Cebulica - co warto wiedzieć

Cebulica - Scilla, to rodzaj roślin, które należą do rodziny szparagowatych. W tym rodzaju znajduje się około 50 gatunków roślin, które w naturalnym środowisku rosną na terenie Południowej Afryki, ale także Eurazji. Największa różnorodność gatunkowa występuje w obszarach Morza Śródziemnego.

Cebulice to byliny, których organem zimującym jest cebula złożona z wolnych łusek, które odnawiają się w kolejnych latach. Cebula może być bardziej owalna lub kulista. Charakterystyczne dla rośliny jest to, że ma kilka liści odziomkowych, lecz ważniejsze są tutaj jej kwiaty.

Kwiaty cebulicy, bez różnicy czy jest to cebulica hiszpańska, syberyjska, czy inna, są zebrane w kwiatostany, natomiast zdarza się tak, że na głąbiku może znaleźć się tylko jeden kwiatek. Okwiat wybarwia się na kolor purpurowy, niebieski, czasami również biały. Płatki okwiatu są jednożyłkowe. Owocem tych roślin są torebki, w których znajduje się od 3 do 30 kulistych lub owalnych nasion.

Cebulica niebieska i cebulica biała - charakterystyka

Cechy cebulicy niebieskiej

Cebulica syberyjska - Scilla siberica to atrakcyjna roślina, nazywana cebulicą niebieską, ze względu na kolor jej kwiatów. Kwiat pochodzi z Bałkanów, południowych części Rosji, ale także z Azji Mniejszej. Cebulki rośliny mają około 3 cm średnicy, a ich ceny nie są wysokie, bo kosztują około 7 zł za 10 sztuk.

Kwiaty cebulicy nie są duże, ale wybarwiają się na piękny niebieski kolor. Niektóre odmiany mogą mieć także białe i różowe zabarwienie. Kwiaty zebrane są po 2-3 w grona. Pamiętajmy jednak o tym, że aby roślina rozwijała się prawidłowo, musimy zapewnić jej słoneczne lub półcieniste stanowisko, na którym gleba będzie przepuszczalna, próchnicza i lekko wilgotna.

Cebulica rozmnażana jest przez cebulki przybyszowe lub nasiona, które wysiewane powinny być do gruntu na jesień. Na zimę warto też przykryć cebulki torfem. Na pierwsze kwitnięcie będziemy musieli poczekać niestety około 2-3 lat. Cebulki, które wysiewane są na miejsce stałe, wysadzać powinno się w rozstawie 15-20 × 10-12 cm. Dobrym towarzystwem dla cebulic jest między innymi zawilec gajowy. Sprawdź także ten artykuł o uprawie zawilca gajowego w ogrodzie.

Charakterystyka cebulicy białej

Cebulica biała to tak naprawdę cebulica syberyjska w odmianie 'Alba'- Scilla siberica 'Alba'. Tak samo, jak i cebulice hiszpańskie i inne, roślina ta jest byliną cebulową. Naturalnym obszarem jej występowania jest Azja oraz Europa. Z kolei na terenie Polski występuje ona jedynie w uprawie.

Cebulice białe osiągają do około 20 cm wysokości i charakteryzują się wzniesionym pokrojem. Ich liście są mięsiste, lancetowate i dość długie. Warto wiedzieć, że cebulica syberyjska w tej białej odmianie zakwita wczesną wiosną już w III i IV. Jej kwiaty są drobne i dzwonkowate, a jak sama nazwa wskazuje, wybarwiają się one na biało. Pojedyncze kwiatki wyrastają na nierozgałęzionych i długich pędach.

Decydując się na tę roślinę, powinniśmy wiedzieć, że wymaga ona lekkich, przepuszczalnych i najlepiej próchniczych gleb, a także słonecznego lub lekko ocienionego stanowiska. Przy glebach gorszych należy wzbogacić glebę w kompost lub obornik. Nie możemy zapominać również o podlewaniu rośliny i o tym, że powinna być wysadzana w VIII i IX na głębokość 6-10 cm, zachowując przy tym rozstawę 10 × 10 cm. Cebulica biała cieszy się dość dużym zainteresowaniem, ponieważ jest mrozoodporna i nie jest podatna na szkodniki i choroby. Można ją sadzić w ogrodach przydomowych w stylu naturalistycznym, angielskim lub leśnym. Sadzona jest też na rabatach, skalniakach i pod drzewami, bo znosi zacienienie.

Cebulica dzwonkowata i cebulica peruwiańska

Cebulica dzwonkowata - charakterystyka

Cebulica dzwonkowata - Scilla campanulata znana jest również jako cebulica hiszpańska. Roślina ta jest bardzo mało wymagająca i występuje w różnych odmianach, między innymi niebieskiej i różowej. Kwiat ten poradzi sobie właściwie na każdym rodzaju gleby i na każdym stanowisku, co czyni go bardzo uniwersalną rośliną ogrodową i nie tylko.

Różne odmiany cebulicy kwitnącej
Mniej popularne odmiany cebulicy - dzwonkowata, peruwiańska, niebieska i biała

Bardzo charakterystyczne dla tych roślin jest to, że mają one bardzo ozdobne, lecz drobne kwiatki, które w zależności od typu cebulicy mogą wybarwiać się na niebiesko lub na różowo. Pojedyncze kwiatki przypominają dzwoneczki i stąd właśnie wzięła się nazwa tych roślin. Natomiast już po rozwinięciu, ich wygląd przypomina bardziej gwiazdki. Kwiaty cebulicy możemy zaobserwować już wczesną wiosną w okresie IV-V.

Te cebulice bardzo dobrze radzą sobie pod pojedynczymi drzewami krzewami, ale także w zagajnikach. Pamiętajmy, że bardzo szybko się one rozprzestrzeniają, przez co niekontrolowane szybko zdziczeją. Dodatkowo możemy je sadzić na rabatach z wiosennymi kwiatami, dzięki czemu uzyskamy doskonałe efekty kolorystyczne. Takie rośliny dorastają do około 20-30 cm i możemy je sadzić nawet w donicach i pojemnikach. Ich cena nie jest wysoka, bo sięga około 1-2 zł za cebulkę.

Co powinniśmy wiedzieć o cebulicy peruwiańskiej

Cebulica peruwiańska - Scilla peruviana to kolejna z bardzo atrakcyjnych cebulic. Naturalnie występuje ona w południowej Europie i na północnych terenach Afryki. Jej nazwa pochodzi od tego, że wcześniej uważano, że pochodzi ona z Ameryki Południowej, natomiast był to błąd.

Cebulice peruwiańskie tworzą rozety z lancetowatych liści w kolorze ciemnozielonym, spomiędzy których wyrastają pędy kwiatostanowe. Na końcu pędów zauważyć możemy najbardziej atrakcyjny element, czyli kwiaty, które wybarwione są na niebieski kolor i zebrane są w kwiatostany. Warto wiedzieć, że istnieją także odmiany, których kolor jest fioletowy lub biały.

Kwiaty, jakimi są cebulice peruwiańskie, w naszym klimacie niestety bardzo często mogą przemarzać, dlatego są zalecane do uprawy w cieplejszych klimatach. W Polsce mogą być uprawiane w doniczkach. Latem możemy je przesadzić do ogrodu, a na zimę, musimy przenieść do pomieszczeń, w których jest temperatura 7-10oC. Cebulki to koszt 2-3 zł za sztukę.

ikona podziel się Przekaż dalej