Pigwowiec chiński a pozostałe gatunki

Pseudocydonia sinensis, czyli inaczej pigwowiec chiński, jest znana także pod inną nazwą – pigwowiec okazały. To drugi uprawiany w ogrodach gatunek tej wyjątkowej rodziny roślin. Pierwszym jest pigwowiec japoński. Także zasługuje na uwagę, jednak chiński jest częściej wybierany ze względu na dużą wytrzymałość i odporność na niesprzyjające warunki uprawy.

Pigwowiec chiński to mrozoodporny krzew. Ma cierniste gałązki, dość wiotkie na górze, które dorastają do 2 m wysokości. Pigwowiec chiński ma ładny, rozłożysty pokrój i interesujące liście. Ładnie się prezentuje zarówno w czasie kwitnienia, jak i w czasie owocowania. Odmiany mają różne kolory kwiatów – czerwone, pomarańczowe, jednak wszystkie takie same owoce. Osiągają około 7 cm długości, są bardzo twarde. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie berberysu zwyczajnego?

Owoce pigwowca – zbiór i zastosowanie

Drobne, twarde i kwaśne owoce pigwowca są jednym z najważniejszych powodów, by zasadzić roślinę w ogrodzie. W Polsce w zasadzie nie osiągają ostatecznej dojrzałości, dlatego wykorzystuje się je wyłącznie do przetworów, nie nadają się do spożywania na surowo. Ze względu na kształt i kolor, często są mylone z pigwą – drzewem z rodziny gruszkowatych.

Nalewka z pigwy czy wino z pigwy, a właściwie pigwowca, mają delikatnie kwaskowaty, orzeźwiający smak. Obojętnie, ile cukru dodasz, zawsze będą smakować słodko-kwaśno. Nalewka z pigwy i wino z pigwy są przygotowywane z owoców po przemrożeniu. Obojętnie od odmiany, żółte kuleczki powinny być zbierane po przymrozkach. Jeśli jest to niemożliwe (na przykład boisz się, że padną łupem ptaków), możesz włożyć je na co najmniej dobę do zamrażalnika. Sprawdź także artykuł o uprawie klonu tatarskiego.

Uprawa pigwowca – stanowisko

Pigwowiec chiński ma dość małe wymagania. Krzewy lubią stanowiska słoneczne, wtedy najlepiej się rozwijają i najszybciej rosną. Dobrze poradzą sobie także w lekko zacienionych częściach ogrodu. Miejsce powinno być także osłonięte przed wiatrem i nieszczególnie narażone na chłodne podmuchy zimą.

To niezwykle wytrzymała roślina. Będzie się dobrze czuła w każdej ziemi ogrodowej. Najlepiej jednak dają sobie radę w podłożu żyznym, przepuszczalnym i próchniczym. Przed sadzeniem glebę warto wymieszać z kompostem lub ziemią do kwiatów. Należy jednak unikać torfu, ponieważ pigwowiec nie toleruje lekko kwaśnego ani kwaśnego podłoża. Po posadzeniu wokół pnia należy usypać kopczyk, by chronić korzenie młodych roślin przed zimnem. Starsze egzemplarze raczej nie są podatne na mróz. Co ważne, pigwowiec jest bardzo tolerancyjny w stosunku do braku wody. A może zainteresuje cię także ten artykuł o przetworach z pigwowca?

Pigwowiec chiński – pielęgnacja

Te krzew uda się nawet mniej doświadczonym ogrodnikom-amatorom. Szybko się rozwija i nie potrzebuje w zasadzie większych zabiegów pielęgnacyjnych. Oczywiście warto pamiętać o jego regularnym podlewaniu, zwłaszcza w czasie suszy, nie musi być jednak zbyt obfite.


Pigwowiec warto nawieźć, zwłaszcza jeśli zależy ci na tym, by obficie owocował. Pierwszy zabieg przeprowadza się wiosną, warto to powtórzyć 2-3 razy w sezonie. Sięgnij po wieloskładnikowy preparat mineralny do roślin ogrodowych.

Oczywiście, jak większość krzewów, pigwowce potrzebują także przycinania. To także może być co nieco wymagające, głównie dlatego, że rośliny kwitną i owocują na starszych pędach, więc nie można ich zbyt mocno skrócić. Przycinanie wykonuje się wyłącznie raz w roku, od razu po przekwitnieniu. Wtedy roślina od razu zawiązuje pączki na kolejny rok.

Pigwowiec to wspaniały soliter. Jest piękny, niezbyt duży, naprawdę zachwycający. Można także zrobić z niego naturalny, niestrzyżony żywopłot, chociaż to wymaga dużo doświadczenia w przycinaniu. Bardziej wytrwali ogrodnicy wykorzystują krzew na drzewko bonsai, ale to także jest dość trudne. Sprawdź także ten artykuł o uprawie pigwowca japońskiego.

ikona podziel się Przekaż dalej