Scabiosa – opis popularnych gatunków oraz najciekawszych odmian

Driakiew gołębia – dekoracyjny gatunek polskiej flory

Driakiew gołębia (Scabiosa columbaria) –w naszym kraju jest rośliną trwale zadomowioną. Występuje w wielu miejscach, najliczniej w cieplejszych zachodnich rejonach Polski oraz w Tatrach. Driakiew gołębia jest rośliną dwuletnią lub wieloletnią byliną. Osiąga około 25 cm – 40 cm wysokości. Z rozety liściowej wyrastają delikatnie owłosione łodygi. Na ich szczytach pojawiają się niebieskofioletowe kwiatostany, ujęte w główki, rozwijające się w lipcu i zdobiące driakiew do końca września.  Scabiosa columbaria jest mrozoodporna – to hemikryptofit, tworzący pączki zimujące tuż nad ziemią. Rosnące dziko rośliny zostały wpisane na czerwoną listę gatunków, w kategorii NT (gatunek bliski zagrożenia wyginięciem).

Driakiew gołębia ‘Butterfly Blue’ – to urocza ogrodowa bylina, tworząca dekoracyjne różowofioletowe kwiatostany, przypominające pompony. Roślina kwitnie obficie od czerwca do września. Odmiana dorasta do około 35 cm wysokości. Pięknie prezentuje się na słonecznych rabatach, uprawa udaje się także w doniczkach.

Driakiew gołębia ‘Blue Note’ – kwitnieod czerwca do końca sierpnia. Bylina zachwyca fioletowymi trwałymi kwiatami, osadzonymi na szczycie sztywnej łodygi. Odmiana dorasta do 20 cm wysokości. Nadaje się do uprawy na miejscach słonecznych, o przepuszczalnej glebie. Roślina chętnie uprawiana jest w doniczkach i w skrzynkach balkonowych.

Do atrakcyjnych odmian należą także intensywnie fioletowa Scabiosa columbaria ‘Barocca’ oraz różowolawendowa Scabiosa columbaria ‘Pink Mist’.

Efektowne gatunki Scabiosa – do ogrodu, na balkony i tarasy

Driakiew kaukaska, wdówka (Scabiosa caucasica) – bylina dorasta do 80 cm wysokości. W naturze występuje na kaukaskich łąkach, na terenach górzystych. Roślina tworzy pierzaste liście. W czerwcu pojawiają się płaskie fioletowe kwiatostany, o średnicy około 8 cm. Driakiew dekoruje rabaty przez cały sezon wegetacyjny. Pielęgnacja roślin polega na systematycznym usuwaniu przekwitłych kwiatów oraz odmładzaniu byliny co 4 lata. Podobnie jak pozostałe gatunki Scabiosa, driakiew kaukaska jest całkowicie mrozoodporna. Rynek ogrodniczy oferuje atrakcyjne odmiany. Drakiew wdówka scabiosa caucasica tworzy kwiaty niebieskie, liliowe i białe. Godne polecenia są odmiany:

  • ‘Perfecta Alba’ – driakiew biała, osiągająca 70 cm wysokości,
  • ‘Staefa’ – driakiew niebieska, dorasta do 60 cm wysokości,
  • ‘Miss Wilmott’ – driakiew biała, z żółtymi pylnikami. Osiąga 60 cm wysokości. 

Driakiew japońska (Scabiosa japonica) – występuje w Europie, w Azji oraz we wschodniej i południowej Afryce, gdzie porasta tereny górzyste. Rozeta pierzastych zielonych liści stanowi ładne tło dla liliowych kwiatów, pojawiających się w czerwcu, na sztywnych łodygach. Roślina kwitnie do końca września. Osiąga około 30 cm wysokości. Driakiew japońska latem wymaga podlewania. Nie jest odporna na zimowe spadki temperatur, więc należy ją chronić przed mrozem, stosując okrycie agrowłókniną lub słomianymi matami.

Driakiew purpurowa (Scabiosa atropurpurea) - wywodzi sięznad Morza Śródziemnego. Jest krótkowieczną byliną lub rośliną dwuletnią, chętnie uprawianą w ogrodach, na balkonach i tarasach, ze względu na wdzięczne purpurowe kwiaty i ciekawy pokrój. Jest wytrzymała na przymrozki. Driakiew purpurowa tworzy liczne odmiany, osiągające wysokość od 15 cm do 120 cm. Najefektowniejsze odmiany tworzą:

  • jednoroczna driakiew czarna ‘Black Night’ oraz
  • rzadko spotykana czarna odmiana ‘Chile Black’, tworząca duże kwiatostany, o średnicy 8 cm.

Wymagania uprawowe driakwi – sadzenie i pielęgnacja roślin

Uprawa driakwi nie jest trudna. Roślina preferuje słoneczne stanowiska, o podłożu luźnym, przepuszczalnym, lekko wilgotnym, zasobnym w składniki pokarmowe, o pH gleby obojętnym i lekko zasadowym. Niektóre odmiany, np. czarna driakiew ‘Chile Black’, dobrze rozwijają się zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i w lekko zacienionych. Driakiew nie toleruje ciężkiej, mokrej gleby oraz miejsc zbyt suchych i piaszczystych. Nie jest wskazane sadzenie roślin na stanowiskach o bardzo żyznej glebie – driakiew zacznie się pokładać, a wyższe gatunki, np. 90-cm driakiew purpurowa ‘Black Night’, będą wymagały zastosowania podpórek. Scabiosa jest całkowicie mrozoodporna, więc nie wymaga okrywania na zimę. Wyjątek stanowi driakiew japońska, przemarzająca w czasie mroźnej aury.

Niebieskie kwiaty driakwi w ogrodzie
Efektowne gatunki driakwi, czy uprawa driakwi jest trudna i jak pielęgnować ją w ogrodzie

Driakiew rozmnaża się poprzez wysiew nasion lub podział rośliny:

  • nasiona siejemy w marcu i w kwietniu, w inspektach. Zbyt gęsto wysiane, wymagają pikowania. Na miejsce stałe sadzonki sadzimy w maju, w rozstawie 30 cm x 20 cm. Dla wysokich driakwi najlepiej zastosować rozstawę 30 cm x 35 cm,
  • nasiona można wysiewać wprost do gruntu, na przełomie kwietnia i maja. Na 1 m2 powinno przypadać około 9 roślin,
  • na wiosnę lub jesienią przeprowadza się podział roślin. Sadzonki można sadzić w grupach, w zależności od gatunku – po 3 – 10 roślin. Podział roślin jest sposobem na ich odmłodzenie,
  • rynek ogrodniczy oferuje gotowe ukorzenione sadzonki. Sadzimy je na stałe miejsca od kwietnia do końca września.

Pielęgnacja gatunków Scabiosa:

  • polega na przycięciu bylin przed zimą. Cięcie wykonujemy w październiku, do wysokości 10 cm nad ziemią. Przycinanie zapobiegnie infekcjom i pozwoli pozbyć się nieestetycznych przekwitłych pędów,
  • rośliny nie wymagają systematycznego zasilania. Pierwszą dawkę nawozów aplikujemy podczas sadzenia driakwi, a następną dopiero po około 3 latach, gdy byliny przestaną obficie kwitnąć,
  • usuwanie przekwitłych kwiatostanów sprawi, że driakiew będzie dłużej cieszyć nas uroczymi kwiatami. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat uprawy przywarki japońskiej?

Zastosowanie driakwi – przegląd najciekawszych propozycji

Driakiew tworzy efektowne kwiaty, zdobiące ogród przez całe lato do późnej jesieni. Warto sadzić ją na ogrodowych rabatach i skalniakach, tworząc ciekawe roślinne kompozycje, podkreślające styl ogrodu – naturalistyczny, wiejski, orientalny, bądź nowoczesny. Niskie okazy Scabiosa spełnią swą dekoracyjną rolę, jako nasadzenia pierwszego planu, wyższe, mogą stanowić ładne tło dla roślin niskich. Nad miododajnymi driakwiami uwijają się motyle, pszczoły i inne owady zapylające, co dodaje rabatkom urody.

Rośliny, ładnie komponujące się z driakwią w ogrodzie, to, np.:

  • przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides) – pnącze, pokryte latem pięknymi wonnymi kwiatami, wspina się po podporach i drzewach. Osiąga do 6 m - 20 m wysokości. Roślina, preferująca półcieniste stanowiska, może stanowić efektowne tło dla barwnych rabatek. Przywarka japońska sprawdzi się również jako oryginalna roślina na balkony i tarasy,
  • suchodrzew chiński (Lonicera pileata) – jest zimozielonym niskim krzewem, dorastającym zaledwie do 20 cm wysokości. Podobnie jak driakiew, nadaje się do zastosowania w skalnych oraz w przydomowych ogrodach. Suchodrzew chiński tworzy ciekawe roślinne kompozycje z driakwiami oraz z przywarką japońską.

Driakiew możemy uprawiać także w pojemnikach, by cieszyć się urodą roślin podczas relaksu na balkonie i tarasie. Barwne jednoroczne gatunki kwitną dłużej niż dwu i wieloletnie okazy. Możemy hodować je w skrzynkach lub dekoracyjnych misach. Oryginalną roślinną kompozycję stanowi delikatna driakiew oraz kolczasta euphorbia – wilczmlecz. Warto zaznaczyć, że Euphorbia submammillaris dorasta do 20 cm wysokości. Ozdobą sukulentu są mięsiste pędy, pokryte czerwonymi kolcami oraz fioletowe kwiaty, pojawiające się w miesiącach zimowych.

Niektóre rośliny jednoroczne nadają się na kwiat cięty, np. Scabiosa atropurpurea. Jej kwiaty ścinamy wówczas, gdy pięknie się wybarwią, ale pozostają jeszcze zamknięte. Osoby, układające suche bukiety, chętnie wykorzystają kwiatostany driakwi purpurowej, aby wzbogacić roślinne kompozycje o ciekawe kształty i kolory.

ikona podziel się Przekaż dalej