Jodła kalifornijska

Jodła kalifornijska - odmiany, wymagania, uprawa, pielęgnacja, porady

Jodła kalifornijska, znana również jako jodła concolor lub jodła amerykańska, zdobywa coraz większą popularność w naszych ogrodach i parkach ze względu na piękny, stożkowaty kształt i ciekawie ubarwione, srebrzyste igły. Obok jodły balsamicznej i choiny kanadyjskiej to gatunek jodły z Ameryki Północnej, która dobrze przyjmuje się w naszym klimacie. W odróżnieniu od tych dwóch pozostałych gatunków, jodła concolor ma najmniejsze wymagania i jest najłatwiejsza w uprawie oraz nadaje się do stanowisk słonecznych. Dowiedz się, jak pielęgnować jodłę kalifornijską i gdzie najlepiej ją posadzić. Poznaj też najciekawsze odmiany tego drzewa.

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o drzewach iglastych.

Jak wygląda jodła kalifornijska i gdzie ją posadzić?

Jodła amerykańska (Abies concolor) - pochodzenie i opis

Jodła kalifornijska, jodła jednobarwna (Abies concolor) występuje też pod nazwą jodły srebrzystej ze względu na długie igły, który przybierają kolor srebrzysto-zielony lub nawet niebieskawy. Igły tej jodły są długie, cienkie i zakrzywione ku górze. Jodła ta ma regularny, stożkowaty pokrój o lekko zaokrąglonym wierzchołku. Szyszki są nieduże i rosną pionowo do góry. Początkowo mają kolor zielony, dojrzałe przybierają kolor fioletowy, a następnie brązowieją, aby rozpaść się, uwalniając nasiona. Jodła amerykańska należy do rodziny sosnowatych i naturalnie rośnie w słonecznych górach Kalifornii. W Ameryce Północnej stanowi ona tradycyjne drzewko bożonarodzeniowe.

Kolor igieł jak również ozdobne fioletowe lub niebieskie szyszki sprawiają, że jest to drzewo niezwykle dekoracyjne. Jego dodatkową zaletą są niskie wymagania, dzięki czemu drzewo to znajduje zastosowanie jako ozdoba ogrodów i parków. Ograniczeniem w zastosowaniu tego gatunku drzewa w ogrodach, są jego rozmiary. W naturalnych warunkach jodła kalifornijska dorasta do około 40 metrów. W naszym klimacie zwykle osiąga wysokość około 10 metrów. Dlatego też najczęściej sadzona jest w parkach i dużych ogrodach jako soliter. Do małych ogrodów lub skalniaków można wybrać mniejsze odmiany karłowate jak jodła compacta. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie jodły kanadyjskiej?

Zastosowanie jodły kalifornijskiej

Oprócz jodły balsamicznej i choiny kanadyjskiej, jakie spopularyzowały się w naszych parkach i ogrodach, jodła kalifornijska ma najmniejsze wymagania co do gleby i stanowiska uprawy.

Warto wybrać tę jodłę do dużych, słonecznych ogrodów i otwartych przestrzeni, gdzie nie możemy posadzić choiny kanadyjskiej, która lubi cień. Z uwagi na rozmiary jodły trzeba wygospodarować dla niej dużo miejsca i zwrócić uwagę czy w pobliżu nie przebiegają linie przesyłowe prądu, gdyż drzewo to w sprzyjających warunkach może dorosnąć nawet do 25 metrów wysokości.

Jodła kalifornijska świetnie wygląda zarówno jako pojedynczy okaz, jak i sadzona w grupie. Nie ma wielkich wymagań co do wilgotności i może być wykorzystana do sadzenia na glebie suchej, gdzie nie posadzimy jodły balsamicznej czy choiny kanadyjskiej.

Wymagania i uprawa jodły amerykańskiej

Jodła amerykańska (Abies concolor) - wymagania uprawowe

Jodła concolor to jeden gatunków jodły o najmniejszych wymaganiach glebowych i środowiskowych. Jodła amerykańska lubi dużo światła i najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym, gdzie nie posadzimy cieniolubnej choiny kanadyjskiej. Na stanowisku cienistym będzie rosła wolniej i może gubić dolne gałęzie. W cieniu może nawet całkowicie zrzucić igły. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o iglakach w ogrodzie.

W odróżnieniu od wymagającej jodły balsamicznej i choiny kanadyjskiej, jodła amerykańska to roślina najmniej wymagająca co do rodzaju podłoża. Może rosnąć nawet na suchych i piaszczystych glebach. Nie wymaga zraszania i częstego podlewania. W odróżnieniu od jodły balsamicznej i choiny kanadyjskiej nie wymaga dużej wilgotności gleby i powietrza. Spośród różnych gatunków jodły jest ona najbardziej odporna na mróz i zanieczyszczenia środowiska. Jodła amerykańska może rosnąć również w miejscach narażonych na wiatry.

Pielęgnacja jodły srebrzystej

Z uwagi na niewielki wymagania tego drzewa, pielęgnacja jodły kalifornijskiej jest łatwa i nie wymaga pracochłonnych zabiegów.

Cięcie jodły kalifornijskiej nie jest konieczne do jej prawidłowego wzrostu, a nawet jest niewskazane, gdyż może to zaburzyć naturalny, regularny kształt drzewa. Może się jednak zdarzyć, że jodła nadmiernie się rozrosła i zahacza o linie elektryczne lub inne przeszkody. Niestety właściciele linii elektrycznych nie mają obowiązku izolowania linii ze względu na rosnące drzewa. Dlatego też w takim przypadku konieczne będzie cięcie jodły. Przesadzenie drzewa w inne miejsce jest znacznie utrudnione z uwagi na jego wielkość i wymaga specjalistycznego sprzętu.

Cięcie wykonujemy w okresie spoczynku drzewa, czyli między listopadem a kwietniem. Cięcie musi być równomiernie przeprowadzone, aby nie utracić symetrycznego, stożkowatego wyglądu jodły. Przycinamy nowe przyrosty od dołu, ku górze a na koniec skracamy wierzchołek.

Choroby i szkodniki atakujące jodłę amerykańską

Jodła concolor nie jest niestety odporna na choroby i szkodniki. Mogą ją atakować takie szkodniki jak mszyce lub przędziorki. Jodła może również zapadać na choroby grzybowe jak osutka jodły czy rdza jodły. Sprawdź także ten artykuł o uprawie jodły hiszpańskiej.

Najciekawsze odmiany jodły srebrzystej

Mimo że wymagania jodły kalifornijskiej są niewielkie, a jej pielęgnacja nie wymaga wiele pracy, uprawa tego gatunku jodły w wielu ogrodach miejskich jest niemożliwa z uwagi na duże rozmiary drzewa. Rozwiązaniem tego problemu są nieduże odmiany karłowate, jak na przykład odmiana compacta, która dorasta do zaledwie 2-3 metrów wysokości.

Niewielkie odmiany jodły kalifornijskiej, których uprawa jest możliwa w małych ogrodach:

• Jodła compacta dorasta do 2-3 metrów, rośnie bardzo wolno, charakteryzuje się nieregularnym, gęstym pokrojem i srebrzystymi igłami,
• Jodła Nana to wolnorosnąca odmiana karłowa dorastająca do 1 m wysokości,
• Jodła Archer’s Dwarf ma regularny, stożkowaty pokrój, igły początkowo są jasnoniebieskie a później przybierają kolor fioletowo-niebieski, po 10 latach dorasta do 1 m wysokości.

Ciekawą odmianą jest jodła kalifornijska Wintergold, która latem ma igły zielono-żółte, zaś zimą złoto-żółte. Nie jest to odmiana mała, gdyż dorasta do wysokości 10-15 metrów.

Warto zainteresować się tą atrakcyjną jodłą, szczególnie do dużych ogrodów i parków, gdzie występuje duże nasłonecznienie. A może zainteresuje cię także ten artykuł o odmianach jodły do ogrodu?