Krwiściąg lekarski

Krwiściąg lekarski — występowanie, uprawa, właściwości i zastosowanie

Jest ciekawy ze względu na swój nietuzinkowy wygląd i niezwykle pożyteczny przez swoje lecznicze działanie. Choć występuje głównie na łąkach jako dziko rosnące ziele, to spotkać go można również w polskich ogrodach. Najczęściej pojawia się w ogrodach wiejskich, w których ma swoje miejsce obok wielu innych roślin o charakterze leczniczym. Mimo wszystko wielu jego przypadkowych posiadaczy nie zdaje sobie sprawy, na co działa krwiściąg lekarski i jak dobroczynną jest rośliną.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o roślinach leczniczych.

Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis L.)

Jest to roślina należąca do rodziny różowatych. Występuje w prawie całej Europie w Azji i Ameryce Północnej, w której jest gatunkiem zaleczonym i zadomowionym. Krwiściąg lekarski osiąga do metra wysokości i jest rośliną nagą, półrozetkową. Ma łodygi rozgałęzione z niewielką ilością liści. Kwiaty są zazwyczaj obupłciowe i drobne zebrane w kuliste główki. Kwitnie od czerwca do września. Roślina wytwarza owoce niełupki otoczone działkami kielicha. Liście są na długich ogonkach, na spodniej stronie są sinozielone, osiągają do 5 cm długości. Są jajowate na ogonkach a od nasady sercowate. Charakterystyczne dla tej rośliny jest to, że liście łodygowe są mniejsze. Pod ziemią kryją się kłącza z wyrastającymi wrzecionowatymi korzeniami.

Zapylanie odbywa się za pomocą motyli i muchówek, z uwagi na to, że ziele posiada obupłciowe kwiaty, możliwe jest również samozapylenie. Krwiściąg lekarski podobnie jak kocanka piaskowa to roślina pokarmowa, dzięki niej rozwijać może się błaszczak zosimi, modraszka telejusa i modraszka nausitousa. Gąsienice tych motyli żerują w główkach kwiatostanów, a rozwój kontynuują w mrowiskach.

Uprawa, wymagania i pielęgnacja krwiściągu lekarskiego

Ta bylina rośnie na suchych i wilgotnych glebach. Najczęściej można ją spotkać na łąkach, jednak nie jest zbyt pospolita. Zdecydowanie częściej spotkana jest tymotka łąkowa nazywana również brzanką pastewną. Krwiściąg dobrze czuje się na słonecznych stanowiskach i częściowo zacienionych. Wymaga przepuszczalnej i średnio żyznej gleby.

Osoby, którym zależy na jej uprawie, powinny pamiętać, że potrzebne będzie podlewanie jej podczas dużych upałów. Rozmnażać ją można przez podział bryły korzeniowej lub przez wysiew nasion. Bardzo często zdarza się, że w niedalekim otoczeniu jednej sadzonki, po jakimś czasie pojawiają się nowe młode rośliny, które można wykorzystać i przesądzić w docelowe miejsce. Dzieje się tak zazwyczaj po roku od posadzenia pierwszego krwiściągu. Nasiona powstałe po kwitnieniu rozsypują się wokół rośliny i tworzą nowe sadzonki.

Krwiściąg to bardzo wytrzymała roślina charakteryzująca się mrozoodpornością. Dlatego wydaje się idealna na kapryśne polskie warunki. Dodatkowo jest bardzo odporny na choroby bakteryjne i grzybowe, co jest ogromnym atutem wśród bylin. Sanguisorba officinalis L. nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Wystarczy tylko, że podczas dużych upałów zostanie podlany. Pomimo odporności na upały i duże nasłonecznienie, potrzebuje stałego nawadniania. Nie potrzebuje również zasilania nawozem, a ze względu na swoją mrozoodporność nie trzeba okrywać go na zimę. Choć mało popularny jest niezwykle wdzięczną rośliną, która swoją unikalnością doda uroku każdemu miejscu, w którym się znajdzie. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat właściwości jaskra rozłogowego?

Lecznicze działanie krwiściągu lekarskiego

Sanguisorba officinalis L. jest to jadalne ziele, które można wykorzystać do sałatki, lub zupy. Świeże kłącze i liście tej rośliny zbiera się przed kwitnieniem i to właśnie wtedy mogą urozmaicić swoim smakiem wiele potraw lub sałatek. Ma neutralny smak, co sprawia, że jego wykorzystanie nie jest zbyt kłopotliwe. Natomiast w lecznictwie krwiściąg wykorzystywany jest dopiero po ususzeniu.

W medycynie chińskiej krwiściąg lekarski znany był już od wieków, jako roślina, która hamuje krwawienie wewnątrz i na zewnątrz organizmu. Jednak najbardziej znany jest ze swoich bakteriobójczych właściwości, szczególnie podatny na jego działanie jest gronkowiec. Pomaga nie tylko w zahamowaniu choroby, ale również w jej zapobieganiu, dlatego tak ważne jest spożywanie jego naparu przez osoby, chore i te, które mogą być bezpośrednie zagrożenie zarażeniem się tą bakterią.

Sanguisorba officinalis L. ma właściwości antyoksydacyjne, ściągające, przeciwzapalne, przeciwwirusowe i przeciwgorączkowe. Stosowanie krwiściągu lekarskiego pozwala przyspieszyć gojenie się ran przez swoje. Jednak często wykorzystywany jest również podczas infekcji okolic intymnych, pod postacią popularnych nasiadówek, do których wykorzystywany jest napar z suszu.

W kosmetyce stosowany jest jako dodatek wspomagający walkę z łupieżem, łojotokiem. Zazwyczaj napar z krwiściągu stosuje się wówczas jako płukankę hamującą problemy z przetłuszczaniem się włosów. Natomiast do walki z trądzikiem i atopowym zapaleniem skóry wykorzystuje się esencję uzyskana z suszu, którą należy często przemywać skórę twarzy i problematycznych miejsc. Zawarte w tej roślinie przeciwutleniacze wykorzystywane są również do spowalniania procesów starzenia. Ziele to można stosować miejscowo w formie okładów, płukanek do włosów czy wcześniej wspomnianych nasiadówek, ale nadaje się również do spożycia w formie naparu lub nalewki. W sieci jest wiele zdjęć, zamieszczonych przez zadowolonych internautów, którzy stosowali to ziele na problemy skórne.

Krwiściąg lekarski bardzo często stosowany jest również przez kobiety, które mają problemy z obfitymi miesiączkami. Roślina ta sprawia, że krwawienia są mniejsze i to właśnie tej właściwości zawdzięcza swoją nietypową nazwę.

Pielęgnują go również osoby, które cenią sobie mnogość roślin miododajnych w swoim otoczeniu i nade wszystko chcą chronić i posiadać okazy, które są roślinami żywicielskimi dla owadów zapylających takich jak motyle czy ćmy.

Nalewka z krwiściągu lekarskiego i inne sposoby użytkowania

Po wysuszeniu krwiściąg lekarski można wykorzystać w formie naparu. Wystarczy zalać wrzątkiem jedną łyżeczkę suszu i poczekać 15 minut na zaparzenie. Trzeba jednak pamiętać, że im mocniejszy wywar, tym intensywniejszy jest jego smak, który nie zawsze musi odpowiadać osobom, które go spożywają.

Nalewka z tej rośliny to kolejna mikstura do picia, która zyskuje ogromną popularność wśród wielbicieli tego rodzaju trunków leczniczych. Wystarczy pół szklanki ziela zalać 400 ml wódki i przechowywać przez 14 dni. Następnie nalewkę należy przelać do docelowej butelki i przechowywać w ciemnym miejscu niewystawionym na działania promieni słonecznych.

W sklepach zielarskich można również kupić krople z wyciągu z krwiściągu lekarskiego, których zastosowanie może być podobne do naparu. Jednak całkowicie pomijamy proces zaparzania, który jest czasochłonny. Krople cieszą się sporym zainteresowanie i zbierają pozytywne opinie wśród zabieganych osób, które nie mają miejsca ani chęci na przechowywanie ziół w domu. Dlatego też wybór małej buteleczki z kroplami, jest dla nich dużym udogodnieniem.