniejszyć. W przypadku papirusa nie powinno się stosować nabłyszcza czy do liści. To może spowodować zahamowanie fotosyntezy i doprowadzić do śmierci rośliny.
Zobacz również
Rozmnażanie papirusa jest bardzo łatwe. Liście cibory ukorzeniają się wstawione po prostu do wazonu z wodą. Wystarczy je wsadzić do żyznej gleby z nawozem startowym i już. Można pobudzić kwiat do wzrostu, zanurzając pęd w ukorzeniaczu. Błyskawicznie uzyskasz drugą, równie atrakcyjną roślinę doniczkową.
Przekaż dalej
