Hiacynt w ogrodzie i w domu - sadzenie, uprawa, pielęgnacja, porady

Hiacynty to ciekawe i popularne wiosenne kwiaty. Można z powodzeniem uprawiać je w ogrodzie i cieszyć się ich widokiem w okresie kwitnienia. Nadają się też do domowej hodowli w pojemnikach na balkonach i tarasach. Nic nie stoi na przeszkodzie by były pędzone w doniczkach. Warto, więc dowiedzieć się jak uprawiać hiacynt w domu oraz na rabacie w ogrodzie. W poniższym artykule zajmujemy się tym tematem. Wymieniamy też najlepsze odmiany tej rośliny cebulowej.

Hiacynt ogrodowy i domowy – charakterystyka, odmiany

Hiacynt to rodzaj roślin cebulowych zaliczanych do rodziny szparagowatych. Typowym gatunkiem jest hiacynt wschodni. Pochodzi z Azji Mniejszej, naturalnie występuje na obszarach Turcji i Palestyny. Opisywana roślina dorasta maksymalnie do 30 cm wysokości. Wytwarza charakterystyczne równowąskie, niewielkie liście oraz dzwonkowate kwiaty zebrane w efektowne kawiatostany. Pojawiają się one w kwietniu i maju, przybierają rozmaite kolory w zależności od odmiany. Najczęściej są białe, żółte, pomarańczowe, fioletowe lub niebieskie. Hiacynty są uprawiane w ogrodach i doniczkach z uwagi na walory dekoracyjne.

Wschodni hiacynt ogrodowy czy też doniczkowy występuje w kilku ciekawych odmianach. Takich jak chociażby niebieskie „Delft Blue” i „Sky Jacket”. Bardzo ładnie prezentują się białe kwiaty „Carnegie” i „White Pearl”. Niezrównane akcenty dekoracyjne i w ogrodzie i w domu zapewniają fioletowe hiacynty „Lili Purple” oraz „Purple Star”. Warto też zwrócić uwagę na żółte „City of Haarlem” i „Gipsy Princess”. Ciekawą rośliną jest też hiacynt wodny, jak już sugeruje jego nazwa ozdabia zbiorniki wodne. Pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej. Ma sztywne, grube i lśniące liście oraz kwiatostany, w których skład wchodzi od 5 do 12 kwiatów. Mają liliowy kolor z jednym płatkiem fioletowo- niebieskim. W naszym klimacie hiacynt wodny jest rośliną jednoroczną.

Hiacynt w ogrodzie – uprawa i pielęgnacja

Hiacynty w ogrodzie uprawia się na stanowiskach słonecznych lub półcienistych i osłoniętych przed wiatrem. Rośliny najlepiej rozwijają się w glebie żyznej, przepuszczalnej i piaszczystej. Powinna mieć obojętny odczyn. Nie jest to jednak warunek konieczny. Hiacynty mają niskie wymagania glebowe, nie lubią w zasadzie tylko podłoży kwaśnych i bardzo wilgotnych. Jeszcze zanim umieści się cebule hiacyntów w ziemi, podłoże trzeba odpowiednio przygotować. W grę wchodzi odchwaszczanie i spulchnianie poprzez głębokie przekopanie (przynajmniej 25 cm). Ziemię warto też wzbogacić kompostem.

Jak i kiedy sadzić hiacynty na rabatach? Tę czynność wykonuje się w okresie od września do października. Niektóre odmiany można umieszczać w ziemi już końcem sierpnia. Rośliny sadzi się w większych skupiskach, dzięki temu będą pięknie wyglądać, gdy już się rozwiną. Cebule, w zależności od wielkości, umieszcza się w dołkach o głębokości 10-20 cm. Przyjmuje się, że głębokość powinna równać się trzykrotnej wysokości cebulek. Wierzchołki wzrostu muszą być skierowane ku górze. Po przysypaniu ziemią cebulki należy podlać. Dość obficie, trzeba jednak unikać tworzenia się kałuż.

W pielęgnacji hiacyntów ogrodowych ważną rolę odgrywa nawożenie. Zaraz po rozpoczęciu wzrostu roślin podaje się im nawozy azotowe. Najlepiej sprawdza się saletra amonowa. W późniejszym okresie rozwoju stosowane są mieszanki wieloskładnikowe. Nie należy przy tym zapominać o tym, że konieczne jest regularne podlewanie hiacyntów. Ma ono szczególne znaczenie w czasie suszy. Co ważne nie można doprowadzać do tego by hiacynty stały w wodzie. To przyczyni do gnicia roślin. Pielęgnacja to jeszcze jedna ważna kwestia. Trzeba wiedzieć jak dbać o hiacynt po przekwitnięciu.

Opisywane kwiaty kwitną przeważnie od kwietnia do maja. Każdy hiacynt po przekwitnięciu należy pozbawić kwiatostanów by nie zawiązały się nasiona. Liście pozostawia się do samodzielnego uschnięcia. Mniej więcej pod koniec czerwca rośliny naturalnie zaschną, co oznacza, że należy je wykopać. Cebule przenosi się do chłodnego miejsca i przechowuje w nim aż do września. Wtedy można posadzić je znowu w innym miejscu. To zapobiega rozwojowi chorób. Co prawda sadzi się kwiaty w tym samym miejscu, lecz nie należy tego robić dłużej niż 3-4 lata. To tyle, jeśli chodzi o okazy rabatowe, czas, więc na hiacynt w domu.

Hiacynt w domu – uprawa całorocznej dekoracji

Pędzony hiacynt doniczkowy można znaleźć w sprzedaży od listopada do końca marca. Innym rozwiązaniem jest samodzielne pędzenie. W tym celu cebule hiacyntów sadzi się we wrześniu do doniczek wypełnionych piaszczystym podłożem. Następnie przykrywa się je centymetrową warstwą piasku. Doniczkę przenosi się w chłodne miejsce(temperatura nie wyższa niż 20°C) i pozostawia na 6-8 tygodni. Po tym przenosi się sadzonki do cieplejszego i jasnego pomieszczenia gdzie zakwitną po 3-4 tygodniach. Po naturalnych zeschnięciu hiacynt doniczkowy przechowuje się tak samo jak odmiany ogrodowe.

Kiedy sadzić hiacynty domowe? Tę czynność wykonuje się w drugiej połowie września i w październiku. Można oczywiście pominąć ten etap kupując już kwitnące rośliny. Niezależnie od wybranej opcji hiacynt w doniczce ustawia się w jasnym lub lekko zacienionym miejscu. Nie może być przy tym wystawiony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Optymalny przedział temperatur to 16-20°C. Jednym z zabiegów pielęgnacyjnych jest utrzymanie tej temperatury. Tylko wtedy kwiaty będą rozwijały się prawidłowo. Zbyt wysoka temperatura doprowadzi do przedwczesnego przekwitnięcia roślin.

Hiacynt w doniczce najlepiej rozwija się w ziemi żyznej, przepuszczalnej o odczynie zbliżonym do obojętnego. Co ciekawe roślina nie potrzebuje dodatkowego nawożenia. Ważne jest natomiast podlewanie hiacyntów. Wykonuje się je regularnie, ale niezbyt obficie. Bryła korzeniowa kwiatu ma być stale umiarkowanie wilgotna. Nie może jednak rozwijać się w stojącej wodzie. Hiacynt nie jest, więc okazem sprawiającym większe problemy podczas uprawy. Do tego oferuje znakomite walory dekoracyjne. Zatem zdecydowanie warto sprowadzić go do domu lub ogrodu.