Lobelia wieloletnia - uprawa, pielęgnacja, wysiew, porady

Lobelia wieloletnia (lobelia szkarłatna) – opis

Lobelia wieloletnia obejmuje kilka gatunków roślin, które charakteryzują się dość wysokim wzrostem (do 90 cm) i wzniosłym pokrojem. Do rodziny tej należy lobelia szkarłatna, lobelia lśniąca i lobelia wielka. Wszystkie te gatunki są dość odporne na mróz, dlatego mogą zimować w gruncie. Jednak przed zimą należy zabezpieczyć je stroiszem lub ściółką.

Najczęściej uprawianą lobelią wieloletnią jest lobelia szkarłatna. Ta lobelia wieloletnia pochodzi z obszarów Ameryki Północnej. Jej naturalnym siedliskiem są podmokłe łąki i brzegi rzek, dlatego w naszych ogrodach również wymaga stanowisk zasobnych w wodę. Jeśli zainteresował cię ten temat, sprawdź także inne zebrane w tym miejscu artykuły o lobeliach.

Szczególnie dekoracyjny jest kwiat rośliny, pojawiający się w lipcu i utrzymujący się aż do września. Kwiaty usytuowane są na szycie długiego, dochodzącego do 1 metra wysokości pędu. Zebrane są w postać dużego kwiatostanu i mają intensywny szkarłatny kolor, stąd nazwa rośliny. Bylina posiada wąskie, podłużne, zielone liście z odrobiną barwy purpurowej.

Lobelia szkarłatna - uprawa i pielęgnacja

Lobelia czerwona powinna być uprawiana na stanowiskach słonecznych lub delikatnie zacienionych, w wilgotnym, ale przepuszczalnym podłożu. Dobrze, jeśli miejsce jej hodowli jest osłonięte od wiatru, co ma duży wpływ na jej prawidłowe zimowanie. Jeśli szukasz więcej inspiracji na ciekawe kwiaty, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o begoniach.

Lobelie szkarłatne najczęściej wykorzystywane są jako kwiaty ogrodowe. Idealne sąsiedztwo stanowią dla niej byliny liściaste czy lobelia przylądkowa, która doskonale wypełni teren wokół rośliny. Lobelia czerwona pięknie prezentuje się również na balkonie, posadzona w dużych donicach. Warto pamiętać, że lobelia ogrodowa uprawiana w pojemnikach, powinna być na zimę wniesiona do pomieszczenia, gdzie panuje dodatnia temperatura.

Lobelia wieloletnia, podobnie jak lobelia przylądkowa może być rozmnażana z nasion. Nasiona lobelii szkarłatnej wysiewamy wiosną lub na początku lata. Młode siewki zimujemy w ciepłej szklarni lub słabo ogrzewanym pomieszczeniu. Na miejsce stałe te kwiaty ogrodowe powinny zostać wysadzone w kolejnym roku. Jeśli szukasz więcej inspiracji, przeczytaj ten artykuł o pelargoniach rabatowych.

Lobelia ogrodowa wymaga obfitego nawożenia. Aby kwiat utrzymywał się na roślinie dłużej, warto ją przyciąć zaraz po kwitnieniu. Pobudzi ją to do ponownego kwitnienia. Sprawdź także ten artykuł o lobelii szkarłatnej.

Choroby i szkodniki lobelii wieloletniej

Lobelia szkarłatna to roślina dość odporna na wszelkiego rodzaju choroby i szkodniki. Jednak zdarza się, że na zwięzłych glebach bywa atakowana przez choroby grzybowe. Najczęściej pojawiającym się na roślinie patogenem jest grzyb wywołujący plamistość liści. Sprawdź także ten artykuł o lobelii przylądkowej.

Aby uchronić roślinę przed postępem choroby, należy jak najwcześniej zastosować oprysk ze środka grzybobójczego. Szkodnikiem zagrażającym roślinie jest ślimak, który podgryza jej liście. W celu ograniczenia jego żerowania warto wysypywać wokół roślin trociny lub kamyki, które będą stanowiły naturalną barierę dla szkodników.