Łubin

Łubin - opis, odmiany, wymagania, wysiew, pielęgnacja

Szukasz pięknej, wysokiej rośliny do ogrodu lub do sadzenia w doniczce na tarasie? Zwróć uwagę na łubin, który jest rośliną nie tylko dekoracyjną i łatwą w uprawie, lecz także użyźnia glebę oraz wabi pszczoły i motyle. Wyjaśniamy jak uprawiać sadzonki łubinu i jak wykorzystać tę roślinę w ogrodzie, aby dodatkowo użyźniała glebę.

Łubin - roślina ozdobna i uprawna

Jak wygląda łubin

Łubin stanowi rodzaj roślin należący do bobowatych i obejmuje kilkaset gatunków. Większość z nich rośnie w Ameryce. Niektóre gatunki występują w Europie Południowej i Azji Południowo-zachodniej. Naturalnym siedliskiem łubinu są suche, piaszczyste lub kamieniste pustynie lub miejsca wydmowe.

Łubin jest rośliną zielną. Jego charakterystyczną cechą są motylkowate kwiaty zebrane w strzeliste, wysoki kwiatostany oraz dloniaste liście złożone z 5 - 9 wąskich listków. Kwitnienie łubinu trwa od czerwca do września. Wiele gatunków łubinu zawiera trujące alkaloidy.

Od starożytności łubin wykorzystywany był także jako roślina jadalna. Jej nasiona poddawano obróbce, tak aby usunąć trujące alkaloidy. Kiedyś nasiona łubinu mielono na mąkę. Obecnie znajduje on zastosowanie w kuchni wegetariańskiej, gdyż zawiera dużo białka, błonnik i antyoksydanty.

Gatunki łubinu uprawiane w Polsce

W Polsce naturalnie łubin nie występuje, natomiast uprawia się kilkanaście gatunków zadomowionych łubinu jako rośliny pastewne lub ozdobne.

Gatunki łubinu uprawiane w Polsce:

• łubin trwały, bylina uprawiana w ogrodzie, jako ozdobna, pastewna lub na nawóz,
• łubin ogrodowy, grupa mieszańców i kultywarów o walorach ozdobnych,
• łubin wąskolistny, roślina jednoroczna o niebieskich kwiatach, wykorzystywana na pasze.
• łubin żółty, roślina jednoroczna wykorzystywana na nawóz,
• łubin zmienny, łubin biały i łubin Hartwega to rośliny jednoroczne o mniejszym zastosowaniu.

Najbardziej popularnym gatunkiem jest łubin trwały, który znajduje zastosowanie jako roślina ozdobna uprawiana w ogrodzie na rabatach kwiatowych lub jako roślina pastewna. Roślina ta dorasta do wysokości 150 cm. Kwiat łubinu trwałego przyjmuje postać okazałego kwiatostanu w kolorach fioletowo-niebieskim. Wyhodowano również liczne odmiany, które kwitną w kolorze różowym, białym, żółtym, kremowym, bordowym, łososiowym lub czerwonym. Łubin trwały jest lekko trujący. Warto wiedzieć, że jest to roślina inwazyjna, która może się mocno rozrastać.

Pod nazwą łubin ogrodowy kryje się grupa mieszańców, kultywarów i odmian łubinu o walorach szczególnie ozdobnych. Roślina ta kwitnie od czerwca do lipca, zaś jej kwiatostany są okazałe i strzeliste, osiągając długość nawet do 50 cm. Kwiat łubinu ogrodowego przyjmuje kolor biały, żółty, pomarańczowy, czerwony, niebieski lub fioletowy. Łubin ogrodowy jest byliną krótko żyjącą, która rośnie około 4 - 6 lat.

Jak uprawiać łubin w doniczce lub w ogrodzie

Jak wykorzystać łubin w ogrodzie lub na tarasie

W ogrodzie uprawia się głównie byliny jak łubin ogrodowy czy też ozdobne odmiany łubinu trwałego. Z uwagi na długie kwitnienie stanowią one idealną dekorację rabat kwiatowych. Te wysokie kwiaty wyglądają pięknie posadzone w grupach o różnych kolorach. Najlepiej wyglądają w centrum rabaty jako tło dla mniejszych roślin. Dobrze wyglądają też w połączeniu z innymi wysokimi roślinami jak ostróżki czy jeżówki. Łubin pasuje do ogrodów w stylu śródziemnomorskim czy wiejskim, ale będzie też świetnie wyglądać projektach ogrodowych w różnych stylach.

Łubin wykorzystywany jest również do użyźniania ziemi. Ziemia, na której rośnie łubin odpoczywa i wzbogaca się w tlen. Dlatego też w ogrodzie uprawia się tę roślinę jako przedplon lub poplon. Może on służyć także do użyźniania nowej działki o nieurodzajnej glebie. Roślina ta wabi pszczoły i motyle.

Łubin nadaje się również na kwiat cięty, jednak jego kwiaty szybko obsypują się w wazonie. Można go również uprawiać w doniczce jako ozdobę balkonu lub tarasu.

Uprawa łubinu - sadzonki i wymagania uprawowe

Łubin jest rośliną łatwą w uprawie. Wymaga słonecznego stanowiska. Może też rosnąć w jasnym półcieniu. Ma nieduże wymagania co do gleby i będzie rósł również na glebach słabych. Jednak preferuje gleby żyzne.

Wymagania uprawowe:

• stanowisko słoneczne,
• gleba przepuszczalna,
• ziemia umiarkowanie sucha,
• odczyn lekko kwaśny lub kwaśny (nie rośnie na glebach zasadowych).

Łubin wysiewamy bezpośrednio do gruntu. Należy wybrać od razu docelowe miejsce, gdyż łubin nie znosi przesadzania. Niektóre odmiany nie są bardzo mrozoodporne, dlatego należy je przykrywać na zimę.

Łubin uprawia się jako rośliny ozdobne do ogrodu. W tym celu wybieramy sadzonki bylin jak odmiany łubinu trwałego lub ogrodowego. Jest to roślina łatwa w uprawie, wymagająca słonecznego stanowiska i żyznej ziemi.

Łubin (lupinus) to roślina należąca do rodziny bobowatych. Łubin jest rośliną, o której istnieniu wiemy już od czasów starożytnych. Obecnie na łubin natkniemy się w krajach śródziemnomorskich – przede wszystkim w Hiszpanii, Portugalii, Grecji oraz Brazylii. Łubin jest powszechnie uprawiany w Australii, Europie, Rosji oraz Ameryce, gdzie występuje największe zróżnicowanie gatunkowe tej ciekawej rośliny. Zarówno groch siewny, jak i łubin, są uznawane za rośliny strączkowe. Łubin posiada wiele odmian, które pozwalają na zróżnicowaną uprawę.

Odmiany łubinu

Odmiany łubinu to szeroka grupa. Znajdziemy w niej między innymi łubin żółty, łubin biały, łubin niebieski – łubin wąskolistny, łubin trwały, łubin sonet, łubin ogrodowy. Niżej wymienione rodzaje łubinu to tylko niektóre z wielu odmian. Niektóre rodzaje łubinu posiadają dodatkowe odmiany, takie jak łubin słodki czy łubin mister.

Łubin żółty

Jedną z popularniejszych odmian jest Lupinus luteus, czyli łubin żółty. Jest to łubin słodki. Pochodzi on z południowo-zachodniej Europy, Afryki Północnej i Azji Zachodniej. Łubin żółty to roślina jednoroczna o wysokości sięgającej przeważnie od 20 do 60 cm. Jego nasiona są koloru białego lub jasnożółtego. To roślina miododajna, kwitnąca od czerwca do września. W Polsce jest uprawiany, ale również rośnie dziko. Charakteryzuje się słodkim smakiem. Łubin żółty jest wysiewany także jako międzyplon i doskonale nadaje się na zielony nawóz. Bardzo dobrze plonującą odmianą łubinu żółtego jest łubin mister. Łubin mister jest odporny na choroby, zwłaszcza fuzariozy i choroby wirusowe.

Łubin wąskolistny

Łubin wąskolistny, czyli inaczej łubin niebieski (Lupinus andustifolius), pochodzi z terenów basenu Morza Śródziemnego. Jego kwiaty są skupione w gęste grona, niebieskie lub fioletowe. Łubin wąskolistny jest rośliną trującą. Jego owoc i nasiona zawierają trujące alkaloidy, które są przyczyną zatrucia łubinem wśród owiec i kóz. Łubin niebieski to roślina jednoroczna, która kwitnie od czerwca do września. Roślina jest uprawiana przede wszystkim dla paszy i nawozu zielonego.  W krajowym rejestrze znajduje się ponad 15 odmian łubinu wąskolistnego. Łubin niebieski wąskolistny występuje również jako łubin słodki. Łubin sonet to wczesna odmiana łubinu wąskolistnego, obdarzony niebieskimi kwiatami oraz wielobarwnymi nasionami. Łubin sonet wyróżnia się niską zawartością alkaloidów w nasionach.

Łubin trwały

Łubin trwały (Lupinus polyphyllus) pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Łubin trwały jest uprawiany jako roślina pastewna lub ozdobna, ze względu na jego barwne kwiaty, które są zebrane w duże grono, przeważnie fioletowo-niebieskie. Występują również kwiaty koloru białego, niebieskiego, fioletowego oraz czerwonego, a niekiedy i dwubarwne. Ze względu na swoje walory estetyczne jest to łubin ogrodowy. Strąk łubinu trwałego zawiera od 5 do 9 nasion. Lupinus polyphyllus kwitnie od czerwca do lipca. Jest rośliną lekko trującą, chociaż istnieją również odmiany nietrujące. Odmiany z niską zawartością alkaloidów uprawiane są jako rośliny pastewne. Łubin ogrodowy jest rośliną jednoroczną, sianą prosto do gruntu. Nasiona wysiewa się w końcu kwietnia i kiełkują one po 20 dniach. Jego piękne kwiaty będą stanowiły przepiękną ozdobę w naszym ogrodzie.

Łubin zmienny

Łubin zmienny (Lupinus mutabilis) pochodzi z północno-zachodniej części Ameryki Południowej, jest także uprawiany w Europie Środkowej. Jest rośliną jednoroczną. Łubin zmienny jest jasnozielony i osiąga ok. 1,5 m wysokości. Jego kwiaty są okazałe, białe z żółtymi skrzydełkami, które zmieniają się podczas kwitnienia, przeistaczając się w ciemnofioletowe. W Ameryce gatunek ten jest wykorzystywany do zielonego nawozu. W Europie łubin zmienny występuje jako roślina ozdobna.

Uprawa łubinu

Kiedy siać łubin?

Zainteresowanie uprawą łubinu jest wciąż niskie, a wynika to z tego jak wysoka jest cena takiej uprawy. Uprawa łubinu wydaje się nieopłacalna. Kiedy siać łubin? Łubin należy siać możliwie najwcześniej, od drugiej połowy marca. Przed wysiewem nasiona należy zaprawić zaprawą grzybobójczą oraz ewentualnie owadobójczą. Tradycyjne odmiany łubinu wąskolistnego i żółtego należy wysiewać w zagęszczeniu 90–100 nasion/m², a samokończące 100–120 nasion/m².

Łubin biały wysiewa się w zagęszczeniu 60–80 nasion/m². Ilość wysiewu dla łubinu żółtego i wąskolistnego powinna wynosić od 125 do 210 kg nasion/ha, natomiast łubinu białego 180–280 kg nasion/ha. Łubin warto sadzić w ogrodzie, w celach dekoracyjnych, gdyż stanowi on wspaniałą ozdobę. Jego zaletą jest fakt, że jest rośliną łatwą do siania oraz pielęgnacji.

Jak uprawiać łubin?

Łubin lubi glebę piaszczystą, gliniastą albo próchniczą. Należy pamiętać o tym, że łubin nie znosi przesadzania, dlatego należy wybrać dobre miejsce i zostawić ją w miejscu, w którym go zasadziliśmy. Najodpowiedniejsze dla łubinu są tereny nasłonecznione lub lekko zacienione, o średniej wilgotności i obojętnym lub zasadowym odczynie podłoża. Ukorzenione sadzonki łubinów umieszczamy w glebie wiosną po majowych przymrozkach. Natomiast z nasion przygotowuje się rozsadę, namnożoną w doniczkach pod osłonami, którą wysadza się na miejsce stałe wczesnym latem.

Uprawa łubinu a jej cena

Dlaczego cena uprawy łubinu jest uznawana za wysoką? Według wyliczeń, stosując bogaty program nawożenia oraz ochrony roślin, plon łubinu nie jest w stanie pokryć kosztów poniesionych na jego uprawę. Dlatego też uprawa łubinu może być uznawana za nieopłacalną, jednak w praktyce rolnicy uprawiają tę roślinę, nie stosując aż tak bogatego systemu ochrony i wciąż ciesząc się dobrymi zbiorami tej rośliny.

Łubin żółty ma większe znaczenie gospodarcze w porównaniu do innych uprawnych form łubinu, co wynika z wysokiej zawartości białka oraz tłuszczu w jego ziarnie. Uprawa łubinu posiada jednak wiele zalet. Łubin zbawiennie wpływa na właściwości gleb. Łubin jest cenną rośliną fitomelioracyjną. Korzenie łubinu penetrują głębsze warstwy gleby, rozpulchniając je i jednocześnie pobierając znajdujące się tam składniki mineralne, niedostępne dla zbóż Dodatkowo dobrze przyrządzony łubin może stanowić urozmaicenie diety, gdyż jest rośliną jadalną. Łubin, tak jak groch siewny, jest rośliną strączkową, jego ziarna przypominają fasolki. Łubin żółty oraz łubin wąskolistny mogą być stosowane w mieszankach paszowych oraz koncentratach.

Pielęgnacja łubinu

Uprawa łubinu na tym samym stanowisku może trwać 4-6 lat, jednak aby tak było, należy pamiętać o tym, kiedy siać łubin oraz jak odpowiednio pielęgnować wybrane odmiany łubinu. Przede wszystkim od razu zdecydujmy się na odpowiednie dla niego miejsce, nie przesadzajmy go. Należy uważać na stanowiące zagrożenie choroby. Najgroźniejszą chorobą atakującą łubin jest antraknoza, będąca chorobą grzybową. Można ją zwalczać za pomocą fungicydów. Opryskiwanie łubinu w fazie siewki zapobiegnie chorobom. Rzadko dotyka ona łubin wąskolistny. Z kolei łubin żółty wymaga starannego odchwaszczenia gleb. Pielęgnacja łubinu jest uzależniona od odmiany łubinu. Uprawy łubinu żółtego, ze względu na jego powolny początkowy wzrost, łatwo ulegają zachwaszczeniu, dlatego kiedy rośliny osiągną wysokość 8–10 cm, można przeprowadzić bronowanie pola i powtórzyć je po kilku dniach. Natomiast łubinowi ogrodowemu w początkowej fazie trzeba zapewnić dostateczną ilość wody oraz ogławiać go, aby kwitł dłużej. Wyższe odmiany łubinu ogrodowego wymagają stosowania podpór.

Aby uprawa łubinu okazała się dla nas korzystną, należy zastosować się do wyżej wymienionych rad. Pamiętać o tym, kiedy siać łubin oraz w jakim miejscu. Należy w odpowiednim czasie zapobiegać chorobom oraz dostosować pielęgnację do wybranej odmiany łubinu. Łubin jest piękną rośliną, której uprawa wbrew pozorom może okazać się opłacalna, natomiast łubin zasadzony w ogrodzie wspaniale go ozdobi.

Łubin to nie tylko roślina stosowana na poplon, lecz także piękny kwiat, będący niezwykłą ozdobą każdego ogrodu. Jego bardzo ozdobne, intensywnie wybarwione i jaskrawe kwiaty idealnie sprawdzają się do ogródków w stylu wiejskim, ale tak naprawdę nadają się wszędzie. A na dodatek ich uprawa jest bardzo, bardzo prosta. Dowiedz się, jak uprawiać łubin ogrodowy.

Łubin ogrodowy (łac. Lupinus hybridus) – piękna roślina na rabatę

Łubin w ogródku a inne gatunki

Wdzięczny łubin w ogrodzie to (łac. Lupinus hybridus) tak naprawdę powstały całkiem niedawno mieszaniec. Jego przodkami jest łubin trwały i łubin krzewiasty, które nie są szczególnie cenionymi roślinami ozdobnymi. Łubin żółty czy inne gatunki to rośliny pastewne i wysiewane na poplon. Są jednak dość ładne i mają typowy kwiatostan, który dodaje tyle uroku łubinowi ogrodowemu.

Większość gatunków jest jednoroczna, jednak łubin ogrodowy jest wieloletni. To wartościowa i ciekawa roślina, która wspaniale wygląda na rabatach lub jako soliter. Używa się jej czasami także na kwiat cięty, bowiem najnowsze odmiany są bardzo interesująco wybarwione. Intensywne kolory i ładny zapach przyciągają pszczoły, więc łubin jest lubiany przez pszczelarzy.

Łubin ogrodowy – kilka słów o gatunku

Mieszańce łubinu to byliny, które mogą mieć nawet 1 m wysokości. Tworzą swoiste kępy, które potrafią rozrosnąć się nawet do 50 cm średnicy. To rośliny motylkowe, które na korzeniach mają swoiste brodawki, asymilujące azot z powietrza. Dzięki temu rośliny bardzo intensywnie się krzewią. Jednak nie tylko dlatego się je sadzi.

Najważniejsze jest to, że już na początku czerwca łubin ogrodowy pokrywa się kwiatami. Są one zebrane na szczycie pędów w proste grona motylkowych kwiatuszków. Pojedyncze grono może mieć nawet 50 cm długości i składać się z kilkudziesięciu kwiatów! Na dodatek mają ciekawe kolory, więc w okresie kwitnienia łubinów ogród staje się niezwykłą, bajkową krainą. Niestety nie trwa to zbyt długo – kwitnienie kończy się na początku sierpnia, a pod koniec miesiąca roślina wydaje strąki z 5-9 plamistymi nasionami. Możesz je zebrać i użyć do uprawy w kolejnym sezonie, ale nie ma pewności, że nowe rośliny powtórzą cechy charakterystyczne dla rośliny matecznej.

Odmiany łubinu do ogrodu

Uprawa łubinu pojedynczo też ładnie wygląda, ale tak naprawdę najpiękniejszy efekt uzyskasz, jeśli wykorzystasz kilka różnych odmian o niezwykłych kwiatach. Możesz znaleźć zarówno delikatne odcienie, jak pastelowe ‘Band of Nobles’, ‘Chandelier’ o kremowym kolorze, kremowożółtą ‘Deborah Woodfield’ i ‘Royal Wedding’ lub upamiętniająca papieża ‘Pope John Paul II’ o śnieżnobiałych kwiatach.

Jednak to, co w łubinie najpiękniejsze i niepowtarzalne to intensywne kolory. Dlatego zainteresuj się także innymi kolorami, jak pomarańczowa ‘Helen Sharman’, purpurowa ‘Esmeralder’, jaskrawoczerwony ‘My Castle’ czy karminowe ‘The Page’. Na uwagę zasługują także odmiany dwubarwne – ‘The Governor’ w dwóch odcieniach niebieskiego czy różowo-biała ‘Chatelaine’.

Uprawa łubinu ogrodowego

Uprawa łubinu - stanowisko

To nie jest zbyt wymagająca roślina jeśli chodzi o stanowisko. Oczywiście uprawa łubinu ogrodowego najlepiej udaje się na glebach próchniczych, głęboko uprawianych i średnio wilgotnych, ale zaakceptują większość ziem ogrodowych. Rośliny lubią odczyn obojętny, zasadowy lub lekko kwaśny. Najlepiej sprawdza się podłoże przepuszczalne i lekkie, chociaż łubin akurat nie stroni od wody.

Roślina dobrze czuje się na stanowisku słonecznym i półcienistym. Nie jest szczególnie konkurencyjna ani wrażliwa na konkurencję, więc świetnie sprawdzi się na rabatach lub w kolorowych kompozycjach. Trzeba tylko zapewnić jej odpowiednią rozstawę około 20 cm z każdej strony.

Sadzenie łubinu ogrodowego (łac. Lupinus hybridus)

Uprawa łubinu na jednym stanowisku trwa 4-6 lat. Można to zrobić na dwa sposoby – wsadzić do gleby ukorzenione sadzonki, które możesz kupić w sklepie. Optymalny czas sadzenia to połowa maja, po przymrozkach. Innym sposobem jest przygotowanie sadzonek z nasion samodzielnie. Wystarczy je rozsiać w inspekcie lub na rozsadniku – łubin dobrze się przyjmuje i szybko kiełkuje.

Uprawa łubinu ogrodowego udaje się także z wysiewu nasion bezpośrednio na stałe miejsce. Wysiew nasion robi się między kwietniem a majem. Można zasiać więcej nasion, a następnie zrobić przerywkę, ponieważ roślina nie może rosnąć za gęsto. Im więcej miejsca będzie miała, tym ładniej się rozkrzewi. Rozmnażanie z nasion pobranych z roślin nie gwarantuje, że nowe rośliny powtórzą cechy matki. Mogą być wyższe lub niższe, a także mieć… inny kolor. Dotyczy to zwłaszcza niebieskich odmian, których potomkowie mogą być różowe lub białe.

Łubin ogrodowy – pielęgnacja

Kwiat łubinu dla początkujących

Piękny kwiat łubinu nie jest wcale trudny do utrzymania. To świetna roślina dla poczatkujących ogrodników, ponieważ w pierwszej fazie wzrostu należy tylko zapewnić jej odpowiedną ilość wody. Uprawa łubinu nie wymaga nawożenia.

Jeśli będziesz na bieżąco usuwać przekwitłe kwiaty łubinu, jest szansa, że roślina zakwitnie na nowo na jesień. To także sposób na przedłużenie kwitnienia. Należy jednak być systematycznym i ścinać kwiatostany, gdy tylko zaczną zasychać.

Łubin to bardzo ciekawa roślina. Występuje w wielu odmianach, sporo z nich oferuje duże walory dekoracyjne. Inne z kolei wykorzystywane są, jako forma paszy dla zwierząt. Uprawiać można gatunek wieloletni, ale też jednoroczny. W tym artykule opisujemy najpopularniejsze rodzaje łubinu. Oprócz tego sprawdzamy jak wygląda uprawa i pielęgnacja tego kwiatu. W artykule znajdują się również inne cenne porady.

Łubin – kwiat wieloletni i jednoroczny

Łubin to rodzaj roślin wieloletnich i jednorocznych wchodzących w skład rodziny bobowatych. Do tej grupy zalicza się około 200 gatunków. Najwięcej z nich występuje w Ameryce Północnej. Cześć bez problemów rozwija się w Ameryce Południowej. Szczególnie upodobały sobie Andy. W strefie klimatu śródziemnomorskiego i w południowo-wschodniej części Azji spotykane są odmiany jednoroczne. Łubin najczęściej porasta obszary suche, piaszczyste i kamieniste. W Polsce dziko rozwija się przede wszystkim łubin trwały, nieco rzadziej widuje się odmianę żółtą.

Łubiny to przeważnie rośliny zielne, jednakże niektóre okazy to krzewy. W obu przypadkach mogą osiągać 200 cm wysokości. Liście są charakterystyczne, skrętoległe, dłoniasto złożone z od 5 do 12 listków. W okresie kwitnienia pojawiają się motylkowe kwiaty zebrane w długie grona. W zależności od odmiany mają kolor żółty, biały, niebieski lub czerwony. Każdy łubin, polny rosnący dziko czy uprawiany na polu, wytwarza owoce w postaci drewniejących strąków. W nich znajduje się sporo nasion. Obszerny wstęp już za nami, teraz, więc opiszemy najpopularniejsze rodzaje łubinu.

Łubin ozdobny i inne popularne odmiany

Pierwsze miejsce na naszej liście zajmuje wspomniany już łubin trwały. Jest to bylina dorastająca do 100-150 cm wysokości. Ten kwiat uprawia się, jako roślinę ozdobną lub pastewną. Warto przy tym wiedzieć, że niektóre jego odmiany są trujące. Ta roślina kwitnie od czerwca do lipca obsypując się fioletowo-niebieskimi, białymi, czerwonymi lub dwubarwnymi kwiatami. Tymczasem łubin żółty jest jednoroczny a jego okres kwitnienia trwa od czerwca do września. Może dorastać maksymalnie do 60 cm wysokości. Nadaje się na międzyplon i sprawdza się, jako naturalny, zielony nawóz. Bardzo ciekawy okazuje się łubin niebieski, znany też, jako wąskolistny.

Łubin niebieski to gatunek jednoroczny dorastający do 60 cm wysokości. Pochodzi z terenów basenu Morza Śródziemnego. W okresie kwitnienia, od czerwca do września, pojawiają się na nim gęste grona niebieskich lub fioletowych kwiatów. Jeśli zaś chodzi o typowo ogrodową odmianę to jest nią łubin ozdobny. To roślina jednoroczna, której nasiona wysiewa się końcem kwietnia. Kiełkują już po 20 dniach, wyrastające z nich okazy osiągają 70 cm wysokości. Ten łubin ma kwiaty koloru niebieskiego, fioletowego, żółtego i różowego. W Europie Środkowej uprawia się również łubin zmienny.

Nasiona, uprawa i pielęgnacja łubinu

Łubin polny jest dość kosztowny w uprawie. Zupełnie inaczej sprawa wygląda w przypadku odmian ogrodowych. One nie sprawiają większych problemów i nie generują kosztów. Najlepiej rozwijają się w glebie piaszczystej, gliniastej lub próchnicznej. O obojętnym lub zasadowym pH. Wilgotność podłoża musi utrzymywać się na średnim poziomie. Stanowisko powinno być nasłonecznione lub lekko zacienione. Nasiona łubinu ogrodowego umieszcza się w ziemi końcem kwietnia. Można też przygotować z nich rozsadę wysadzaną do gruntu wczesnym latem.

Łubin ogrodowy na tym samym stanowisku może rosnąć 4-6 lat. Trzeba też wiedzieć, że ta roślina nie znosi przesadzania. Jest też wrażliwa na upały i susze. W początkowej fazie wzrostu wymaga regularnego podlewania. Gdy kwiatostany przekwitną należy je usunąć. Dzięki temu łubin ponownie zakwitnie jesienią. Wyższe odmiany wymagają stosowania podpór. By rósł prawidłowo, nasiona łubinu ogrodowego umieszcza się w ziemi zachowując odstęp 25-40 cm. To tyle, jeśli chodzi o uprawę i pielęgnację. Opisywana odmiana ozdobna sprawdza się na rabatach i jako samodzielne nasadzenie. Okazuje się dobrym uzupełnieniem bylin. Może być wykorzystywana, jako kwiat cięty.