Dzikie wino (winobluszcz) - charakterystyka, zdjęcia, uprawa, porady

Dzikie wino - opis i popularne gatunki

Dzikie wino - czym charakteryzuje się ten rodzaj bluszczu

Dzikie wino - Parthenocissus, znane jest również jako winobluszcz. Warto wiedzieć, że winobluszcz to rodzaj pnączy, które podobnie jak epifity potrafią wspinać się również po innych roślinach. Rośliny te zaliczane są do rodziny winoroślowatych - Vitaceae, dlatego mówi się o nich również winorośle pnące. Co więcej, często uznawane są one za krzewy, ale musimy wiedzieć, że nie jest to krzew, a jedynie drewniejące, szybko rosnące pnącze.

Do tego rodzaju zaliczamy około 13 gatunków roślin, dla których naturalnym miejscem występowanie jest wschodnia część Azji, ale również tereny znajdujące się na obszarze Ameryki Północnej. Przejdźmy jednak do tego, jak wyglądają te rośliny i co wpływa na to, że są tak lubiane przez hodowców.

Otóż dzikie wino, czyli winobluszcz, to drewniejące pnącze, które charakteryzuje się rozgałęzionymi tzw. wąsami czepnymi. Na końcu wąsów czepnych zazwyczaj znajdują się przylgi, dzięki czemu winobluszcz, tak jak i epifity, może oplatać różne rośliny, a nawet płoty i pergole. Wąsy czepne pojawiają się naprzeciwko liści.

Kolejnym elementem, który jest zdecydowanie najbardziej ozdobny, są klapowane lub złożone liście. Liście złożone z reguły są trójlistkowe, choć pojawiają się również gatunki dłoniastozłożone oraz takie, których liście składają się z 7 listków. Obupłciowe kwiaty mogą pojawiać się w wiechach na końcach pędów lub w wierzchotkach naprzeciw liści. Warto wiedzieć, że są one miododajne. Kwitnie pod koniec lata. Kolejnym elementem są owoce, nazywane winogronami. Winogrono jest kuliste i ma w sobie od jednego do czterech nasion. Owoce pojawiają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów.

Piękne gatunki i odmiany winorośli pnącej

Jak w przypadku epifitów, tak w przypadku dzikiego wina możemy wyróżnić wiele gatunków, które różnią się od siebie cechami morfologicznymi. W bardziej lub mniej znaczny sposób. Jeśli chodzi o winobluszcz, najbardziej znane i najczęściej uprawiane w Polsce gatunki to winobluszcz zaroślowy - Parthenocissus inserta, winobluszcz pięciolistkowy - Parthenocissus quinquefolia, oraz winobluszcz trójklapowy, znany również jako japoński - Parthenocissus tricuspidata.

Winobluszcz zaroślowy jest wysokim pnączem, którego młode pędy są zaczerwienione, w później stają się zielone. Przyczepia się on wąsami, lecz jego wąsy czepne nie są zakończone przylgami, co różni go od winobluszczu pięciolistkowego. Natomiast jego liście, jak w przypadku bluszczu pięciolistkowego, są pięciolistkowe z obu stron są błyszczące i zabarwione na zielono.

Winobluszcz pięciolistkowy to roślina, która może dorosnąć nawet do 20 m długości, a jej młode pędy mają czerwonawe zabarwienie. Jego węzły czepne zakończone są przylgami, dzięki czemu może wspinać się nawet po murkach. Pięciolistkowe liście charakteryzują się żywym i zielonym kolorem, natomiast od spodu są one szarozielone. Na pozytywne opinie ma duży wpływ jesienne zabarwienie liści, które w tym okresie stają się czerwone.

Jeśli mowa o winobluszczu trójklapowym, powinniśmy wiedzieć, że dorasta do około 10-12 m długości, a na końcach swoich wąsów czepnych wykształca przylgi. Liście gatunku są skórzaste, błyszczące i nagie, natomiast od spodu możemy zobaczyć włoski na unerwieniu liścia. W okresie jesiennym wybarwiają się one na odcienie czerwieni oraz szkarłatu. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie bluszczu pospolitego?

Dzikie wino - jak uprawiać pnącze

Winobluszcz - wymagania

Winobluszcz przez niektórych uważany za krzew, jest rośliną ozdobną oraz przeciwieństwem babki zwyczajnej, która uznawana jest za chwast. Jeśli decydujemy się na zakup sadzonek winobluszczu, warto w pierwszej kolejności zapoznać się z jego wymaganiami.

Zacznijmy więc od tego, jakie stanowisko będzie dla niego odpowiednie. Otóż najlepszym miejscem do zasadzenia dzikiego wina będzie nasłonecznione lub lekko zacienione stanowisko. Warto wiedzieć, że niektóre gatunki znoszą nawet cień, natomiast w takich miejscach gorzej się rozwijają.

Kolejnym ważnym elementem uprawy jest rodzaj gleby. Tutaj zwróćmy uwagę na to, że podłoże pod uprawę winobluszczu powinno być żyzne oraz dostatecznie wilgotne. Jednak winobluszcz to dość odporna, mało wymagająca roślina, dlatego też poradzi sobie nawet na suchych, piaszczystych glebach.

Winorośl pnąca - przebieg uprawy i pielęgnacji

Kiedy w naszym ogrodzie ma znaleźć swoje miejsce pnącze, jakim jest dzikie wino, musimy wiedzieć, jak przebiega jego uprawa. Uprawiając tę roślinę konieczne będzie zastosowanie odpowiednich podpór. Możemy zastosować tutaj podpory w formie pergoli, ale można wykorzystać płoty i murki, które ogradzają działkę. Zyskujemy element dekoracyjny, bo pozbywamy się nieatrakcyjnego widoku płotu.

W trakcie uprawy nie możemy zapominać o zabiegach pielęgnacyjnych, do których zaliczamy między innymi podlewanie winobluszczu. Pierwsze podlewanie następuje zaraz po posadzeniu rośliny. Podlewanie jest bardzo ważne w pierwszych latach uprawy, kiedy to system korzeniowy nie jest jeszcze na tyle rozwinięty. Później natomiast roślina poradzi sobie już sama. Konieczne będzie jedynie podlanie w okresie długotrwałych upałów oraz suszy.

Jeśli chodzi o nawożenie, nie jest ono niezbędne. Natomiast możemy w okresie wiosennym wspomóc rośliny porcją kompostu. Pamiętajmy jednak o tym, że zbyt częste i intensywne nawożenie wpłynie na to, że pędy rośliny nie zdrewnieją przed zimą. Ważne jest natomiast przycinanie, które powinno przeprowadzać się regularnie. Dzięki temu roślina nie będzie się zbyt mocno rozkrzewiała i bardziej się zagęści. Zabieg ten wykonuje się wczesną jesienią lub późnym latem.