Lucerna nerkowata – opis, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie
Lucerna nerkowata (medicago lupulina) znana jako lucerna chmielowa często uznawana jest za… chwast. Jak wygląda uprawa lucerny i czy w ogóle warto jest ją hodować? Zapoznaj się z informacjami, dlaczego lucerna mieszańcowa i lucerna siewna są tak chętnie uprawiane w Polsce!
Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły na temat lucerny.
Lucerna nerkowata - co warto wiedzieć?
Jak wygląda lucerna chmielowa?
Medicago lupulina jest to roślina jednoroczna, dwuletnia albo wieloletnia – zależnie od odmiany. Rośliny te wytwarzają bardzo płytki system korzeniowy, który sięga maksymalnie do 1 metra wewnątrz gleby. Łodygi z kolei rosną do 30cm i posiadają dość duże skłonności do płożenia, będąc jednocześnie owłosione i mało rozgałęzione. Liście są wycięte na szczycie oraz ząbkowane na górze. Kwiaty posiadają kolor żółty, a nasiona są matowe (oraz również lekko żółtawe).
Roślina jednoroczna i jej wymagania
Lucerna nerkowata to roślina owadopylna, potrafiąca dostosować się do różnych warunków. Kończyna żółta (bo tak też jest zwana) kwitnie od maja aż do października. Co ciekawe, świetnie znosi mróz, suszę i przymrozki. Nie ma wielkiego zapotrzebowania na wodę i najlepiej rośnie na glebie średnio zwięzłej – oczywiście, bogatej w wapń! Jeżeli chodzi o odczyn gleby, to wymagania lucerny nie są zbyt wielkie – jednak należy uważać, żeby nie posadzić jej w ziemi o odczynie zbyt kwaśnym lub w bardzo mokrym podłożu.
Lucerna mieszańcowa występuje w Polsce dość pospolicie, na niżu i na niższych terenach górskich. Można ją również spotkać na polanach leśnych, suchej łące, pastwisku, nieużytkach rolnych, przydrożach bądź polach. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie lucerny siewnej?
Uprawa lucerny nerkowatej
O czym pamiętać przy uprawie lucerny nerkowatej?
Jesienią najlepiej jest usunąć wszelakie chwasty dwuliścienne. Wczesną wiosną z kolei należy wyrównać pole i ograniczyć parowanie, a także usunąć kolejne chwasty. Warto też wybronować teren i spulchnić glebę, aby ziemia lepiej oddychała – dzięki temu przyjmie składniki pokarmowe z największą dokładnością! Jeżeli zbyt mocno spulchnisz glebę, trzeba będzie zastosować wałkowanie – jest to ważne, bo zbyt pulchna gleba naturalnie osiądzie i spowoduje obrywanie się korzonków lucerny.
Oczywiście istotne jest nawożenie – jesienią i wiosną. Koniczyna żółta wymaga nawożenia fosforem oraz potasem. Ważne jest także wapnowanie, bo wspomaga to rozwój brodawek korzeniowych i przyspiesza ich tworzenie. Kolejną istotną rzeczą jest również szczepienie nasion tzw. szczepionką bakteryjną (np. nitragina).
Lucerna siewna a warunki glebowe
Plony zależą przede wszystkim od warunków glebowych. A więc, pamiętaj o:
- wilgotności – siew wczesnowiosenny będzie korzystał z wilgoci glebowej, która zgromadziła się w czasie zimy – a to zapewni wczesny rozwój lucerny w okresie wegetacyjnym.
- rozpulchnianiu – rzecz jasna, niezbyt mocno – lucernę sieje się bowiem dość… płytko.
- odczynie gleby – gleba, na której odbywa się uprawa lucerny, musi mieć zasadowe albo obojętne pH – ważne jest więc jej wapnowanie. Lucerna nie urośnie na glebie kwaśnej, piaszczystej, zwięzłej bądź torfowej!
Lucerna nerkowata – zalety uprawy
Wzbogaca ona glebę w cenne substancje odżywcze (np. w azot) oraz organiczne, a także poprawia strukturę podłoża. Dzięki niej substancje odżywcze przemieszczają się z głębszych do bardziej płytkich warstw ziemi! Lucerna siewna to masa zielona bogata w cenne składniki pokarmowe, które są także cenne jako pasza dla zwierząt hodowlanych. Kwiaty rośliny są miododajne, a więc chętnie odwiedzają je pszczoły.
Plony lucerny są dość niskie, a sama roślina jest raczej krótkotrwała. Można ją stosować w mieszankach pastwiskowych bądź łąkowych – dzięki samosiewom bardzo długo utrzyma się sama na polu! Sprawdź także ten artykuł o właściwościach kozieradki.
Czy lucerna nerkowata na coś pomaga?
Oczywiście, że tak! Lucerna chmielowa zawiera wiele cennych związków chemicznych oraz witamin. Wśród nich można wyróżnić: aminokwasy, białka, związki mineralne (m.in. wapń, magnez, żelazo czy potas), witaminy (A, B, C, E, K), luteinę, saponiny, chlorofil, garbniki, kwasy organiczne czy flawonoidy. Preparaty z lucerny nerkowatej (jak chociażby domowa nalewka) działają z tego względu bardzo wzmacniająco i oczyszczająco na organizm, dodatkowo łagodząc stany zapalne błon śluzowych (np. w gardle).
Co ciekawe, lucerna nerkowata działa również moczopędnie, a także wspomaga leczenie niestrawności oraz wielu innych chorób układu pokarmowego. Lucerna pomoże także obniżyć wartość złego cholesterolu we krwi, wpłynie odżywczo na cerę oraz zahamuje proces starzenia się skóry. Roślina posiada również zastosowanie w leczeniu anemii, cukrzycy czy zakażenia skóry – wszystko dzięki jej silnemu działaniu przeciwbakteryjnemu i przeciwgrzybiczemu.
Lucernę można wykorzystać również we własnej… kuchni. Z łatwością przyrządzisz bowiem z jej młodych liści sałatkę, a także zastosujesz ją w postaci kiełków np. na kanapkę czy saute. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie i właściwościach lukrecji?
Lepiej nie zażywać preparatów na bazie lucerny w przypadku, gdy przyjmujesz leki mające za zadanie zmniejszyć krzepliwość krwi. Lucerna nerkowata posiada bowiem sporą ilość witaminy K, która mogłaby w tym przypadku bardzo zaszkodzić!