Dzwonek brzoskwiniolistny

Dzwonek brzoskwiniolistny - odmiany, uprawa, pielęgnacja, porady praktyczne

Dzwonek brzoskwiniolistny i jego różne odmiany są popularne w uprawach. Decydując się na dzwonki, powinniśmy dowiedzieć się, jak wygląda uprawa bylin, jakie są jej wymagania dotyczące stanowiska i nasłonecznienia, a także, czym charakteryzuje się dzwonek brzoskwiniolistny w różnych odmianach.

Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o bylinach.

Skąd pochodzi dzwonek brzoskwiniolistny?

Dzwonek brzoskwiniolistny, tak samo jak inne gatunki dzwonków i ich odmiany, należą do rodziny dzwonkowatych - Campanulaceae. Rodzina ta obejmuje aż 84 rodzaje kwiatów, a w tym aż około 2400 gatunków. Ciekawostką jest to, że rośliny te rozpowszechnione są obecnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Nie można ich także spotkać na obszarach dużych pustyń.

Dzwonek brzoskwiniolistny to z języka łacińskiego Campanula persicifolia. Jest to bardzo interesująca roślina ozdobna o niebieskich kwiatach, będąca rośliną wieloletnią. Dzięki temu, że dzwonek ten to bylina, cieszy się większym zainteresowaniem. Dodatkowo jego liście są jadalne.

Te rośliny ozdobne o niebieskich kwiatach występują w różnych miejscach. Naturalnie rosną na terenie Europy i Syberii, a w Polsce najczęściej pojawiają się na niżu, a także na obszarze Karpat. Ich naturalnym środowiskiem są zarośla świetliste lasy, a także miejsca, w których gleby są zasobne w wapń.

Dzwonki w uprawie - charakterystyka

Bylina, którą jest dzwonek brzoskwiniolistny dorasta do około 30-90 cm wysokości. Jego naga lub delikatnie omszona łodyga jest przeważnie pojedyncza i znajduje się na niej stosunkowo mało kwiatów i liści. Częścią podziemną natomiast jest poziome, czołgające się kłącze, a owocem otwierająca się w połowie długości lub na szczycie torebka. A może zainteresuje cię także ten artykuł o bylinach polecanych do cienia?

Campanula persicifolia ma kwiaty zebrane w 1-6 kwiatowe grono. Pojedyncze rozwarte kwiaty są dość duże, niebieskie lub białe. Natomiast kolor biały pojawia się dość rzadko, chyba że jest to odmiana Alba. Niebieskie kwiaty możemy zobaczyć na dzwonkach w okresie od czerwca do sierpnia. Poznamy je po dzwonkowatej koronie, która do 1/3 swojej długości ma wcięte ząbki. Jest to bardzo charakterystyczne dla tej rośliny i stąd właśnie pochodzi jej nazwa.

Dolne liście dzwonków brzoskwiniolistnych są podłużnie lancetowate, natomiast łodygowe liście przybierają wąskolancetowaty kształt i są siedzące. W dotyku są one bardzo sztywne, a blaszka liściowa jest błyszcząca, drobno i odlegle ząbkowana. Nasada liści stopniowo zwęża się i przechodzi w ogonek liściowy. Brzoskwiniolistny dzwonek w ogrodzie doda uroku każdej przestrzeni.

Uprawa Campanula persicifolia

Aby nasza roślina ozdobna o niebieskich kwiatach w pełni rozkwitła i nie była porażona przez choroby, powinniśmy zapewnić jej odpowiednie warunki pod uprawę. Oczywiście wymagania każdej odmiany mogą się między sobą delikatnie różnić, dlatego też przy zakupie warto zapoznać się z konkretnymi warunkami, jakie musimy zapewnić roślinie. Sprawdź także ten artykuł o bylinach polecanych na skalniak.

Zacznijmy więc od tego, że bylina ta, bez różnicy czy jest w odmianie Alba lub innej, potrzebuje do prawidłowego rozwoju stanowiska nasłonecznionego, ewentualnie lekkiego ocienienia. Tylko wtedy jej kwiaty będą w stanie w pełni rozkwitnąć i osiągnąć właściwe dla gatunku i odmiany rozmiary. Dodatkowo musimy zapewnić jej gleby zasobne w składniki pokarmowe, a najlepiej gliniasto-próchnicze. W takich miejscach choroby będą rzadziej się pojawiały niż na stanowiskach podmokłych.

Dzwonek brzoskwiniolistny może być rozmnażany na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest wysiew nasion, a drugi to rozmnażanie przez podział bryły korzeniowej. To, jaki sposób wybierzemy, zależy tylko i wyłącznie od nas, lecz trzeba wiedzieć, że rośliny rozmnażane przez wysiew nasion, znacznie później przyniosą nam pożądane efekty. Dlatego też, jeśli chcemy uzyskać dorosłe rośliny w krótkim czasie, lepiej jest wykonać rozmnażanie przez podział bryły korzeniowej.

Dzwonki brzoskwiniolistne powinno się sadzić późną wiosną, ponieważ wtedy nie występuje już ryzyko pojawienia się przymrozków. W trakcie uprawy musimy pamiętać o tym, aby usuwać przekwitnięte kwiaty. Czynność ta stymuluje roślinę do wzrostu i pomaga osiągnąć zdecydowanie lepsze i bardziej obfite kwitnienie. Dodatkowo musimy pamiętać o podlewaniu, które musi być bardziej obfite w okresie letnim, szczególnie gdy roślina jest na ogrodzie, a nie w domu w doniczce. W trakcie wielkich upałów podlewanie powinno być wykonywane wczesnym ranem albo też pod wieczór, kiedy to promienie słońca nie uszkodzą już naszej rośliny. Nie możemy również zapominać o obserwacji roślin pod względem szkodników i chorób, dlatego, że wczesne wykrycie objawów jest równoznaczne z możliwością wczesnej walki z chorobami i szkodnikami. Wtedy właśnie mamy największe szanse na zwalczenie tych zagrażających naszym roślinom czynników. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie goździka sinego?

Campanula persicifolia to bardzo atrakcyjny i łatwo dostępny kwiat. Jego odmiana Alba cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem ze względu na biały kolor kwiatów, który doskonale komponuje się z niebieską barwą gatunku. Dzwonki te wykorzystywane są na rabaty, ale również sadzone bywają w doniczkach. Pamiętajmy, że odmiany osiągają zazwyczaj około 60-100 cm wysokości. Brzoskwiniolistny dzwonek w ogrodzie to wybór wart rozważenia.