Grusza

Grusza - opis, odmiany, sadzenie, cięcie, choroby

Gruszka, po jabłku, jest drugim co do popularności owocem jadalnym w Polsce. Sezon na gruszki trwa od końca lata przez całą jesień. Wtedy też można raczyć się soczystymi owocami lub robić przetwory. Największym powodzeniem cieszy się miękka i soczysta klapsa. Konferencja jest dostępna na rynku dłużej, gdyż łatwiej się przechowuje. Mało znana jest smaczna odmiana Xenia. Poznaj rodzaje i gatunki gruszek i dowiedz się, czy grusze można uprawiać w przydomowym ogrodzie i jakie są jej wymagania uprawowe.

Grusza - pochodzenie, występowanie, rodzaje i gatunki

Jak wygląda grusza - charakterystyka

Grusza jest niewielkim drzewem liściastym z rodziny różowatych. Drzewo to zrzuca liście na zimę. Obecnie na świecie występuje około 70 gatunków grusz. Prawdopodobnie grusza pochodzi z umiarkowanej strefy Eurazji, skąd rozprzestrzeniłą się na caly świat. Drzewo to ma wyższe wymagania cieplne niż jabłoń i jest bardziej wrażliwa na mróz, dlatego też w Polsce uprawiana jest głównie w cieplejszych regionach. Drzewo to ma również większe wymagania glebowe i jej uprawa sprawia sadownikom większe trudności. W naturze grusza porasta bardzo różne tereny, zarówno suche, jak i wilgotne, słoneczne i cieniste. Na Kaukazie grusze tworzą gęste zarośla i lasy. Drzewo to preferuje żyzne i ciepłe tereny ale jest odporne na zanieczyszczenie środowiska.

Grusza jest niedużym drzewem lub krzewem o palowym systemie korzeniowym. Kształt liści różni się w zależności od gatunku. Wiosną grusza wydaje owadopylne, białe, 5-krotne kwiaty zebrane w baldachogrona. Największą wartością gruszy są smaczne, mięsiste i soczyste owoce. Jedną z cech gruszy, są owoce zawierające komórki kamienne, czyli twardą tkankę wzmacniającą. Podobnie jak jabłonie, grusze mają długi okres owocowania, który trwa od lipca do października. Jednak sezon na gruszki na rynku rozpoczyna się późnym latem i trwa do późnej jesieni. Dłużej dostępne są twarde gruszki konferencje.

Grusza pospolita - pochodzenie, charakterystyka i uprawa w Polsce

W Polsce występują 2 gatunki gruszy: grusza pospolita i grusza polna. Gatunkiem uprawianym i dziczejącym, który ma znacznie gospodarcze, jest grusza pospolita. Drzewo to rośnie również w stanie dzikim. Prawdopodobnie pochodzi ona z Zakaukazia, gdzie została udomowiona w zamierzchłej przeszłości. Przypuszcza się, że do Europy została sprowadzona z Persji. Grusza dosyć często się krzyżuje, dlatego też nie można obecnie prześledzić rozwoju tego gatunku. Owoce gruszy znano już w starożytnej Grecji i Rzymie.

Drzewo o koronie piramidalnej dorasta do wysokości około 20 metrów i żyje około 300 lat. Liść gruszy pospolitej jest błyszczący i nieco skórzasty. Wiosną pojawiają się białe kwiaty zebrane w baldachy. Dzika grusza, tzw. ulęgałka ma owoce twarde, cierpkie. Zawierają one dużo komórek kamiennych. Nadają się do jedzenia ale po uleżeniu. Natomiast owoce odmian hodowlanych mają miękki, soczysty miąższ i słodki smak.

Grusza polna, tzw. ulęgałka, dorasta do 20 metrów wysokości i żyje około 150 lat. Drzewo to jest wykorzystywane także w ogrodach, jako ozdoba. Szczególnie dobrze pasuje do dużych ogrodów i parków, gdzie tworzy niepowtarzalny klimat starych drzew. Nadaje się także na wysoki i formowany żywopłot. Posiada gęste ciernie, dlatego też sprawdzi się na żywopłot obronny.

Najważniejsze rodzaje gruszy

Rodzaje gruszek uprawiane w Polsce:

• konferencja,
• lukasówka,
• faworytka, klapsa,
• xenia.

Faworytka, znana jako klapsa, jest najbardziej popularną gruszką, uważaną za najsmaczniejszą. Jej owoce są miękkie i soczyste. Jest to odmiana letnia, która dojrzewa w sierpniu. Drzewo to świetnie nadaje się do uprawy zarówno w sadach, jak i przydomowych ogrodach. Jest całkowicie mrozoodporna, szczególnie starsze okazy. Owoce jada się na surowo, lub robi z nich przetwory lub susz. Klapsa jest starą odmianą, wyhodowaną w XIX wieku w Stanach Zjednoczonych.

Gruszka lukasówka została wyhodowana we Francji. Jest to drzewo o dużych wymaganiach uprawowych, które nie zawsze można spełnić w przydomowym ogrodzie. Owoce tej odmiany są duże i owalne. Nadają się zarówno do jedzenia na surowo, jak również na przetwory i susz. Lukasówka dojrzewa późno, od końca września do października.

Równie starą odmianą jest grusza konferencja, której charakterystyczną cechą są wydłużone, twarde owoce o ciemnej skórce. Została ona wyhodowana w XIX wieku z różnych gatunków grusz zachodnich. Odmiana ta bardzo dobrze nadaje się do uprawy w przydomowych ogrodach.

Odmiana Xenia została wyhodowana w Mołdawii w drugiej połowie XX wieku. Jej owoce są smaczne i bardzo słodkie. Miąższ jest kremowy, chrupki i soczysty. Owoce dojrzewają w połowie września. Odmiana ta jest jeszcze mało znana w Polsce, jednak coraz częściej zdobywa swoich entuzjastów.

Owoce gruszy - zastosowanie

Gruszki mają delikatny, miękki i soczysty miąższ i słodki smak, dlatego też uważane są za owoce deserowe, zjadane w postaci świeżej. Miąższ gruszek jest miękki i delikatny, dlatego też owoce te są mniej trwałe i nie mogą być długo przechowywane. Bardzo ważne jest, aby nie uszkodzić ich w czasie zbioru, gdyż drobne uszkodzenia skórki mogą spowodować gnicie owoców.

Prócz spożycia na surowo, gruszki dodaje się do deserów lub sałatek owocowych. W kuchni polskiej gruszki mają niewielkie zastosowanie. Do przetworów wykorzystuje się je jako dodatek do konfitur, dżemów czy kompotów wieloowocowych. Robi się z nich także nalewki, mus gruszkowy lub chutney. na zimę. Klasycznym dodatkiem kuchni polskiej, już nieco zapomnianym, są gruszki suszone i gruszki w occie. Gruszki suszone są ważnym dodatkiem do świątecznego kompotu z suszonych owoców, który jeszcze w XX wieku stanowił ważne danie bożonarodzeniowe.

W kuchni polskiej gruszki rzadko dodaje się do ciast, gdyż ich miąższ nadmiernie się rozpada. Jako dodatek do ciast pieczonych nadają się twarde gruszki konferencje, które można zastosować do ciast kruchych, piaskowych, biszkoptowych czy drożdżowych. Gruszki do ciasta warto wymieszać z cynamonem i imbirem, co nadaje im wyrazisty smak. Natomiast miękkie gatunki jak klapsa, świetnie nadają się deserów, tortów lub ciast bez pieczenia, szczególnie utwardzanych galaretką. Smak gruszki idealnie pasuje do czekolady, dlatego też powstają przepisy na torty czekoladowe z gruszką lub desery z gruszką polaną czekoladą.

Z gruszek robi się także napoje alkoholowe, na przykład napój perry o niewielkiej zawartości alkoholu. Uprawia się także cydrowe odmiany gruszek.Przemysł przetwórczy w Polsce wykorzystuje gruszki w małym stopniu. Co ciekawe, liść gruszki zawiera cenne antyoksydanty i kiedyś był wykorzystywany jako herbata.

Uprawa gruszy

Jakie wymagania ma uprawa gruszy w rolnictwie i w ogródkach przydomowych

Grusza jest cennym drzewem sadowniczym. W ogrodach przydomowych grusza cieszy się mniejszym powodzeniem, gdyż drzewo jest wysokie. W ostatnich czasach wyhodowano jednak mniejsze sadzonki grusz szczepione na pniu. Dzięki czemu można je posadzić nawet w małym ogrodzie.

Uprawa gruszy w Polsce napotyka na problemy, gdyż poza regionem Sandomierza, gleba nie jest wystarczająco zasobna w próchnicę, dlatego też hodowla gruszy wymaga nawożenia. Sad gruszowy, zlokalizowany na słabych glebach, wymaga intensywnego nawożenia oraz dokarmiania dolistnego. Grusza ma też duże wymagania odnośnie temperatury, dlatego też w Polsce uprawia się ją głównie w cieplejszych regionach.

Grusza - charakterystyka rośliny:

• duże wymagania cieplne,
• w czasie kwitnienia wrażliwa na wiosenne przymrozki,
• wymaga wilgotnego podłoża i regularnego podlewania,
• podatna na choroby wirusowe, bakteryjne i grzybicze.

Wymagania uprawowe:

• gleba gliniasta lub piaszczysto-gliniasta,
• ziemia przepuszczalna, żyzna i zasobna w składniki mineralne,
• miejsce ciepłe i osłonięte od wiatru,

Zabiegi pielęgnacyjne, jakie należy wykonać w sadzie gruszowym:

• nawożenie,
• ochrona przeciw szkodnikom,
• cięcie,
• przerzedzanie kwiatów i zawiązków,
• odchwaszczanie ziemi wokół drzew.

Grusza jest popularnym, liściastym drzewem owocowym, które zrzuca liście na zimę. Jednak jej uprawa jest trudniejsza, gdyż drzewo to ma duże wymagania co do zasobności gleby, temperatury i wody.

Grusza to obok jabłoni najpopularniejsze drzewo owocowe uprawiane w sadach i ogródkach. Mimo tego, że jest wrażliwa na mróz i choroby, zyskała uznanie w oczach hodowców. Jej owoce są soczyste, smaczne i bogate w składniki odżywcze. Każdy, kto chce posadzić to drzewo w swoim ogrodzie powinien dowiedzieć się, jakie są najlepsze gatunki gruszek w Polsce.

Grusza – podstawowy opis

Grusza jest niewielkim drzewem z rodziny różowatych. Czasem też występuje w formie krzewu. Jej środowiskiem naturalnym są tereny Europy, Azji oraz Afryki. Różne gatunki tej rośliny są bardzo chętnie uprawiane w sadach i ogrodach. Jest ich tak wiele, że ciężko ustalić jakąś konkretną liczbę.

W zależności od odmiany grusze mogą mieć jajowate, eliptyczne lub podłużne liście. Owoce są zazwyczaj wydłużone i soczyste.

Wybór konkretnej odmiany gruszy nie jest łatwy z uwagi na mnogość gatunków. Można jednak znacznie ułatwić podjęcie decyzji. Najlepiej kierować się odpornością na mróz, choroby oraz terminem owocowania. Trzeba, bowiem wiedzieć, że grusze, podobnie jak jabłonie dzielą się na trzy podstawowe grupy. Są to wczesne odmiany owocujące latem, okazy jesienne i zimowe.

Drzewa z pierwszej grupy dają owoce typowo deserowe, od razu gotowe do spożycia. Plony grusz jesiennych nadają się do robienia przetworów. Owoce gatunków zimowych są przeznaczone do przechowywania.

Grusza – wczesne odmiany

Wczesne gatunki gruszek w Polsce najliczniej reprezentuje lipcówka kolorowa oraz faworytka. Dokładniejszy opis zaczniemy od pierwszego z podanych drzew.

Lipcówka kolorowa dorasta do 6 metrów wysokości. Jest to roślina o wydłużonych owocach pojawiających się bardzo wcześnie. Dojrzewają już w drugiej połowie lipca. Ta grusza jest bardzo odporna na choroby. Niestety z odpornością na mróz jest już gorzej.

Wczesne odmiany reprezentuje również grusza faworytka. Jest to drzewo o soczystych owocach pojawiających się w połowie sierpnia. Plony nadają się do natychmiastowego spożycia, zaraz po zerwaniu są najlepsze. Faworytka odznacza się mocnym wzrostem, co dla niektórych hodowców jest wadą. Wykazuje też średnią odporność na mróz oraz choroby. Kwiat gruszy faworytki jest biały i ładnie dekoruje drzewo w okresie kwitnienia.

Jesienne i zimowe rodzaje gruszy

Jesienne rodzaje gruszy cieszą się największą popularnością. W ich mięsistych i soczystych owocach kryją się liczne składniki odżywcze. Nadają się zarówno do surowego zjedzenia jak i na przetwory. I w tej grupie dwa gatunki są najczęściej wybierane. Pierwszy z nich to grusza konferencja.

Konferencja dorasta maksymalnie do 6 metrów wysokości. Kwiat gruszy jest biały a liście zielone, co stanowi piękną dekorację sadu lub ogrodu. Konferencja to drzewo o wydłużonych owocach dojrzewających w drugiej połowie września. Co ciekawe zbiory można przechowywać przez około półtora miesiąca.

Grusza konferencja nie ma tendencji do silnego rozrastania się. Jest stosunkowo odporna na mróz oraz choroby.

Kolejne rodzaje gruszy o soczystych owocach noszą nazwę Bonkreta Williamsa. Te drzewa owocują końcem sierpnia i początkiem września. Pojedynczy owoc ma nieregularny kształt i szybko przejrzewa. Ponadto jest smaczny i doskonale nadaje się na przetwory.

Grusza Bonkreta Williamsa może być podatna na parcha. Za to z całą pewnością jest bardzo wrażliwa na mróz. Z tego względu jej uprawa może sprawiać spore trudności.

Zimowe gatunki gruszek w Polsce to również liczna grupa. Szczególnie dwa drzewa są warte polecenia. Pierwsze z nich to komisówka. Jest to odmiana o bardzo smacznych, nieco kwaśnych, soczystych owocach. Dojrzewają w okolicach października i listopada. Są dobrze przystosowane do przechowywania i robienia przetworów.

Grusza komisówka wykazuje dużą odporność na mróz. Dobrze radzi sobie z chorobami z wyjątkiem zarazy ogniowej. Warto, więc posadzić to drzewo w ogrodzie.

Lukasówka podobnie jak konferencja cieszy się sporą popularnością. Kwiat gruszy pojawia się na przełomie kwietnia i maja.  Owoce są duże i smaczne, cechuje je słodko-winny aromat. Dojrzewają końcem września i początkiem października i są bardzo trwałe. Jeżeli zostaną umieszczone w chłodni, mogą przetrwać nawet pół roku.

Grusza lukasówka to odmiana, która lubi rosnąć dość silnie i wdawać obfite plon. To drzewo nie poddaje się zarazie ogniowej, lecz jest podatne na parcha.  Niezbyt dobrze znosi mrozy.

Różne gatunki gruszek w Polsce – uprawa i pielęgnacja

Wczesne odmiany o wydłużonych owocach oraz późne gatunki gruszy mają bardzo podobne wymagania. Ich opis warto rozpocząć od preferowanej gleby. Uprawa tego drzewa przyniesie najlepsze rezultaty na ziemiach żyznych, ciepłych i przepuszczalnych. Zalecane pH powinno utrzymywać się w przedziale od 5,9 do 6,5. Optymalne stanowisko winno być nasłonecznione i osłonięte przed wiatrem.

Różne rodzaje gruszy wymagają nawożenia by z sadzonki wyrosło drzewo o soczystych owocach. W związku z tym pierwsze nawożenie przeprowadza się wczesną wiosną. Używana mieszanka powinna być bogata w azot, fosfor i potas, To tych składników roślina najbardziej potrzebuje. Kolejne zasilenie wykonuje się dopiero w połowie czerwca.

Starsze grusze nie potrzebują już dużych ilości azotu. Zatem nawóz można zamienić na obornik lub kompost.

Opisane powyżej gatunki gruszy potrzebują regularnego przycinania. Tylko wtedy uprawa przyniesie obfite plony. Cięcie sprowadza się do usuwania zbyt słabych gałęzi.  Pozostawia się po nich jedynie krótkopędy. Odcina się również jednoroczne przyrosty oraz gałęzie starsze niż czteroletnie. Jest to spowodowane tym, że grusza najlepiej owocuje na pędach dwu i trzyletnich.

By kwiat gruszy, liście i owoce były zdrowe potrzebne są kolejne zabiegi. Należ do nich zabezpieczenie drzewa przed chorobami. Grusze są najczęściej atakowane przez parcha, rdzę oraz zarazę ogniową.

Do zapobiegnięcia rozwinięcia się rdzy konieczne są opryski. Stosuje się je, gdy pojawią się różowe pąki. Parcha zwalcza się preparatami rozpylanymi jeszcze przed rozpoczęciem kwitnienia i zaraz po nim. Tymczasem wiosenne opryski uchronią drzewa owocowe przed zarazą ogniową.

Grusze to ciekawe rośliny o wydłużonych owocach, które cieszą się dużą popularnością. Przede wszystkim dają obfite i zdrowe plony, ale mają też inne zalet. Wytwarzają piękne kwiaty i liście, dzięki czemu stają się pięknymi drzewkami ozdobnymi. Powyższy opis zawiera najważniejsze informacje odnośnie gatunków, uprawy i pielęgnacji.

Grusza kojarzona jest z pierwszymi oznakami jesieni. Przepyszne owoce pozwalają na osłodzenie smutku po odchodzącym lecie. Do czynienia mamy z licznymi gatunkami gruszy, wśród których spotykane są jesienne, jak i również zimowe odmiany. Wszystkie są jednakowo smaczne i pełne witamin i wyjątkowych składników odżywczych.

Grusza jako jedno z popularniejszych drzew owocowych

Drzewa owocowe gruszy

Grusza (Pyrus communis) jest drzewem zaliczającym się do rodziny różowatych. Wśród nich wymienia się do 60 gatunków drzew owocowych. Grucha była znana jeszcze na ok. X wieków przed naszą erą. Za naturalny obszar jej występowania wymienia się całą umiarkowaną strefę klimatyczną obejmującą Europę Wschodnią i Środkową. Jako dość ciepłolubne drzewa owocowe, nie są już spotykane w krajach skandynawskich.

Drzewo gruszy osiąga średnią wysokość do 20 metrów. Jednocześnie są to długowieczne drzewa liściaste, które na pewno przeżyją kilka pokoleń. Najstarszy wiek drzewa wynosi 150 lat. Grusza wyróżnia się koroną, która przy młodych drzewach rozwija się raczej jednostronnie. Dopiero po osiągnięciu dojrzałego wieku zajmuje regularną przestrzeń nad smukłym i chropowatym pniem. Liść gruszy jest koloru ciemnozielonego, w kształcie jaja ze spiczastą końcówką. Gdy pojawia się liść gruszy, jednocześnie w tym momencie drzewo zaczyna kwitnąć. Białe kwiaty osiągają średnicę aż do 3 cm. Okres kwitnienia przypada na kwiecień lub maj, w zależności od odmiany.

Gatunki gruszek

Gatunki gruszek sięgają blisko 60 różnych odmian. Wszystkie z nich wyróżniają się między innymi kształtem i kolorem owoców, okresem zbiorów, czy też odpornością na różne choroby gruszy. Do najpopularniejszych odmian, które są hodowane w Polsce, zalicza się grusza Konferencja, grusza Faworytka, a także grusza Lukasówka.

Poniżej przedstawiamy niektóre rodzaje gruszy:

• Grusza Konferencja – są to gatunki gruszek, których drzewo osiąga wysokość od 4 do 6 metrów. Drzewa owocowe kwitną na przełomie kwietnia i maja. Te rodzaje gruszy przywędrowały do nas z Wielkiej Brytanii. Owoce wyróżniają się skórką o zabarwieniu zielonkawym, wpadającym w brązowe odcienie. Drzewo gruszy wydaje obfite zbiory, a ich owoce osiągają długość nawet do 10 cm. Gruszki są wyjątkowo słodkie i soczyste o miękkim i żółtawym miąższu.
• Grusza Faworytka – inaczej Grusza Klapsa. Są to drzewa liściaste o maksymalnej wysokości do 6 metrów, które przywędrowały do nas ze Stanów Zjednoczonych. Obecnie Grusza Klapsa jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem gruszy na całym świecie.  Są to letnie rodzaje gruszy, których zbiory przypadają już na sierpień. Rodzaje gruszek wyróżniają się owocami o zielonej skórce z dodatkiem brązowych plamek i czerwonawych rumieńców. Miąższ w kolorze białożółtym, wyróżnia się delikatnym, wręcz masłowym miąższem. Owoce są wyjątkowo wytrzymałe, ponieważ można je przechowywać przez okres ok. 2-3 miesięcy.
• Grusza Lukasówka – są to gatunki gruszek, które przywędrowały do nas z Francji. Te rodzaje gruszy zostały odkryte w 1874 roku. W Polsce uprawiana jest jako jesienna odmiana gruszy, wyróżniająca się wyjątkowo obfitymi zbiorami. Niestety drzewo dotykają choroby gruszy, w tym między innymi parch gruszy. Zatem jest to odmiana dość wrażliwa, która wymaga większego poświęcenia w swojej uprawie. W zamian jednak drzewa owocowe są w stanie odwdzięczyć się pokaźnymi owocami, które sięgają sporych rozmiarów nawet do 10 cm długości. Półmasłowy i delikatny miąższ wyróżnia się lekko winnym posmakiem.
• Grusza azjatycka – są to gatunki gruszek, które pospolicie nazywa się gruszą japońską. Ich wyróżnikiem jest nieregularny wzrost owoców, przez co możemy dłużej cieszyć się świeżymi zbiorami. Te specyficzne rodzaje gruszek, bardziej przypominają jabłka. Grusza azjatycka występuje w takich odmianach, jak Hosui, Chojuro czy też Shinseiki.
• Grusza pospolita – inaczej dzika grusza. Są to gatunki gruszek, które nie zostały udomowione, zatem dalej rosną w swoich naturalnych warunkach. Grusza pospolita posiada trzy rodzaje gruszek, do których zalicza się grusza pospolita, polna, a także kaukaska. Najczęściej spotykaną odmianą w Polsce, jest właśnie grusza polna. Dzika grusza owocuje dość obficie, jednak jej owoce są bardzo drobne o kulistym kształcie. Mimo tego owoce nadają się do spożycia, a nawet na przetwory i soki. Dość wrażliwa na choroby.
• Grusza wierzbolistna Pendula – są to drzewa liściaste, które posiadają przewisający pokrój. Wysokość drzewa wynosi od 3 do 5 metrów. Natomiast te rodzaje gruszy owocują już w sierpniu. Grusza wielkolistna przywędrowała do nas ze Wschodniej Europy,a dokładniej z obszarów Kakuazu i Zakaukazia.
• Grusza komisówka – rodzaje gruszek, które przywędrowały do Polski z Francji. Określane są jako zimowe odmiany, które wydają wyjątkowo smaczne, deserowe owoce. Grucha wydaje owoce o ciężarze nawet do 450 gramów. Pokryte są one zielonożółtą skórką, wyraźnie zabarwione pomarańczowym rumieńcem. Grusza komisówka pozwala na pierwsze zbiory w październiku, które przeciągają się niemalże do końca listopada. Jest stosunkowo odporna na choroby.
• Grusza Bonkreta Williamsa – jesienna odmiana gruszy, której zbiory są możliwe już we wrześniu. Grusza Bonkreta Williamsa przywędrowała do nas z Wielkiej Brytanii. Owoce dość spore, wyróżniają się słonecznożółtą skórką z drobnymi plamkami. Soczysty miąższ o masłowej gęstości charakteryzuje się wyjątkowo delikatnym smakiem. Bonkreta Williamsa jest dość odporna na choroby i nadaje się na przetwory.

Drzewa owocowe gruszki – uprawa

Grusza – wymagania uprawowe

Grusza jest drzewem, które nie wymaga większego nakładu pracy z naszej strony. Jednak trzeba jej stworzyć odpowiednie warunki do spokojnego rozwoju. Przede wszystkim jest ona dość wrażliwa na warunki pogodowe. Dlatego zdecydowanie lepiej czuje się w osłoniętych stanowiskach. Niektóre odmiany należy odpowiednio zabezpieczyć na okres zimowy, ponieważ wymarzają przy spadku temperatury do -20 stopni Celsjusza. Zimowa i jesienna odmiana gruszy może być nieco bardziej odporna na takie warunki atmosferyczne.

Najpopularniejsze rodzaje gruszy będą doskonale czuć się w cieplejszych glebach. Jednocześnie drzewa źle znoszą wysoki poziom wody gruntowej. Okres zbiorów w zależności od odmiany zaczyna się już w sierpniu, a kończy się w listopadzie. Niektóre rodzaje gruszek są wyjątkowo odporne na długie przechowywanie, a nawet na transport. Inne natomiast wymagają jak najszybszego spożycia, ze względu na szybkie psucie.

Drzewo gruszy – pielęgnacja

Warto sadzić niektóre rodzaje gruszek obok siebie, ponieważ gwarantuje to efektywniejsze zapylanie kwiatów, a także znacznie większe zbiory. Przykładem takim może być odmiana Szarenzy oraz Dobrej Ludwiki, z których pyłki przenoszone na inne odmiany, doprowadza do wytworzenia większej ilości owoców.

Teoretycznie grusza w naszym klimacie jest w stanie poradzić sobie samodzielnie. Jednak w czasie suszy, należy zadbać również o odpowiednie nawodnienie. Nowe sadzonki umieszczamy w gruncie w okresie wiosennym lub zimowym. Jednak nie powinno to być później niż 20 października. Po tym czasie zwiększone jest ryzyko wystąpienia przymrozków, które są szkodliwe dla młodych drzewek.

Przycinanie gruszy

Przycinanie gruszy jest obowiązkowym elementem każdej uprawy. Wszystkie rodzaje gruszek muszą być odpowiednio formowane. Przycinanie gruszy pozwoli na obniżenie wysokości drzewka, zwiększenie rozłożystości korony lub wypuszczeniu pędów ku górze. W celu formowania stosuje się także naginanie konkretnych pędów.

Na pewno powinniśmy wycinać pędy, które są obumarłe lub chore. Choroby gruszy dzięki temu unikną rozprzestrzeniania. Istnieje możliwość kształtowania koron w formę palmet. Jednak takie formowanie dotyczy już zaawansowanych sadów, w których do czynienia mamy ze szpalerem drzew. Natomiast w przydomowym ogródku, możemy ograniczyć przycinanie do formowania korony oraz usuwania zbędnych pędów.

Choroby gruszy

Gruszki niestety nie są odporne na choroby. Wśród nich wymienimy odmiany bardziej wrażliwe na choroby gruszy, jak i również odporniejsze gatunki. Jeżeli liść gruszy zaczyna zmieniać swój wygląd, to prawdopodobnie drzewo zaatakowała rdza gruszy. Grusza może być zaatakowana przez tę chorobę, z powodu bliskiego sąsiedztwa z jałowcem sabińskim. Rdza gruszy niespotykana jest na drzewach w sadach. Gruszki nie mają możliwości rozwoju, przez co owoce opadają. Objawy choroby, jaką jest rdza gruszy, pojawiają się przede wszystkim na liściach. Rdza gruszy objawia się żółtawymi naroślami na liściach. Następnie grzyb przenosi się na pędy. Choroby gruszy tego typu możemy pozbyć się poprzez usunięcie jałowca, a następnie spryskanie drzewa specjalnym preparatem. Rdza gruszy wymaga szybkiej interwencji.

Inną chorobą grzybową jest parch gruszy, którą wywołuje Venturia pyrina. Parch gruszy również objawia się występowaniem zmian na liściach. Brunatne plamy powodują, że liście tracą ze swojej struktury wodę. Małe owoce zazwyczaj odpadają. Natomiast na dojrzałych pojawiają się mocne pęknięcia. Parch gruszy można zwalczyć przy pomocy fungicydów. Jednak zaleca się również odpowiednią profilaktykę. Do takich profilaktycznych czynności zaleca się przycinanie gałęzi, przyczyniających się do lepszego dostępu światła do wszystkich liści.