Juniperus Sabina – opis krzewów ozdobnych

Jałowiec sabiński jest niskim krzewem płożącym, rozrastającym się z czasem w wielkie kępy, które mogą sięgać do 20 m średnicy. Liście jałowca w postaci igieł występują jedynie na wierzchołkach pędów głównych. Miotlaste gałęzie dorastają do 1-1,5 m wysokości. Łuskowate igły i cienkie pędy zawierają lotny olejek eteryczny – sabinol. Po roztarciu igieł olejek uwalnia się, roztaczając nieprzyjemny zapach. Dolna część pędów może się ukorzeniać, co powoduje rozrastanie się rośliny. Czarne szyszkojagody wyrastają na haczykowatej szypułce, stanowiąc ozdobę krzewu. Jałowiec sabiński dobrze znosi trudne warunki klimatyczne. Lubi gleby wapienne, nadaje się do obsadzenia stanowisk suchych i jałowych. Roślina jest bardzo silnie trująca, jej spożycie może doprowadzić do śmierci. Polski jałowiec wykorzystywany był w medycynie ludowej do sporządzania rozgrzewających maści. A może zainteresuje cię także uprawa jałowca płożącego?

Krzewy ozdobne – odmiany jałowca sabińskiego

Jałowiec sabiński ‘Tamariscifolia’

Jałowiec tamaryszkowy, tamariscifolia, należy do odmiany karłowej. Poziomo rosnące gałęzie gęsto pokrywają niebieskozielone lub szarozielone liście jałowca, w postaci niekłujących łusek. Krzew wypiętrza się do 1 m wysokości. Roślina należy do niezwykle odpornych na niskie temperatury, znosząc nawet -30 stopni Celsjusza. W ogrodzie sprawdzi się na stanowisku lekko zacienionym, o umiarkowanej wilgotności oraz kwaśnym odczynie gleby. Jałowiec tamaryszkowy pięknie wygląda zarówno w małych ogródkach, jak na większych przestrzeniach, pięknie zadarniając podłoże. Cena 30-centymetrowej sadzonki to około 16 zł. Sprawdź także więcej inspiracji na iglaki w ogrodzie.

Jałowiec sabiński ‘Glauka’

Jest płożącym się krzewem o rozłożystych gałęziach, dorastających do 1 m wysokości. Rozrasta się na szerokość koło 5 m. Krzewy ozdobne ‘Glauka’ cechuje ulistnienie - igiełki o niebieskozielonym kolorze, wybarwiające się zimą na kolor rudozielony. Krzew dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i lekko zacienionych, na glebie żyznej, o pH kwaśnym. Cena sadzonki 30-50 cm wynosi około 21 zł. Zanim dokonamy zakupu, warto obejrzeć zdjęcia krzewu, potwierdzające jego wyjątkowy wygląd. Sprawdź także przegląd drzew iglastych do ogrodu.

Jałowiec sabiński ‘Blaue Donau’

Należy do atrakcyjnych roślin okrywowych. Niski krzew wyróżnia się wznoszącymi się pędami, o zabarwieniu szarozielonym. Ich końce lekko opadają. Pędy rozrastają się od środka rośliny, na kształt rozłożystej gwiazdy, wypełnionej cienkimi gałązkami i łuskowatymi igiełkami. Dekoracyjne szyszkojagody mają niebieską barwę. Ze względu na płytki i szeroko rozrośnięty system korzeniowy, nie należy rośliny przesadzać.

Jałowiec sabiński jest dostępny w bardzo wielu odmianach. Jego uprawa i sadzenie nie są trudno, są bardzo odporne na choroby
Jałowiec sabiński - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, choroby

‘Blaue Donau’ osiąga do 1,5 m średnicy oraz 0,5 m wysokości, po 10 latach wzrostu. Docelowo dorasta do 1 m wysokości. Zimozielony krzew wymaga podłoża o kwaśnym pH oraz przeciętnej ogrodowej gleby. Dobrze rośnie w słońcu i w lekkim cieniu. Zdjęcia katalogowe tej odmiany jałowca sabińskiego potwierdzają szerokie zastosowanie krzewu – np. w przydomowych ogródkach, w parkach i w ogrodach skalnych.

Rdza jałowcowa – choroby Juniperus Sabina

Zagrożenie dla jałowca sabińskiego są choroby grzybowe, wywołane przez grzyb Gymnosporangium sabinae. Jałowiec jest pośrednim żywicielem patogenu. Jeśli w pobliżu rosną grusze, zostaną zaatakowane w drugiej kolejności, pod koniec lata. Rdza jałowcowa charakteryzuje się występowaniem rudych plam na liściach. Na gałązkach jałowca pojawiają się wiosną pomarańczowe skupiska zarodników.

Jeśli patogen zaatakuje grusz, drzewa stracą liście i nie będą owocować. Jesienią ponownie rdza przenosi się na jałowiec, powodując uszkodzenia kory gałęzi oraz obumieranie igieł. Sposobem na ograniczenie choroby jest unikanie sąsiedztwa gruszy. Zarażone krzewy jałowca należy wykarczować i spalić. A może zainteresuje cię także uprawa cyprysika w ogrodzie?

Literatura:

  • P. Muras, Drzewa i krzewy iglaste w ogrodzie, Warszawa 1995.
  • Park Arboretum w Prószkowie, Opole 2001.
ikona podziel się Przekaż dalej