Kokorycz (Corydalis solida) - odmiany, opis, uprawa w ogrodzie

Rodzaj kokorycz - co warto wiedzieć na temat tych roślin

Do rodzaju kokorycz - Corydalis, zalicza się aż 465 gatunków roślin, które występują przede wszystkim na terenach klimatu umiarkowanego na półkuli północnej, a największa ich różnorodność występuje na obszarach Azji środkowej i wschodniej. W Chinach znajduje się aż 357 gatunków roślin z tego rodzaju.

Do tego rodzaju zaliczana jest między innymi kokorycz żółta - Corydalis lutea, kokorycz pełna - Corydalis solida, a także kokorycz pusta - Corydalis cava. Rośliny te są bylinami o miękkich, zazwyczaj nagich i mięsistych pędach, które wyrastają z bulw lub palowych korzeni. Ich liście są wielokrotnie podzielone, z tym że ich części są pierzasto złożone. Charakterystyczne jest również to, że ułożone są na roślinie skrętolegle.

Najważniejszym elementem są jednak kwiaty, które u tych roślin zebrane są w szczytowe grona. Mają one liściowe, rzadko błoniaste przysadki. Ich kolor może być różny, ponieważ zależy od tego, jak gatunek i jaką odmianę wybierzemy do zasadzenia w naszym ogrodzie. Z kolei owocem jest torebka, która zazwyczaj jest dwukrotnie dłuższa niż szersza i pęka dwoma klapami. W jej wnętrzu znajdują się soczewkowate nasiona. Jeśli planujesz uprawy w ogrodzie, sprawdź także ten artykuł z poradami, kiedy siać kwiaty.

Kokorycz pełna (Corydalis solida) - charakterystyka rośliny

Kokorycz pełna - Corydalis solida to gatunek, który należy do rodziny makowatych - Papaveraceae lub też w innej klasyfikacji do dymnicowatych - Fumariaceae. Roślina ta występuje naturalnie na większości obszarów Europy, a także w Turcji, niektórych częściach Syberii oraz w Algierii. W Polsce można ją spotkać bardzo często, szczególnie na niżu i w niższych płożeniach górskich.

Warto wiedzieć, że łodyga u Corydalis solida jest delikatna, nieowłosiona, od dołu pokryta łuskowatymi liśćmi i dorastająca do około 20 cm wysokości. Charakterystyczne jest także to, że kokorycz ma kulistą, niedużą i pełną bulwę, w których magazynowane są substancje zapasowe, wykorzystywane przy rozwijaniu się rośliny.

Liście rośliny dzielą się na przysadki i liście właściwe, które są podwójnie trójdzielne, natomiast przysadki są często niepodzielne. Kwiaty są zazwyczaj ciemnoczerwone, bardzo rzadko natomiast fioletowe lub białe. Ich długość sięga do 2,5 cm. Charakterystyczne jest to, że małe kwiatki tworzą dość luźne, szczytowe grona, które wyrastają na krótszych od przysadek szypułkach. Powinniśmy też wiedzieć, że owocem kwiatu jest pękająca torebka, która rośnie na około 10 mm trzonku. W torebce znajdziemy czarne nasiona o średnicy 2 mm.

Corydalis solida - jak uprawiać ten kwiat

Kokorycz pełna jest bardzo podobna do rośliny, jaką jest kokorycz pusta. Te dwa gatunki najłatwiej jest rozpoznać po przysadkach lub bulwach. Otóż kokorycz pusta ma niepodzielne przysadki oraz puste ulwy, w przeciwieństwie do kokoryczy pełnej. Stąd też wywodzą się ich nazwy.

Corydalis solida jest byliną i geofitem, który jest samopłonny i ma zabezpieczenie przed samozapyleniem. Roślina kwitnąca od III do V jest zapylana przez owady, a jej nasiona rozsiewane są przez mrówki. Jednak zanim kokorycz znajdzie się w naszym ogrodzie, powinniśmy dowiedzieć się, jakie ma wymagania odnośnie do stanowiska, a także co zrobić, by prawidłowo się rozwijała.

Najlepszym miejscem dla rozwoju tych roślin są zarośla, żywopłoty i widne lasy liściaste. Warto tutaj zaznaczyć, że kokorycz pełna najlepiej rośnie, gdy gleba pod jej uprawę jest gliniasta i uboga w wapń. Co więcej, najlepiej ona czuje się na stanowiskach cienistych, bo najwięcej słońca potrzebuje tylko na wiosnę, w trakcie rozpoczęcia kwitnienia.