Mniej popularne odmiany łubinu - łubin niebieski, Regent, Sonet, Karo i Zeus

Łubin niebieski wąskolistny – wymagania uprawowe

Łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius) dzieli się na odmiany słodkie oraz odmiany gorzkie. Odmiany słodkie stanowią wartościową paszę dla bydła i trzody chlewnej. Odmiany gorzkie uprawia się na terenach, gdzie żerują sarny i jelenie, pogryzające słodki łubin - obniżając w ten sposób plony. Słodkie odmiany łubinu kwitną od czerwca do sierpnia. Niebieskie kwiaty ujęte są w gęste grona. Okrągłe nasiona dojrzewają w strąkach, które zbiera się, gdy stają się ciemnobrązowe. Podczas kwitnienia pozyskuje się surowiec na zieloną masę.

Siew łubinu odbywa się na wiosnę, od połowy marca do 10 kwietnia. Łubin wąskolistny dobrze rośnie na słonecznym stanowisku, o glebach średniej jakości, przepuszczalnych, o lekko kwaśnym odczynie pH. Nasiona siejemy w rzędach, w rozstawie co 20 cm. W czasie kwitnienia rośliny źle reagują na przedłużające się susze, natomiast w czasie dojrzewania strąków zaszkodzi im nadmiar wody.

Pielęgnacja plantacji polega na odchwaszczaniu stanowiska. Przed wschodem łubinu można zastosować doglebowe herbicydy przeciw chwastom dwuliściennym. Gdy wzejdą młode rośliny, stosujemy preparaty na chwasty jednoliścienne, tzw. graminicydy. Jesienią łubin zasilamy nawozami potasowo-fosforowymi, wpływającymi na lepsze wykorzystanie składników pokarmowych, regulację

gospodarki wodnej oraz zwiększenie odporności na choroby i szkodniki. Nie nawozimy roślin nawozami azotowymi. Korzenie łubinu żyją w symbiozie z bakteriami brodawkowatymi (Rhizobium), które wiążą duże ilości azotu z powietrza, wystarczające do pokrycia zapotrzebowania roślin na azot. Resztki pożniwne oraz całe rośliny, przeorane na nawóz, wzbogacają glebę w ten cenny pierwiastek.

Łubin niebieski słodki - mniej popularne odmiany łubinu

Odmiany łubinu słodkiego rozgałęziające się

Pastewny łubin ZEUS – należy do odmiany średniowczesnej.Uprawiany w kierunku nasion, zielonej masy oraz na międzyplony. Zaletą łubinu jest równomierne dojrzewanie strąków, które w czasie zbiorów nie pękają. Łubin ZEUS szybko rośnie i wykazuje się dużą odpornością na choroby roślin strączkowych (53% odporności na fuzarium). Dorasta do 70 cm wysokości. Tworzy gęste groniaste kwiatostany, wybarwione na kremowo oraz białe okrągłe nasiona. Na 1 m2 powinno przypadać do 100 roślin. Zawartość białka w nasionach wynosi około 31,8% i uzależniona jest od zdrowotności plantacji oraz od aury.

Pastewny łubin NEPTUN - osiąga około 64 cm wysokości. Należy do odmiany wczesnej. Tworzy niebieskie kwiaty, ujęte w grona i duże szarawe nasiona, o dużej zawartości białka – 31,8%. Łubin NEPTUN odporny jest na wyleganie, a strąki nie są podatne na pękanie. Odmiana podatna jest na choroby – 3% odporności na fuzarium. Na 1 m2 powinno przypadać do 100 roślin. 

Łubin pastewny KALIF – należy do odmiany średniowczesnej. Tworzy białe kwiaty i białe nasiona. Strąki nie są podatne na pękanie. KALIF wyróżnia się bardzo wysoką tolerancją na choroby – 93% odporności na fuzarium, więc polecany jest do uprawy na plantacjach, na których występują furiozy. Dorasta do 66 cm wysokości. Nasiona bogate są w tłuszcze –7,8% oraz w białko – 29,9%. Na 1 m2 powinno przypadać do 100 roślin. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie łubinu trwałego?

Łubin słodki – Odmiany łubinu nierozgałęziające się

Łubin SONET – należy do wczesnej odmiany samokończącej. Kwitnie na niebiesko, tworząc grona kwiatów, z białymi plamkami na niebieskich płatkach.Dorasta do 63 cm wysokości.ŁubinSONET uprawiany jest na nasiona, zawierających 29,3% białka oraz 6,8% tłuszczów. Zaletą tej odmiany łubinu jest dojrzewanie strąków w tym samym czasie oraz nieprzedłużanie wegetacji. Wadą – niewielka ilość zielonej masy. Wysiew wymaga zastosowania większej obsady roślin niż w przypadku odmian rozgałęziających się.

Łubin REGENT – to odmiana pastewna, wcześnie i równomiernie dojrzewająca.Na 1 m2siejemy około 120 - 150 roślin. Łubin REGENT wyróżnia się wysokimi plonami oraz strąkami, które odporne są na pękanie. Roślinę charakteryzuje niska zawartość alkaloidów, co wpływa na smakowitość paszy. Drobne szare nasiona bogate są w białko – 29,2% oraz w tłuszcze – 7,4%.

Łubin BORUTA – należy do średniowczesnej odmiany, osiągającej około 70 cm wysokości. Łubin odporny jest na furiozy – tolerancja do 44%, więc polecany jest na pola, zmagające się z tym problemem. Zaletą odmiany jest równomierne dojrzewanie strąków, które wyróżniają się odpornością na pękanie oraz odpornością na wyleganie. BORUTA nie zawiera wiele alkaloidów. Może być stosowany na międzyplony. Siew łubinu - na 1 m2 wysiewa się do 120 roślin.