Diksonia antarktyczna

Paproć drzewiasta w Polsce - opis, wymagania, uprawa, pielęgnacja, porady

Najwyższe, współcześnie rosnące paprocie drzewiaste przypominają palmy - na wysokim pniu rośliny widnieje pióropusz pierzastych liści. Jednak paproć drzewiasta nie tworzy pnia – swoją oryginalną koronę wykształca na zdrewniałym kłączu, które może osiągać ponad 20 m wysokości. W Polsce, podobnie jak w całej Europie, popularność zyskała diksonia antarktyczna Dicksonia antarctica, występująca także pod synonimicznymi nazwami: dwuwijka antarktyczna i diksonia południowa. Przeczytaj, jak wygląda uprawa i pielęgnacja egzotycznej paproci w doniczce.

Jeśli szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o paprotkach.

Diksonia antarktyczna (Dicksonia antarctica) – opis paproci

W naturze roślina egzotyczna, wywodząca się z Australii, może osiągać 15 m wysokości. W naszym mieszkaniu, po wieli latach hodowli, dorasta do około 80 cm – 200 cm. W Polsce paproć drzewiasta uprawiana jest w doniczce, obok innych gatunków paproci, takich jak niekropień właściwy Adiantum capillus-veneris, czy, wywodzące się z tropików, flebodium złociste Phlebodium aureum.  Uprawa oryginalnych paproci umożliwia stworzenie wspaniałych roślinnych kompozycji, które zachwycają urodą i mają korzystny wpływ na nasze zdrowie.

Paproć drzewiasta wytwarza pień ze zrośniętych ze sobą zeschniętych kłączy. Pień u swojej podstawy omszony wieńczą parasolowato rozpostarte liście, omszone od spodu, często układające się w rozetę. Tak, jak wszystkie paprocie, diksonia antarktyczna wytwarza dwa rodzaje liści – zarodnionośne, z zarodnikami, służącymi do rozmnażania oraz asymilacyjne, potrzebne roślinie do przeprowadzenia fotosyntezy. Młode liście przybierają kształt tzw. pastorałów. Dojrzałe liście mogą osiągać długość 2 m. Paproć rozmnaża się także poprzez podział podziemnego kłącza oraz poprzez ukorzenienie pędów naziemnych.

Za sadzonki paproci drzewiastych, w pojemnikach, o pojemności 1 l, zapłacimy około 18 zł/sztukę. Dojrzała 6-letnia roślina, o wysokości 80 cm, kosztuje około 80 zł/sztukę. Rośliny nadają się do hodowli w zimowych ogrodach, w szklarniach, oranżeriach i wnętrzach mieszkalnych. Latem powinniśmy wystawić paproć na taras lub do ogrodu, w lekko zacienione miejsce. Roślina egzotyczna, wystawiona latem do ogrodu, będzie dekorowała otoczenie do późnej jesieni. Na zimę należy przenieść roślinę do chłodnego pomieszczenia. A może zainteresuje cię także inna paproć i ten artykuł o odmianach paproci leśnej?

Diksonia południowa (Dicksonia antarctica) – wymagania uprawowe

Sadzonki paproci drzewiastych sadzimy w pojemnikach, w glebie, którą tworzy wilgotna próchniczna ziemia, przemieszana z piaskiem, kompostem i korą. Byliny będą przyrastać około 5 cm rocznie. Pielęgnacja roślin polega na zapewnieniu im odpowiednio wilgotnej gleby w pojemnikach oraz regularnym zraszaniu liści i pnia. Podlewamy je od góry, lejąc wodę na liście. Utrzymujemy również stale wilgotne podłoże. Jeśli zamierzamy uprawiać diksonię w mieszkaniu, ustawmy doniczkę w pobliżu okna, aby zapewnić jej dostateczną ilość rozproszonego światła.

Roślina egzotyczna, gdy jej korzenie nie będą mieścić się w doniczce, wymaga przesadzenia do większej donicy. Przesadzanie przeprowadzamy na wiosnę. Raz na dwa tygodnie, od kwietnia do sierpnia, zasilamy rośliny odżywkami organiczno-mineralnymi, przeznaczonymi dla paproci. Dzięki stosowaniu nawozów, zaspokoimy wymagania paproci, zapewniając im utrzymanie właściwego, lekko kwaśnego odczynu pH podłoża. Odpowiednio zwiększona dawka azotu sprawi, że dekoracyjne liście będą wyróżniać się intensywną zielenią i utworzą gęstą rozetę. Nawóz dostarczamy od góry, dawkując odżywkę na liście.

Paproć drzewiasta preferuje stabilną temperaturę otoczenia, wynoszącą od 7 stopni Celsjusza do 24 stopni Celsjusza oraz wilgotne powietrze. Wskazane jest częste zraszanie rośliny. Osoby posiadające przydomowe oranżerie, mogą wykorzystać niezwykłe rośliny do stworzenia tropikalnego ogrodu. Donice z paprociami drzewiastymi, o zróżnicowanych rozmiarach, stworzą „prehistoryczny” las, o specyficznym mikroklimacie i atmosferze. Urodę diksonii podkreślą inne gatunki paproci.

Dicksonia antarctica – ciekawostki

Paprocie drzewiaste należą do najprymitywniejszych roślin, które przetrwały do naszych czasów z okresu karbonu. Obszar Polski, 330 mln lat temu, porastały tropikalne lasy, z olbrzymimi paprociami drzewiastymi. Dicksonia antarctica należy do rodziny paproci diksoniowatych, do rzędu olbrzymkowców. Jej pień może osiągnąć w naturze około 15 m wysokości.

Zasuszone kłącze paproci, umieszczone w doniczce z ziemią i regularnie podlewane, da początek nowej roślinie. Paproć wymaga wilgotnego powietrza. Problem nabiera szczególnej wagi zimą, gdy ogrzewamy pomieszczenie. Paprocie warto ustawić na podstawkach, wypełnionych wodą i kamykami. Parująca woda zapewni otoczeniu odpowiednią wilgotność.

Podobna do diksonii antarktycznej jest paproć drzewna Dicksonia fibrosa, nazywana złotą paprocią drzewną lub kuripaką. Na jej grubym czerwonawym „pniu” widnieje pióropusz okazałych liści. Oryginalnym wyróżnikiem paproci są zwisające, przewiędłe liście, tworzące wokół pnia rodzaj spódnicy. W naturalnym środowisku Nowej Zelandii paproć dorasta do 6 m wysokości. Złota diksonia uprawiana w domu, wymaga ochrony przed mrozem, dlatego przenosimy ją z ogrodu do pomieszczenia przed wystąpieniem przymrozków.