Grujecznik japoński idealny do ogrodu

Grujecznik japoński, Katsura– kilka słów o gatunku

Grujecznik japoński, czyli Cercidiphyllum japonicum to liściaste drzewo o wyjątkowych właściwościach. Jest atrakcyjne przez cały sezon wegetacyjny, ciągle zmienia barwę liści i w każdym okresie ma w sobie coś wyjątkowego. Aspektem dodającym mu uroku jest zapach liści – jesienią po roztarciu pachną korzennie i słodko, przywodząc na myśl bożonarodzeniowe pierniki.

Grujecznik japoński wiosną ma różowe liście. Są one bardzo atrakcyjne, o wiele bardziej niż kwiaty, które także pojawiają się bardzo wcześnie. Pozostają na roślinie aż do maja, ale nie są szczególnie ciekawe – drobne, jasnozielone, nie ma w nich nic wyjątkowego. Z biegiem czasu liście zmieniają kolor na niebieskozielony, a jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty, co sprawia, że roślina wygląda jak płonąca pochodnia.

A to dlatego, że grujecznik ma taki charakterystyczny pokrój – szerokostożkowata korona składa się z licznych i cienkich pędów. Po kilku latach drzewko osiąga około 15 m wysokości i tak już zostaje. Zazwyczaj w Polsce uprawia się grujecznik szczepiony na pniu, ponieważ dzięki temu jest bardziej odporny na mróz i choroby. W naszych warunkach klimatycznych grujecznik bez problemu owocuje. Wytwarza jasnozielony meszek – owoc, w którym znajdują się brązowe nasionka. Możesz spróbować je zebrać i samodzielnie wyhodować drzewko, nie jest to jednak takie proste. Kwiaty i owoce wabią ptaki do ogrodu.

Grujecznik japoński Cercidiphyllum japonicum – odmiany najbardziej zasługujące na uwagę

Czasami można spotkać się z informacją, że odmianą grujecznika jest Katsura, ale nie jest to prawda. ‘Katsura’ to po prostu druga nazwa rośliny. Drzewko doczekało się stworzenia kilku odmian, które sprawdzają się w naszych warunkach klimatycznych. Jednakże większość z nich nie zdobyła szczególnej popularności. Najczęściej można spotkać grujecznik ‘Penudla’, czyli zwisający. Ma malowniczy, płaczący pokrój – jego gałązki delikatnie przeginają się aż do samej ziemi. Płaczący grujecznik ‘Pendula’ najlepiej prezentuje się w pobliżu oczek wodnych, razem z takimi roślinami jak trzęślica modra, tawułka chińska czy pełnik europejski.

‘Rorfuchs’ to kolejna odmiana, która zasługuje na uwagę. Jest to odmiana wąskokolumnowa, co oznacza, że ma jedynie 1 m szerokości. Roślina osiąga około 4 m wysokości, więc idealnie nadaje się do uprawy w małych ogródkach, czy nawet na tarasach. Co ciekawe, drzewka tej odmiany początkowo mają różowe liście, które latem przebarwiają się na bordowe i takie pozostają aż do jesieni, kiedy to stają się złociste. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o szybko rosnących drzewach do ogrodu.

Grujecznik japoński w ogrodzie

Grujecznik japoński – sadzonki

Grujecznik japoński nie jest szczególnie popularną rośliną, więc jego sadzonki nie są łatwo dostępne. Na szczęście w kilku szkółkach i sklepach ogrodniczych można je dostać, ale jak się łatwo domyślić, są nieco droższe niż inne sadzonki, jak pełnik europejski, tawułka chińska czy chociażby migdałek. Cena drzewka zazwyczaj zaczyna się od 35 zł za sztukę.

Z reguły sprzedawane są sadzonki w pojemnikach. To najlepsze rozwiązanie, ponieważ takie młode egzemplarze mogą być w sumie sadzone przez cały rok. Na dodatek łatwiej się przyjmują i nie wymagają moczenia przed sadzeniem, jak na przykład sadzonki z nagim korzeniem (w taki sposób często sprzedawane są drzewka owocowe i niektóre ozdobne, jak olsza szara).

Grujecznik japoński – uprawa i wymagania

Grujecznik japoński ma dość duże wymagania jeśli chodzi o stanowisko. W źle dobranych stanowiskach zdarzają się choroby grzybowe, roślina wolniej rośnie i gorzej się rozwija. Grujecznik wymaga świeżych, próchnicznych gleb. Powinny być żyzne, by drzewo mogło czerpać zasoby przez cały rok. Najlepiej rośnie na stanowiskach o dużym stopniu wilgotności.

Trzeba pamiętać, że grujecznik bardzo źle reaguje na suszę. Możesz oczywiście posadzić go na przesychającym miejscu, ale w zbyt silnym słońcu i na suchym podłożu będzie rósł słabo i może szybko tracić liście latem. W takim wypadku należy pamiętać o regularnym podlewaniu lub zastosowanie specjalnych dodatków do podłoża, które pochłaniają wilgoć i uniemożliwiają przesychanie ziemi. Dzięki temu utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest o wiele łatwiejsze.

Grujecznik japoński – pielęgnacja w ogrodzie

Grujecznik – podlewanie i nawożenie

Ponieważ Katsura to roślina o dużym zapotrzebowaniu na wodę, w miejscach przesychających lub w dużym nasłonecznieniu może bardzo szybko przesychać. Dlatego też należy pamiętać o regularnym i dość obfitym podlewaniu. Płaczący grujecznik warto posadzić tuż przy zbiorniku wodnym, wtedy będzie najpiękniej wyglądał, a dodatkowo nie będziesz musiał podlewać rośliny.

Grujecznik japoński o czerwonych liściach, a także wymagania, zastosowanie, opis, sadzenie i pielęgnacja
Grujecznik japoński Cercidiphyllum japonicum krok po kroku, czyli uprawa, wymagania, stanowisko, pielęgnacja, zastosowanie oraz opis i pochodzenie

Nawożenie jest konieczne w zasadzie wyłącznie na początku uprawy. Ziemię przed sadzeniem warto wzbogacić o nawóz – dobrze sprawdzi się między innymi kompost. Poprawi jakość i strukturę podłoża i uzupełni ją o składniki mineralne. Uprawa na żyznych glebach nie wymaga kolejnego nawożenia w przyszłości, ale jeśli grujecznik jest osłabiony przez choroby grzybowe lub widzisz, że brakuje mu witalności, możesz wmieszać w podłoże wokół pnia niewielką ilość mineralnego nawozu o przedłużonym uwalnianiu składników odżywczych.

Cięcie i zimowanie grujecznika

Cięcie grujecznika japońskiego z reguły nie jest konieczne. Drzewo rośnie bardzo powoli, a do tego ma unormowany pokrój. Wykazuje naturalną równowagę podczas tworzenia rozgałęzień, więc jest prawie idealnie symetryczne. Nie ma sensu zatem przycinać go regularnie. Jedynie, jeśli zauważysz, że część gałęzi jest sucha, uszkodzona czy zniekształcona, powinieneś je usunąć. Należy także wyciąć pędy porażone chorobą grzybową.

Grujecznik szczepiony na pniu dobrze znosi zimy typowe dla Polski, ale niestety z naprawdę dużymi mrozami może sobie po prostu nie poradzić. Dlatego młode egzemplarze należy osłonić jesienią, przed nadejściem mrozów. Najlepiej sprawdzą się worki lub kaptury z agrotkaniny lub agrowłókniny. Przepuszczają powietrze, więc drzewo może oddychać i nie ma ryzyka, że zapleśnieje. Jednocześnie jednak jest chronione przed zimnymi podmuchami wiatru i jest mniej podatne na uszkodzenia zimą. Możesz także przysypać korzenie rośliny dużą warstwą liści lub obłożyć okolice pnia gałązkami świerkowymi.

ikona podziel się Przekaż dalej