Miechunka peruwiańska

Miechunka peruwiańska – odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, właściwości

Miechunka peruwiańska to egzotyczny owoc, który doskonale urozmaica tradycyjne i bardziej wymyślne dania. Jest to również wielka skarbnica właściwości odżywczych mająca bardzo korzystny wpływ na zdrowie człowieka. Uprawa i pielęgnacja miechunki nie należy do skomplikowanych. Jak zatem posadzić i zadbać o pyszny owoc miechunki peruwiańskiej?

Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także te artykuły o warzywach psiankowatych.

Miechunka peruwiańska

Jagoda peruwiańska i jej charakterystyka

Miechunka peruwiańska, czyli physalis peruviana bądź wiśnia peruwiańska uprawiana jest niemal na całym świecie. Jej owoc wielkością podobny jest do koktajlowego pomidorka, z kolei barwa to pomarańczowe złoto, ukryte w jasno-brązowej otoczce. Mówi się również, że tzw. rodzynki peruwiańskie przypominają tym samym… chiński lampion.

Miechunka peruwiańska wyróżnia się swoim charakterystycznym, delikatnie słodkim i jednocześnie kwaśnym smakiem z posmakiem goryczy – przypominając nieco kiwi, ananas bądź agrest. Inni z kolei uparcie twierdzą, że jagoda peruwiańska smakuje jak połączenie pomarańczy z… pomidorem! Zresztą, miechunka jadalna należy w zasadzie do tej samej rodziny co pomidor, papryka bądź bakłażan – mianowicie do rodziny warzyw psiankowatych.

Odmiany miechunki peruwiańskiej

Physalis peruviana to roślina częściowo zimotrwała i jednoroczna (bynajmniej w naszym kraju), ale są wśród nich również zielne byliny. Jest ona nieco inwazyjna, a więc zazwyczaj uprawia się jej dwa zimotrwałe gatunki, a jest to miechunka peruwiańska oraz jej pochodna – miechunka rozdęta. Wśród polskich upraw popularna jest także miechunka pomidorowa. Sprawdź także ten artykuł o uprawie miechunki pomidorowej.

Miechunka zwana rozdętą jest rośliną śródziemnomorską i wieloletnią, dorastającą do nawet 1 m wysokości! Uwielbia porastać wilgotne lasy oraz zarośla, ale też niższe partie w górach. Posiada niepozorne kwiaty o barwie kremowo-białej, pojawiające się latem. Łodygi miechunki rozdętej są wiotkie, formując się w kłącza – wyrastają z nich lancetowate i ostro zakończone listki. Gdy miechunka owa przekwitnie, pojawiają się na niej czerwono-pomarańczowe „lampiony” – to właśnie w nich ukrywają się jadalne rodzynki peruwiańskie!

Miechunka rozdęta często wykorzystywana jest do tworzenia z niej suchych bukietów. By zrobić z niej taki bukiet należy ściąć łodygi w momencie, gdy kielich zacznie się zabarwiać. Później trzeba powiesić miechunkę w dość przewiewnym miejscu. W niektórych krajach można spotkać się ze spożywaniem tych owoców, jednak nie smakują one tak doskonale, jak owoc miechunki peruwiańskiej.

Jak już wiesz, oprócz „rozdętej” odmiany często spotykana jest również miechunka pomidorowa, zwana physalis philadelphia lam. Nie posiada ona jednak tak wiele właściwości odżywczych i walorów smakowych, jak peruwiańska miechunka jadalna. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie pomidorków koktajlowych?

Uprawa miechunki peruwiańskiej

Miechunka peruwiańska - gdzie sadzić roślinę?

Miechunka peruwiańska wymaga naprawdę niewiele i wyrośnie niemalże wszędzie – nawet na ubogiej w składniki odżywcze glebie. Może być więc uprawiana zarówno w podłożu uniwersalnym, jak i uzupełnionym w kompost. Jedyne, czego tak naprawdę roślina potrzebuje, to stały dostęp do… słońca. Trzeba też udostępnić miechunce dość sporo wolnej przestrzeni, by mogła bujnie wzrosnąć. Oczywiście trzeba pamiętać o tym, że gdy rozrośnie się zbyt mocno, to później będzie niemały problem z pozbyciem się rośliny.

Warto zatem wysadzać miechunkę w pojemniku (możliwie dużym), zapobiegając jednocześnie nadmiernemu rozrastaniu się korzeni. Dobrym sposobem na rozrost rośliny jest także przycinanie korzeni jesienią przy pomocy… łopaty. Możesz wówczas zasadzić ją poprzez podział korzenia w zupełnie innym miejscu.

Jak już wiesz, wiśnia peruwiańska potrzebuje sporo światła, ale i możliwie ciepłą temperaturę. To od tych dwóch czynników zależy jej ostateczne wybarwienie, smak oraz kształt małych „lampionów”. Właśnie dlatego koniecznie znajdź roślinie słoneczne stanowisko! Sprawdź także ten artykuł o sadzeniu i uprawie pomidorów.

Jak uprawiać miechunkę – pielęgnacja rośliny

Najlepiej jest robić to z rozsady – tutaj sposób uprawy jest bardzo zbliżony do pomidora. Nasiona trzeba wysiać w pojemniku wypełnionym torfowym substratem – idealnie, gdy będzie to między drugą połową marca a początkiem kwietnia. Miechunkę wystarczy okryć perforowaną folią (przezroczystą) i wystawić na słońce.

Miechunka jadalna zacznie kiełkować w temperaturze między 20 a 22 st. C już po ok… 2 tygodniach! Jeśli będziesz widział rozpoczęcie kiełkowania, koniecznie usuń folię i staraj się utrzymywać stale wilgotne podłoże. Kiedy zobaczysz z kolei wyrośnięte siewki (z dwoma głównymi liśćmi), możesz przesadzić je do osobnych donic.

Pamiętaj, że w polskim klimacie miechunka jadalna może być uprawiana zazwyczaj jako roślina jednoroczna. Jest dość wrażliwa na chłód, zatem wysadzanie jej może odbywać się dopiero z końcem maja. Jeżeli planujesz uprawę na balkonie licz się z faktem, że rośliny te często rosną wyższe niż 100 cm i są rozłożyste. Zatem do ich przesadzenia trzeba posiadać naprawdę spore doniczki!

Właściwości miechunki peruwiańskiej

Jakie zastosowanie mają owoce miechunki? Swoje zastosowanie roślina posiada nie tylko w gastronomii i sztuce kulinarnej, ale też w… medycynie naturalnej! Badania nad miechunką – które polegały na analizie składu chemicznego zarówno liści, jak i owoców – wykazały, że roślina posiada liczne właściwości zdrowotne! I tak, miechunka peruwiańska oraz jej pozostałe odmiany świetnie leczą zainfekowany bakteriami organizm, ale też „przepędzają” wirusy czy ból reumatyczny. Dodatkowo wykazują również działanie antynowotworowe.

Miechunka stosowana jest również jako lek moczopędny, przeciwrobaczy oraz przeciwzapalny. Zawiera ona w sobie naprawdę ogromną dawkę beta-karotenu, a więc wpływa pozytywnie zarówno na stan cery, jak i na… wzrok! Obecna w miechunce witamina C wzmacnia układ immunologiczny organizmu, z kolei witaminy z grupy B pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu całego układu nerwowego.  Warto wspomnieć, że owoce miechunki to źródło wapnia i fosforu, a więc odpowiedzialne są za prawidłową mineralizację kości oraz zębów.

Może warto pomyśleć zatem nad tym, aby wiosną spróbować założyć z miechunki swoją własną, domową hodowlę? Owoce miechunki warto włączyć do diety. A może zainteresuje cię także ten artykuł o przetworach z pomidorów na zimę?