Crassula ovata (grubosz jajowaty) – opis, wymagania, uprawa, porady

Crassula ovata – opis, pochodzenie

Crassula ovata, czyli potocznie grubosz jajowaty, lub owalny to bardzo często spotykany w naszych domach sukulent z rodziny gruboszowatych.  Roślina pochodzi z Afryki Południowej. W naturalnym środowisku dorasta nawet do 4 metrów. W uprawie domowej, rośliny doniczkowe niekiedy osiągają metr wysokości.  Grubosz jajowaty nie rośnie zbyt szybko. W ciągu roku pędy mogą mieć przyrostu około paru centymetrów.

Liście grubosza jajowatego mają owalny kształt, są ciemnozielone, grube i mięsiste. Jak każdy sukulent, tak i grubosz posiada zdolność magazynowania wody w liściach. W zależności od odmiany, liście grubosza mogą być całe zielone lub na brzegach czerwone.

Drobne, białe kwiatki pojawiają się na starszych pędach. Roślina dobrze i obficie kwitnie wtedy, kiedy stoi w dobrze nasłonecznionym miejscu. Roślina doskonale nadaje się do przycinania i formowania, zgodnie ze sztuką bonsai. Grubosz jajowaty bardzo dobre się rozkrzewia i może przybierać kształt niewielkiego, miniaturowego drzewka.

Uprawa grubosza jajowatego

Hodowla grubosza jajowatego nie jest kłopotliwa. Poradzi sobie z nią każdy, nawet początkujący ogrodnik, lub nawet dziecko.  Grubosze dobrze znoszą suche powietrze. Z zasady lubią dobrze nasłonecznione parapety, jednak rośliny o zielonych liściach nie lubią bezpośredniego nasłonecznienia. Dobrze czują się na wschodnim lub północno – wschodnim parapecie. Lubią półcień.

Natomiast rośliny o liściach srebrzystych lubią dużo słońca i mogą stać w ekspozycji zachodniej, lub południowo – zachodniej, lub nawet w południowej. Drzewko szczęścia preferuje przepuszczalne podłoże, z domieszką piasku. Na spodzie doniczki powinien znajdować się drenaż. Grubosz jajowaty nie lubi zbyt wilgotnego podłoża. Najlepiej jest go podlewać wtedy, kiedy ziemia już porządnie przeschnie.

W sezonie wegetacyjnym najlepsza temperatura, w której kwiat dobrze rośnie, wynosi pomiędzy 20 a 22 stopnie Celsjusza. Przy niższej temperaturze w okresie wzrostu roślina może zacząć chorować. Natomiast w okresie zimowym, grubosza należy przenieść w chłodniejsze miejsce, gdzie temperatura powinna oscylować w granicach od 13 do 15 stopni Celsjusza, do jasnego pomieszczenia.

Grubosz jajowaty lubi, kiedy nocą temperatura jest niższa od temperatury dziennej, nawet o 10 stopni Celsjusza. Takie warunki panują bowiem w Afryce, z której się roślina wywodzi.

Aby pobudzić drzewko szczęścia do kwitnienia, należy roślinę w październiku postawić w chłodne miejsce. Osoby, które posiadają ogród, mogą wystawić grubosza na zewnątrz, i pozostawić go tam aż do chwili, aż temperatura nie spadnie do około 5 stopni Celsjusza. Musimy jednak uważać, aby nie przemarzła.

Jak już wspomniano, roślina rośnie powoli, jednak dla lepszego i ładniejszego jej wyglądu można co jakiś czas ją przycinać i wykonywać cięcie formujące. Warto pamiętać, że poniżej miejsca cięcia pojawiają się młode liście. Sprawdź także ten artykuł na temat uprawy grubosza jajowatego.

Pielęgnacja, nawożenie grubosza jajowatego

Do zalecanych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie drzewka szczęścia zalicza się również nawożenie. Wykonuje się je dwa razy do roku – wiosną i wczesnym latem. W okresie pomiędzy tymi dwoma nawożeniami zaleca się posypać powierzchnię ziemi w doniczce suchym krowieńcem (jest to nawóz naturalny uzyskiwany przez fermentację kału bydlęcego zmieszanego z wodą). Od marca do zimy możemy również grubosza dokarmiać raz w miesiącu nawozem do roślin domowych.

Drzewko szczęścia jest to roślina doniczkowa, która jest nie tylko łatwa w uprawie, ale i również nie sprawia problemów co do jej rozmnażania. Grubosze jajowate można rozmnażać poprzez sadzonki liściowe oraz sadzonki pędowe, które zawierają od 3 do 4 liści, które należy pobrać wiosną lub latem. Pobrane sadzonki należy odłożyć w suche miejsce na dzień lub dwa. Po tym czasie wsadzamy sadzonki do suchego, przepuszczalnego podłoża. Podlewamy dopiero po 2 lub 3 tygodniach, jak pokażą się pierwsze, młode korzonki na sadzonkach.

Przesadzanie grubosza wykonuje się, kiedy jego korzenie nie mieszczą się w starej doniczce. W przypadku starszych roślin niekiedy wystarczy, jak wymienimy wierzchnią warstwę podłoża w doniczce.

Choroby i szkodniki grubosza jajowatego

Najczęstszą chorobą, jaka atakuje tę roślinę, jest mączniak prawdziwy, który atakuje korzenie grubosza. Chorobę rozpoznajemy po nalocie na liściach i pędach oraz opadaniem liści. Choroba pojawia się na skutek przelewania rośliny. Walka z chorobą polega na stosowaniu oprysku środkiem chemicznym.

Inną chorobą, z którą możemy się spotkać w uprawie grubosza jajowatego, są miseczniki. Na pędach pojawiają się tarczki, a na liściach lepka wydzielina. Miseczniki to owady, które żerują na roślinach. Wydzielina staje się pożywką dla grzybów. Miseczniki usuwamy poprzez zdrapywanie, a liście przemywamy wodą.