Difenbachia Seguiny

Kwiaty difenbachia - uprawa, pielęgnacja, choroby, rozmnażanie

Difenbachia jest przepiękną rośliną o ozdobnych liściach. Hoduje się ją w domu, nie w ogrodzie. Jest to roślina doniczkowa z rodziny obrazkowatych. Kwiat difenbachia pochodzi z Brazylii. Uprawiany jest od 150 lat i obejmuje około 60 gatunków. Do Europy sprowadzono go w końcu XIX wieku. Nazwa difenbachia pochodzi od nazwiska Josepha Dieffenbachia – ogrodnika pracującego w ogrodzie austriackiego cesarza i odpowiedzialnego za roślinność na tamtejszym dworze. Szczególnie upodobał on sobie tę roślinę.

Jeśli interesuje cię także aranżacja ogrodu przydomowego, w tym artykule znajdziesz praktyczne porady.

Kwiat difenbachia – wygląd, cechy i odmiany

Oblicze difenbachii

Łodygi difenbachii charakteryzują się dużym stopniem sztywności i wzrostem pionowym. Ich duże liście mają kształt bardzo różnorodny: od sercowatych do lancetowatych. Ich długość może osiągnąć poziom do 25 cm.

Difenbachii często nadaje określenie „difenbachia trująca”. Niestety jest to epitet ze wszech miar zasłużony. Bywa, że rośliny doniczkowe są trujące i omawiany tutaj kwiat właśnie do nich należy. Potwierdza to chociażby fakt, iż kwiaty difenbachii były używane przez Indian do zatruwania strzał. Jeśli więc w domu są małe dzieci, lepiej zdecydować się na inne kwiaty doniczkowe. Inspiracje na nie znajdziesz w tym artykule.

Difenbachia trująca dziko rośnie w tropikach Ameryki Południowej i Środkowej. Głównie w Meksyku, Argentynie i Paragwaju.

Kwiaty Difenbachii - odmiany

Odmiany difenbachii różnią się między sobą wysokością, wielkością i kolorem oraz formą rysunku na liściach. Ta roślina doniczkowa ma liczne oblicza.

Ten piękny kwiat z rodziny obrazkowatych w uprawie doniczkowej najbardziej popularny jest jako Difenbachia exotica, difenbachia Rudolph Roehrs oraz Difenbachia Tropic Show.

Pierwsza w nich posiada piękne, ciemnozielone liście, pokryte kremowymi lub bladozielonymi plamami. Rudolph Roehrs ma liście kremowobiałe, na których, w miarę wzrostu, pojawiają się bladozielone plamy. Także liście odmiany Tropic Show mają kolor kremowobiały, z plamkami wzdłuż unerwienia.

Istnieje także kilka innych, ciekawych odmian. Na przykład Camilla, Perfecta, Reflector, Saturn, Compacta, Veerle, Nobilis, Green Magic, Alix, Janet Weidner, Sublime, Mars, Mary Weidner, Sparkles, Maculata, Pia, Magnifica, Humanii, Splendens, Picta, Seguine czy Amoena. Interesującą odmianą jest również Camouflage o liściach całkowicie żółtych.

Rozmnażanie oraz uprawa i pielęgnacja difenbachii

Wyjątkowa roślina doniczkowa - stanowisko dla difenbachii

Pytanie o to, jak pielęgnować difenbachię, jest przede wszystkim pytaniem o odpowiednie dla jej wzrostu miejsce. Difenbachie, jak już wspomniano, to rośliny doniczkowe. Nie uprawia się ich więc w ogrodzie, tylko w domu. Najlepszym środowiskiem dla difenchabii jest punkt nasłoneczniony, chociaż nieźle radzi sobie ona także w miejscach półcienistych. Uprawiana w domu difenbachia nie powinna być jednak wystawiona na zbyt intensywne nasłonecznienie. Wtedy niestety żółkną liście. Zdarza się też, że pojawiają się na nich wówczas plamy oparzeniowe. Nie warto też stawiać difenbachii w miejscu zbyt zacienionym. Wtedy jej liście zielenieją, tracąc swoje ciekawe wybarwienie. Difenbachia trująca nie lubi ponadto przeciągów.

Kwiat difenbachia nie jest ekstremalnie wrażliwy na temperatury, ale temperaturą dla niego optymalną jest 15-18 stopni Celsjusza zimą i 20-25 stopni Celsjusza latem. W czasie wzrostu difenchabia musi mieć zapewnioną dużą wilgotność powietrza. Dobrze jest ustawić przy niej tackę z wilgotnymi kamykami.

Difenbachia świetnie udaje się w uprawie hydroponicznej. Korzenie rośliny znajdują się wówczas w naczyniu wewnętrznym wypełnionym na przykład keramzytem. Naczynie to umieszczone jest w naczyniu zewnętrznym wypełnionym wodą z dodatkiem składników pokarmowych. Jeśli interesuje cię także uprawa guzmanii, porady na ten temat znajdziesz w tym artykule.

Podlewanie i nawożenie – jak pielęgnować difenbachię?

Wiosną i latem trzeba difenbachię podlewać często. Należy to robić nawet 2-3 razy w tygodniu. Zimą można nawadniać raz w tygodniu, ale wskazane jest pilnować, by ziemia w doniczce była zawsze lekko wilgotna. Do podlewania należy stosować wodę odstaną o temperaturze zbliżonej do temperatury otoczenia lub deszczówkę. Nigdy nie może to być woda zimna. Roślina dobrze reaguje na zraszanie.

Latem warto też pamiętać o dokarmianiu jej 1-2 razy w tygodniu nawozem płynnym dla roślin o ozdobnych liściach. Najlepsze są nawozy wieloskładnikowe, zawierające potas. Szczególnie jest to ważne wtedy, kiedy roślina wzrasta, czyli wiosną. Ma to pozytywny wpływ na obfitość rozrostu, barwę i ogólny stan kwiatu.

Liście kwiat difenbachia ma dość sporych rozmiarów. Dlatego też lubi na nich osadzać się kurz. Zapewne sami zauważymy, że wymaga to dość częstego przecierania gąbką lub miękką szmatką.

Przesadzenie i rozmnażanie difenbachii

Kwiat difenbachia, należący do roślin doniczkowych, przesadzamy raz w roku lub raz na dwa lata (zwykle w okolicach wiosny, kiedy bryła korzeniowa przerasta doniczkę). Przesadzanie należy wykonać do doniczki większej o dwa wymiary. Kwiat difenbachia preferuje podłoże o odczynie kwaśnym. Często stosuję się tu mieszankę torfu i ziemi kompostowej. Przesadzanie difenbachii dobrze jest rozpocząć od ułożenia na dnie doniczki warstwy drenażowej z kamyków i keramzytu.

Kwiat difenbachia osiąga zasadniczo rozmiar do 120 cm wysokości, chociaż rośliny te, uprawiane w domu, mają zazwyczaj formę krzewiastą i nie wyrastają tak wysoko. Hodowana w domu, kwitnie bardzo rzadko. Tworzy jednopienne kwiaty. Ich owocem jest okrągła jagoda. Rodzące się kwiaty znacząco osłabiają roślinę. Stąd też zaleca się, by kwiaty te usuwać, jeśli zależy nam zachowaniu dużych, pięknych liści.

Difenbachia ma tendencję do tracenia z czasem liści. Taki mało już atrakcyjny egzemplarz możemy na szczęście odmłodzić wykonując rozmnażanie rośliny. Należy w tym celu ściąć łodygę 10 cm nad ziemią. Odcięta część powinna mieć węzeł przynajmniej z jednym oczkiem. Z łodygi, którą skróciliśmy wyrosną nowe pędy, a łodyga odcięta posłuży nam do przygotowania sadzonek. Umieszczamy ją najpierw w wodzie lub w mieszaninie torfu i piasku, by nastąpiło ukorzenienie. Ukorzenienie nastąpi tylko, jeśli zapewnimy roślinom stałą wilgoć i temperaturę 21-24 stopnie. Kolejnym etapem jest przesadzanie roślin do donic.

Jeżeli rozmnażanie samodzielne wydaje nam się zbyt trudne lub nie mamy na to czasu, można zakupić gotowy kwiat w sklepie. Jeśli interesuje cię także dracena do domu, informacje na temat jej pielęgnacji znajdziesz w tym artykule.

Difenbachia trująca

Podejmując się jakichkolwiek operacji względem difenbachii pamiętajmy, by założyć rękawice. Jak wspomniano na wstępie sok z rośliny uważany jest za trujący i może drażnić skórę. Difenbachia trująca zawiera bowiem strychninę i może podrażniać skórę wywołując swędzenie, pieczenie, wykwity i pęcherze. Spożycie liści skutkuje paraliżem strun głosowych trwającym do 10 dni. Stąd też w Brazylii stosowano je do uciszania niewygodnych świadków oraz niewolników.

Kwiat difenbachia może też powodować biegunkę, mdłości, zaburzenia rytmu serca i bezpłodność (Karaibowie stosowali go jako środek antykoncepcyjny). Niebezpieczne jest dostanie się soku z difenbachii do oka. Możemy wtedy poczuć, że nasze powieki ulegają skurczom, łzawią i są wrażliwe na światło.

Jeśli zdarzy się, że trujący sok dostanie się do naszych oczu, najlepiej jest przepłukać je dużą ilością wody. Jeżeli zainfekowaniu ulegnie jama ustna, trzeba płukać ją mlekiem, wodą lub ssać kostki lodu. Bywa jednak, że te domowe sposoby nie skutkują. Wówczas musimy niezwłocznie udać się do lekarza.

Difenbachia trująca ma jednak nie tylko negatywny wpływ na zdrowie. Jej urzekająca dekoracyjność nie tylko poprawia nam samopoczucie, ale także oczyszcza powietrze z wielu toksyn, na przykład z ksylenu lub toluenu.

Difenbachia i jej choroby

Zmiany barw i faktury liści

Pielęgnacja difenbachii to proces, w trakcie którego mogą wystąpić różne choroby. Dotyczą one głównie liści difenbachii.

Jeśli doprowadzimy do tego, że podłoże będzie zbyt chłodne lub zbyt wilgotne, roślinie żółkną liście. Dzieje się tak wówczas, gdy gniją jej korzenie. Należy wówczas zmniejszyć intensywność podlewania kwiatu i przestawić go w cieplejsze miejsce, unikając stawiania difenbachii na przykład na zimnej podłodze.

Uprawiając ten piękny kwiat o ozdobnych liściach, zauważymy czasem, że liście te ciemnieją tracąc swoje oryginalne, kontrastowe zabarwienie. Wówczas trzeba przestawić donicę w miejsce jaśniejsze.

Liście difenbachii czasem dotyka korkowatość. Na ogonkach lub przy nasadach blaszek liściowych pojawiają się narośla. W takiej sytuacji także rozwiązaniem jest ograniczenie podlewania i umożliwienie roślinie większego dostępu do światła.

Infekcje difenbachii

Kwiat difenbachia może też ulegać chorobom o charakterze infekcji. Wśród najczęstszych wyróżniamy fytoftorozę, rizoktoniozę, zgniliznę podstawy pędu oraz brunatną i pierścieniową plamistość liści lub szarą pleśń.

Szara pleśń to jedna z najczęstszych chorób grzybowych, które dotykają rośliny. Wywołuje ją grzyb należący do grupy workowców. Jej objawem jest szary, puszysty nalot i brunatne plamy na łodygach.

Na liściach difenbachii niekiedy pojawiają się przędziorki. Jeśli osiądą one na górnej części liści, pojawiają się tam mozaikowate przebarwienia. Są do zakupienia w sklepach specjalne preparaty pomagające w zwalczaniu tego schorzenia. Inspiracje na inne kwiaty domowe znajdziesz w tym artykule.

Wełnowce i miseczniki

Difenbachia choruje także w wyniku pojawienia się na jej powierzchni wełnowców i miseczników. Wełnowce to pojawiające się na roślinie owady otoczone białą, wełnistą wydzieliną. Miseczniki natomiast to owady pokryte wypukłą tarczką koloru brązowego lub czerwonego. Należy zapytać w sklepie o odpowiedni preparat zwalczający te schorzenia. Jeśli na difenbachii pojawią się mszyce, również można potraktować je odpowiednim preparatem.

Z difenchabią jest jak z każdą rośliną doniczkową. Jeśli tylko odpowiednio zadbamy o nasze kwiaty doniczkowe, to odwdzięczą się nam one swoją okazałą dekoracyjnością. Nasz dom stanie się dzięki nim bardziej reprezentacyjny, a w przypadku difenbachii -  przyprawiony dodatkowo nutką intrygującej egzotyki.