Floksy

Floksy - charakterystyka, odmiany, wymagania, uprawa

Nazwa po łacinie oznacza płomień. Te intensywnie kolorowe kwiaty z daleka mogą rzeczywiście wyglądać jak języczki ognia. W większych skupiskach będą tworzyć piękny kolorowy dywan przez cały okres kwitnienia. Chociaż floksy nie rosną dziko w Polsce, to od stuleci są chętnie uprawiane w przydomowych ogródkach. Nadają się na ozdobę balkonów i aranżację tzw. wiejskiego ogródka.

Floksy – charakterystyka

Floksy, zwane też płomykami, to jedna z najbardziej popularnych roślin ozdobnych. Chociaż do tego rodzaju zalicza się tylko 80 gatunków, to są dość różnorodne. Istnieją floksy jednoroczne i wieloletnie, płożące, średnie i wysokie, nie mówiąc już o różnorodnej kolorystyce kwiatów. Dlatego trudno opisać cały rodzaj w kilku zdaniach.

Wspólną cechą charakterystyczną dla wszystkich tych roślin są pięciokrotne kwiaty, wyrastające najczęściej drobno w obfitych kwiatostanach. Na pierwszy rzut oka tę roślinę poznaje się właśnie po niezwykle barwnych kwiatach.

Liście rosną na łodydze naprzeciwlegle. Kształt mają najczęściej podłużny, ale spotyka się też floksy o liściach bardziej okrągłych.

Floksy wiechowate, wyrastające prosto i dorastające nawet do 120 cm są najchętniej wybierane do ogrodów. Zwłaszcza klasycznych ogrodów wiejskich, gdzie dobrze będą współgrać z delikatniejszymi bodziszkami, ale też wyrazistymi rudbekiami i astrami. Jednak płożące, zwane też szydlastymi (Phlox subulata) mają mniejsze wymagania glebowe i tworzą bardzo dekoracyjne kobierce. Dobrze nadadzą się do donicy i na front grządki. Można je też umieścić jako ozdobę ogródka skalnego.

Popularne odmiany ogrodowe

Klasyczny ogród wiejski „jak u babci” pięknie prezentuje się z wysokimi kwiatami. Tutaj lepiej wypadają floksy wiechowate. W nowoczesnym ogrodzie, gdzie grządki mają zdobić skalniak lub płożyć się tuż przy ścieżce, lepiej sprawdzą się odmiany płożące. Każdy rodzaj floksów jest podzielony na liczne gatunki, podgatunki i odmiany. Najbardziej popularne to:

• Floks „Candy Stripes” – jest byliną o charakterystycznych białych paskach na różowych płatkach kwiatów. Należy do odmian niskich. Nadaje się do skalniaka. Dorasta do 10 cm. Jest mrozoodporny. Preferuje glebę przepuszczalną, obojętną lub lekko kwaśną. Stanowisko zacienione. Kwitnienie zaczyna się dość wcześnie – już w kwietniu i trwa do czerwca.
• Floks kanadyjski – jest właściwie gatunkiem; dorasta do średniej wysokości (30-40 cm). Bylina posiada dwa podgatunki. Ogrodników może zainteresować zwłaszcza Phlox divaricata – o płatkach z wycięciem na szczycie. Stosowany jako okrywa do ogrodów skalnych. Ma niebieskie kwiaty i lancetowate liście. Kwitnie od kwietnia maksymalnie do czerwca. Preferuje stanowiska słoneczne i glebę przepuszczalną, umiarkowanie wilgotną. Poradzi sobie też w miejscu ocienionym. Jest dość odporny na szkodniki i – jak przystało na roślinę z kanadyjskich lasów – mrozoodporny.
• Floks wiechowaty Czarodiej – odmiana byliny o fioletowych kwiatach z różowym środkiem. Dorasta do metra wysokości, preferuje stanowiska słoneczne. Okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia. Potrzebuje wilgotnej, żyznej ziemi.
• Floks Drummonda/gwieździsty – gatunek jednoroczny, różnej wysokości (wyróżnia się odmiany wysokie, średnie i płożące). Charakterystyczne są kwiaty z postrzępionymi płatkami. Płaskie kwiaty z postrzępioną regularnie krawędzią płatków przypominają gwiazdy. Kontrastowy kolor oczek nadaje im dodatkowo oryginalnego wyglądu. Sadzi się je z w maju na stanowisku słonecznym, w glebie żyznej, średnio wilgotnej. Kwitną od czerwca do października. Istnieją liczne odmiany tego gatunku w różnych kolorach.

Różne odmiany floksów wieloletnich i jednorocznych mają bardzo różny kształt i kolor kwiatów. Jest to roślina, która posiada liczne odmiany z dwukolorowymi płatkami. Dlatego warto przyjrzeć się odmianom, nawet tym mniej znanym i wybrać coś naprawdę wyjątkowego do posadzenia w ogrodzie.

Uprawa i pielęgnacja

Uprawa floksów nie jest trudna ani wymagająca. Warto jednak przeprowadzać pewne minimalne zabiegi pielęgnacyjne. Floksy wieloletnie kupuje się zwykle w doniczkach i przesadza bezpośrednio do gruntu. Pielęgnacja obejmuje odchwaszczanie, dbanie o stałą wilgotność gleby i przycinanie. To ostatnie przeprowadzamy po pierwszym kwitnieniu i jesienią. Przycięte kwiaty zakwitają jeszcze raz w kolejnym sezonie. Dzięki temu możemy się dłużej cieszyć ich żywymi kolorami i pięknym zapachem.

Jak przycinać floksy? Po przekwitnięciu więcej niż połowy kwiatów przycinamy pod pierwszym rozgałęzieniem poniżej kwiatostanu. Na jesień floksy wiechowate przycina się przy samym gruncie. Dzięki temu zimą unikną zagrzybienia. Ponadto można ciąć floksy płożące, żeby nie wychodziły na ścieżki. To ostatnie jest nie tyle zabiegiem pielęgnacyjnym, co porządkowym.

Jednoroczne rośliny można wysiać wczesną wiosną do inspektu i po wyrośnięciu sadzonek posadzić w ogrodzie w maju. Sadzenie przeprowadzamy w odstępach 20-40 cm, żeby mogły się swobodnie rozkrzewiać. Tak naprawdę szerokość rozsady zależy od odmiany. Warto sprawdzić przed sadzeniem jakiego odstępu potrzebuje konkretna odmiana floksu.

Jednoroczne rośliny również należy przycinać po pierwszym kwitnieniu, co zapewni obfite kwiaty do końca sezonu.

Floksy wieloletnie można nawozić nawozem wieloskładnikowym. Można też użyć specjalnych nawozów do kwiatów i krzewów kwitnących. Dzięki temu kwitnienie będzie jeszcze bardziej obfite. Dobrze jest też ściółkować podłoże, żeby wilgoć nie uciekała tak szybko. Do tego używa się materiałów organicznych – kompostu, torfu lub kory.

Jeżeli chcemy rozmnażać floksy wieloletnie, to najlepiej zrobić to przez podział. W drugiej połowie lata oddzielamy wybrany kawałek kępki ziemią, żeby wytworzył samodzielne korzenie. Po jakimś czasie odcinamy go i przesadzamy. Sadzonki można też pozyskiwać z miękkiego wierzchołka pędu (tzw. sadzonki zielne).

Chociaż powinniśmy dbać o zachowanie wilgotnej gleby, podczas podlewania trzeba unikać zamoczenia liści. Floksy nie lubią zbyt dużej ilości wilgoci. Zbyt często zraszane lub zalewane deszczem mają tendencję do łapania chorób grzybowych.

Kwiaty w na balkonie i w wazonie

Oprócz ogrodu Floksy dobrze zaprezentują się na balkonach, tarasach, a także na wiosennym i letnim stole jako kwiaty cięte. W tym ostatnim przypadku floksy wiechowate zachowują długo świeży kolor i zapach. Mogą stać w wazonie nawet do 4 dni.

Na balkonach będą dobrze wyglądać w towarzystwie bratków, bodziszków czy wyżlin. Trzeba pamiętać, że wszystkie te rośliny przyciągają swoim zapachem różne owady zapylające i motyle. Balkonowy ogródek, cały w kwiatach pachnących i miododajnych jest dobrym sposobem, żeby zwiększyć obecność zapylaczy w mieście i zapewnić im oazę. To również dobry sposób, żeby stworzyć na balkonie atmosferę letniego „ogródka babci” i sielskiego, polskiego lata.

Do sadzenia w donicach najlepiej wybrać odmiany niskie i średnie. Odmiany płożące na słonecznym balkonie można też zawieszać w koszykach, co pozwoli dodatkowo wyeksponować ich walory estetyczne.

Kilka ciekawostek o floksach

Chociaż przywędrowały do nas z Ameryki Północnej, to od co najmniej dwóch stuleci cieszą się zainteresowaniem polskich ogrodników.

To nieodłączny element wiejskiego krajobrazu, majowa ozdoba wiejskich kapliczek i imieninowych bukietów.

Rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej używali ich też w celach leczniczych (oczyszczanie krwi, przemywanie oczu) i kulinarnych. Kwiaty floksa wiechowatego można wykorzystać np. do dekorowania letnich tortów, sałatek i deserów. Inne gatunki floksów nie są jadalne! Należy o tym pamiętać zanim użyjemy ich w kuchni.

Floksy wiechowate swoim zapachem przyciągają motyla o nazwie Fruczak gołąbek. Ten owad kształtem i szybkim ruchem skrzydeł podczas spijania nektaru przypomina kolibra.

Floksy to takie kwiaty, które warto przynajmniej raz zasiać i sprawdzić jak będą sobie radzić w naszym ogrodzie lub na balkonie. Warto zwłaszcza skusić się na te piękne kwiaty kiedy zaczynamy naszą przygodę z ogrodem. Pozwalają one uzyskać maksymalny efekt estetyczny przy niewielkiej pracy ze strony ogrodnika.

Floksy zwane też płomykami to piękne kwitnące kwiaty. Mogą rozwijać się w ogrodzie, ale sprawdzą się również, jako rośliny doniczkowe. Ich uprawa wymaga pewnego nakładu pracy, lecz zdecydowanie warto się nimi zająć. Najpierw jednak trzeba dowiedzieć się, jakie są odmiany, jak wygląda sadzenie i nawożenie floksów?

Floksy w ogrodzie – charakterystyka i odmiany

Floks to bylina wchodząca w skład rodziny wiesiołkowatych. Jej naturalnym środowiskiem są rozległe tereny Ameryki Północnej. Floksy nazywane też płomykami wiechowatymi charakteryzują się wzniesionymi i sztywnymi pędami. Na nich rozwijają się naprzeciwległe, pojedyncze liście. Od lipca do września na roślinie utrzymują się piękne kwiaty. Występują bardzo licznie, są barwne i układają się wiechowato. Floks to bylina, które może dorastać do 120 cm wysokości. Jednakże nie jest to regułą bowiem występuje w wielu odmianach. Zdarza się też, że są to rośliny doniczkowe.

Opisywane kwiaty dzielą się na dwie podstawowe grupy, floksy wysokie oraz niskie. Do najpopularniejszych roślin z pierwszej grupy należy floks wiechowaty. Świetnie sprawdza się na rabatach oraz jako kwiat cięty. Nie jest zbyt skomplikowany w uprawie, co jest ogromną zaletą. Warto też dodać, że występuje w kilku kolorach. Może być biały, czerwony, różowy lub niebieski. Floks wiechowaty kwitnie od lipca do października.

Niskie floksy w ogrodzie mają aż trzech popularnych przedstawicieli. Pierwszy z nich to floks niebieski częściej występujący pod nazwą kanadyjski. Kolejne dwie odmiany to płomyk douglasa oraz szydlasty. Każdy z wymienionych okazów to bylina, to jest ich cecha wspólna. Kolejną jest fakt, że te kwiaty nie stwarzają problemów w uprawie. Do tego sprawdzają się również, jako rośliny doniczkowe. Jednakże różnią się wymaganiami glebowymi i nieco innymi warunkami uprawy.

Floks wiechowaty – sadzenie, uprawa, pielęgnacja floksów

Floksy wysokie są reprezentowane prze różne odmiany, jednakże szczególną popularnością cieszy się jedna. Floks wiechowaty w naturze porasta brzegi zbiorników wodnych. Jego kwiaty przybierają kolor biały, czerwony, różowy lub niebieski. W warunkach uprawnych dorasta do około 120 cm wysokości. Sadzenie przeprowadza się jesienią poprzez wysadzenie wprost do gruntu. Ewentualnie nasiona umieszcza się w doniczce. Wtedy roślina ozdobi parapety wczesną wiosną.

Opisywane floksy wysokie dobrze rozwijają się zarówno na stanowiskach nasłonecznionych jak i półcienistych. Preferują gleby próchniczne, piaszczyste i przepuszczalne. Ważne też by były umiarkowanie wilgotne. Jeśli ziemia nie spełnia wymogów nic straconego. Przed posadzeniem można zasilić ją naturalnym kompostem. Zyska wtedy zalecane właściwości. W takich warunkach uprawa z pewnością się powiedzie.

Pielęgnacja floksów nie sprawia wielu problemów. Jednym z podstawowych zabiegów jest oczywiście podlewanie. Przeprowadza się je obficie, ale tylko wtedy, gdy długo nie było opadów deszczu. Kolejny zabieg, czyli nawożenie floksów wykonuje się dwa razy do roku. Pierwszy termin przypada na wiosnę a drugi na jesień. Najlepiej sprawdzają się nawozy organiczne. Może być to naturalny kompost lub przekompostowany obornik.

Niskie gatunki w ogrodzie – pielęgnacja i nawożenie floksów

Popularne floksy wysokie już za nami, teraz, więc czas na niskie odmiany. Najczęściej wybierane są dwa gatunki, floks niebieski (kanadyjski) oraz szydlasty. Pierwszy z nich charakteryzuje się wzniesionym pokrojem. Osiąga około 40 cm wysokości, ma drobne, niebieskie kwiaty oraz zimozielone liście. Kwitnie od kwietnia do czerwca, jest też dość odporny na choroby i szkodniki. To sprawia, że poleca się go początkującym ogrodnikom. Sadzenie tego kwiatu można wykonać poprzez podział kęp.

Szydlaste floksy w ogrodzie dorastają do 10 cm wysokości. Tworzą pokładające się kobierce, sprawdzą się, więc jako rośliny okrywowe. Opisywane floksy mają drobne kwiaty przybierające białe, fioletowe i różowe barwy. Kwitną od kwietnia do maja, nadają się na skalniaki, obwódki rabat, ale też sprawdzą się, jako rośliny doniczkowe. To tyle, jeśli chodzi o charakterystykę, przed nami uprawa i pielęgnacja floksów niskich.

Floks niebieski to bylina dobrze rosnąca w półcieniu oraz w pełnym słońcu. Najlepiej rozwija się na glebach próchnicznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. W razie potrzeby poradzi sobie na innych rodzajach ziemi. Floks niebieski nie sprawia praktycznie żadnych problemów. Pielęgnacja sprowadza się do odchwaszczania oraz obfitego podlewania w trakcie suszy. Co ciekawe nawożenie floksów nie jest konieczne.

Szydlaste floksy w ogrodzie podobnie jak poprzednie odmiany lubią i słońce i zacienienie. Najlepsze dla nich gleby są piaszczyste i przepuszczalne. Nie jest to jednak warunek konieczny, inne rodzaje podłoża również się sprawdzą. Ważne by ziemia była umiarkowanie wilgotna. Sadzenie nie sprawia żadnych trudności, podobnie jak pielęgnacja floksów. Wystarczy tylko odchwaszczać podłoże by bylina nie miała konkurencji w zdobywaniu składników odżywczych. Wtedy też nie będzie potrzebne nawożenie floksów.