Pejotl (Jazgrza Williamsa) – uprawa, pielęgnacja, podlewanie, wymagania

Pejotl - charakterystyka

Pejotl (Lophophora williamsii) to sukulent zwany również jazgrzą Williamsa lub jeżowcem Williamsa. Roślina zalicza się do rodziny kaktusowatych. Rzeczywiście naturalnym obszarem występowania są pustynie oraz półpustynie rozciągające się między innymi w Meksyku oraz Teksasie. Okazuje się, że jedne z najstarszych okazów odkryto w Rio Grande w Teksasie, a ich rok pochodzenia szacowany jest nawet na 3780 r. p.n.e. W Polsce jako roślina uprawiana w doniczce nie jest uznawana za najnowszy okaz. Ponieważ swoją popularność pejotl zdobył już w okresie międzywojennym.

W porównaniu do innych kaktusów ten sukulent nie posiada kolców. Łodyga dorasta nawet do 20 cm wysokości. Przypomina ona kulisty, nieco spłaszczony kształt, z charakterystycznym dla siebie żebrowym podziałem. Im okazy są starsze, tym ich powierzchnia jest bardziej podzielona. W miejscu kolców pojawiają się puchate kuleczki o jasnym zabarwieniu. Sukulent wyróżnia się białoróżowymi, niedużymi kwiatami wyposażonymi tylko w jeden słupek oraz liczne pręciki. Po przekwitnięciu pojawiają się różowe jagody o wielkości do 2 cm. Ciekawostką jest to, iż owoce są jadalne i całkiem smaczne. Po okresie ok. 1,5 miesiąca, kiedy owoc dojrzeje, jego nasiona są już gotowe do zbioru.

Jazgrza Williamsa w doniczce

Pejotl jest sukulentem, który nie wymaga większej uwagi oraz specjalnych warunków uprawowych. Na pewno roślina idealnie sprawdzi się w domach cierpliwych hodowców, ponieważ kaktus wyróżnia się bardzo powolnym wzrostem. Jeżeli chodzi o podłoże, to powinno ono być przede wszystkim przepuszczalne. Najlepiej sprawdzi się specjalne podłoże do kaktusów. Nie mając do dyspozycji gotowego produktu, możemy wymieszać drobny żwirek z piaskiem oraz uniwersalną ziemią.

Oczywiście Jazgrza Williamsa najlepiej będzie czuć się na stanowisku słonecznym. Jednak kaktus poradzi sobie również na parapecie znajdującym się w półcieniu. Teoretycznie sukulent może być przez cały rok wystawiony na działanie temperatury pokojowej. Jeżeli jednak zależy nam na zachowaniu jego naturalnego rytmu, warto zimą przenieść okaz do chłodniejszego, ale jednocześnie jasnego pomieszczenia. Temperatura w okresie zimowym powinna wynosić ok. 10 stopni Celsjusza.

Sukulent - pielęgnacja i podlewanie

Pielęgnacja sukulentu również nie zalicza się do trudnych zadań. Najważniejszym zabiegiem jest oczywiście podlewanie, które wcale nie musi być takie częste. Najlepiej jest doprowadzić do tego, by ziemia całkowicie przeschła. W okresie zimowym roślina nie potrzebuje już praktycznie wcale nawadniania. Jeżeli podlewanie będzie zbyt intensywne, bardzo szybko zauważymy to po samej roślinie. Ponieważ jego pokrój nie tylko zacznie się dość mocno deformować, ale również zauważalne będą pęknięcia na jego powierzchni.